Amaç: Birçok hastalığın tanısında, özellikle malign hastalıkların evrelemesinde ve tedaviye yanıtının değerlendirilmesinde görüntüleme yöntemleri yaygın olarak kullanılmaktadır. Ancak bu yöntemler çoğunlukla radyasyon içermektedirler ve radyasyonun dokular üzerinde oksidatif hasara yol açtığı bilinmektedir. Bu çalışma ile radyasyon içeren görüntüleme yöntemlerinin, bir lipid peroxidasyon ürünü olan malondialdehit (MDA) ve radyasyon tarafından yapımının arttırıldığı bilinen vasküler endotelyal büyüme faktörü (VEGF) immünreaktiviteleri üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 20 adet Wistar albino cinsi dişi sıçan 4 gruba ayrıldı. Grup I'deki sıçanlar kontrol grubu olarak ayrıldı. Grup II'yi oluşturan sıçanlara deneyin 0. saatinde tek doz 50 miliAmper (mA) ve 110 Kiloelektronvolt (keV) bilgisayarlı tomografi uygulandı, Grup III'ü oluşturan sıçanlara yine 0. saatte tek doz 1 miliCurie (mci) florodeoksiglukoz (FDG) uygulamasını takiben 1 saat sonra PET/BT çekildi. Grup IV'teki sıçanlara ise 0. saatte bir kez ve intravenöz (i.v.) 1mci dozunda FDG uygulandı. Deneyin 24. saatinde tüm gruplarda yer alan sıçanlar dekapite edildi. Midsaggital insizyon yapılıp uterus dokuları histolojik inceleme için %10'luk formaldehit solüsyonunda tespit edildi. Rutin histolojik takibi yapıldıktan sonra dokular parafin bloklara gömüldü. Kesitlere MDA ve VEGF immünreaktivitesi için avidin-biotin-peroksidaz yöntemi uygulandı. İmmün boyamada immünreaktivitenin yaygınlığı ve şiddeti esas alınarak histoskor oluşturularak istatistiksel analizleri yapıldı.

Bulgular: Kontrol grubu sıçan uterus dokuları ile karşılaştırıldığında diğer tüm gruplarda VEGF ve MDA immunreaktivitesinde anlamlı bir farklılık izlenmedi.

Sonuç: Bu çalışma ile BT, PET/BT ve FDG uygulamalarının uterus dokularında VEGF ve MDA immünreaktiviteleri üzerinde önemli bir etkilerinin olmadığı sonucuna varılmıştır.