Amaç: Kanser tanısı koyulduğu andan itibaren hem çocuk hem de ailesi bu durumdan olumsuz etkilenmektedir. Özellikle ebeveynlerde çocuğunu kaybetme korkusu, onun ölebileceği ihtimali şiddetli anksiyeteye yol açmaktadır. Bu çalışmada kanser tanısı koyulmuş olan çocukların annelerinde psikososyal durumun belirlenmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada Karadeniz Teknik Üniversitesi Pediatrik Hematoloji-Onkoloji ünitesinde takip edilmekte olan tedavisi devam eden veya tedavisi tamamlanmış 70 hastanın annesi çalışmaya alındı. Psikometrik testlerle hasta annelerinin durumluluk-sürekli kaygı, umutsuzluk, anksiyete, depresyon ve tükenmişlik durumları değerlendirildi. Annelerin sosyo-kültürel durumları da sorgulanarak psikolojik durumu etkileyen çocuğa, hastalığa ve anneye ait faktörlerin belirlenmesi amaçlandı.

Bulgular: İlk tanı almış olup tedavisi devam etmekte olan hasta annelerinin %39'da, relaps olup tedavisi devam eden hasta annelerinin % 50'de tükenmişlik ölçeği kesme puanının üzerinde bulundu. Tedavisi tamamlanmış olup takip edilen hasta annelerinin ise %5'inin tükenmişlik ölçeği yüksekti. Çocuk sayısı arttıkça Beck umutsuzluk ölçeği kesme puanının altında izlendi. Baba desteği alan annelerden %10'da Beck umutsuzluk ölçeği kesme puanı üzerinde iken, baba yardımı almayan annelerin %46'da Beck depresyon ölçeği kesme puanı üzerindeydi.

Sonuç: Sonuç olarak annelere babanın ve diğer aile fertlerinin desteğine ilave olarak sağlık personeli tarafından destek sağlanması psikolojik bozuklukların büyük ölçüde önlenmesini sağlayacaktır. Özellikle annelerin tanı ve yoğun tedavi dönemlerinde desteklenmesi çok önemlidir.