Amaç: Bu çalışma duyu bütünlüğü eğitiminin Parkinson hastalarında postüral kontrol üzerine olan etkilerini incelemek amacıyla yapıldı.

Gereç ve Yöntem: Bu amaçla Modifiye Hoehn&Yahr Evreleme Ölçeğine göre evre 2-3 arasında olan 22 Parkinson hastası kontrol ve çalışma grubu olmak üzere ikiye ayrıldı. Kontrol grubuna genel fizyoterapi, çalışma grubuna ise genel fizyoretapi ile kombine edilmiş duyu bütünlüğü eğitimi 6 hafta boyunca haftada 2 kez olacak şekilde uygulandı. Hastalar Birleşik Parkinson Hastalığı Derecelendirme Ölçeği (BPHDÖ), Loewenstein Occupational Therapy Cognitive Assessment (LOTCA), Parkinson Aktivite Ölçeği (PAÖ), Zamanlı Kalk Yürü Testi (ZKYT), Berg Denge Ölçeği (BDÖ) ve bilgisayarlı dinamik postürografi (BDP) ile on ve off döneminde değerlendirildi.

Bulgular: Çalışma ve kontrol grubunda BPHDÖ toplam puanları ve alt grup puanlarında gelişme olmakla birlikte çalışma grubunda tedavi etki büyüklüğünün daha yüksek olduğu görüldü (60≤d≤82). LOTCA puanları bakımından gruplar arasında fark olmadığı, toplam puanının her iki grupta arttığı ancak görsel motor parametresinin sadece çalışma grubunda geliştiği (P<0.05) belirlendi. Gruplarda BDÖ puanları benzer şekilde gelişirken çalışma grubunda ZKYT ve PAÖ değerlerinin daha iyi geliştiği görüldü (P<0.05). Postürografi sonuçları incelendiğinde gruplarda bileşik denge puanlarının on ve off döneminde arttığı ancak artışın çalışma grubunda daha fazla olduğu belirlendi. Ayrıca konum 5, 6 ve vestibuler sistem puanlarının çalışma grubunda kontrol grubuna göre anlamlı derecede geliştiği gözlemlendi (P<0.05).

Sonuç: Duyu bütünlüğü eğitimi ile kombine edilmiş genel fizyoterapi yaklaşımlarının postüral kontrolün sağlanması için ihtiyaç duyulan duyusal süreçlerin gelişimine katkıda bulunarak postüral kontrolü geliştirmiş olması muhtemeldir. Bu nedenle postüral instabilitesi belirgin hastalarda tedavi programına duyu bütünlüğü eğitiminin de dahil edilmesinin gerekli olduğu düşünülmektedir.