Amaç: Diabetik retinopati ve retinal ven tıkanıklığına sekonder maküla ödemi tedavisinde erken dönem intravitreal deksametazon implantasyonu sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Göz hastalıkları kliniği retina biriminde diabetik retinopati ve retinal ven kök veya dal tıkanıklığına bağlı maküla ödemi tanısı konulan 10 hastanın 11 gözü çalışmaya dahil edildi. 0.7 mg deksametazon içeren implant intravitreal olarak topikal anestezi altında enjekte edildi. Hastaların başlangıç ve final en iyi düzeltilmiş görme keskinlikleri (EİDGK), santral maküla kalınlıkları (SMK) ve göz içi basınçları (GİB) ölçüldü.

Bulgular: Ortalama takip süresi 6 aydı. Ortalama yaş 58.5±6.8 yıl idi. Dört gözde diabetik retinopati ve 7 gözde retinal ven tıkanıklığına bağlı maküla ödemi mevcuttu. Başlangıç ve final EİDGK Snellen kartına göre sırayla 0.17±0.12 ve 0.25±0.16 idi. Enjeksiyon öncesi ve sonrası görme keskinlikleri arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (P= 0.06). Başlangıç ve final SMK sırasıyla 510±123.6 ve 363±146.7 mikrondu. Enjeksiyon öncesi ve sonrası makula kalınlıkları arasındaki fark istatiksel olarak anlamlıydı (P= 0.03). Hastaların ortalama GİB'ları enjeksiyon öncesi 17.7±1.2 mmHg olup 1. ayda 16.3±0.9, 3.ayda 17.4±1.5 ve 6. aydaki son kontrolde 16.6±1.6 mmHg idi. Enjeksiyon öncesi ve sonrası ortalama GİB değerleri arasında anlamlı fark yoktu (P= 0.06).

Sonuç: Maküla ödemi tedavisinde kullanılan intravitreal deksametazon implantı kısa dönemde anatomik düzenleme sağlarken fonksiyonel düzelme üzerine etkisi anlamlı değildi. Uzun dönem sonuçlarının değerlendirilmesi bu konuda bizleri aydınlatacaktır.