[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi
2019, Cilt 33, Sayı 3, Sayfa(lar) 153-157
[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
İmmobilizasyon Stresi ve Kronik Hafif Stres Modellerinin Dişi Sıçanlarda Depresyon Benzeri Davranışlar Üzerine Etkilerinin Kıyaslanması: 10 Günlük Stres Süresinin Değerlendirmesi
Zafer ŞAHİN1, Raviye ÖZEN KOCA2, Hatice SOLAK2, Alpaslan ÖZKÜRKÇÜLER2, Aynur KOÇ3, Ömer Faruk KALKAN1, Selim KUTLU2
1Karadeniz Teknik Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Trabzon, TÜRKİYE
2Necmettin Erbakan Üniversitesi, Meram Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Konya, TÜRKİYE
3Hitit Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Fizyoloji Anabilim Dalı, Çorum, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: immobilizasyon stresi, kronik hafif stres, depresyon, dişi, sıçan

Amaç: Bu çalışmada 10 gün süresince uygulanan immobilizasyon stresi ve kronik hafif stres modellerinin erişkin dişi sıçanlarda depresyonla ilişkili davranışları indükleme potansiyellerinin kıyaslanması amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Yetişkin Wistar albino ırkı sıçanlar kontrol, immobilizasyon stresi (günlük 45 dakika) ve kronik hafif stres olarak rastgele üç gruba (n = 10) ayrılmıştır Her iki stres protokolü de 10 gün süresince uygulanmıştır. Davranış testleri sıçanlar döstrüs dönemindeyken gerçekleştirilmiştir.

Bulgular: Zorunlu yüzme testinde, immobilizasyon stres grubundaki ve kronik hafif stres grubundaki hayvanlarda hareketsiz kalma/kendini bırakma davranış süreleri kontrol grubundan anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla P<0.05 ve P<0.001). Ayrıca, immobilizasyon stresi ve kronik hafif stres grubunda yüzme sürelerinde kontrol grubuna göre anlamlı bir azalma söz konusuydu (P<0.05 ve P<0.01). Açık alan testinde, immobilizasyon stresi grubunda merkez bölgede geçirilen zaman yüzdesinin daha düşük ve merkez alana ilk girişteki gecikme süresinin daha uzun olduğu belirlendi (P<0.05). İmmobilizasyon stres grubunda şahlanma davranışı sayısının kontrol grubuna göre daha düşük olduğu görüldü (P<0.01). Kronik hafif stres grubunda, vücut ağırlığı değişim yüzdesinin kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti (P<0.001).

Sonuç: Dişi sıçanlarda 10 gün süresince uyguladığımız kronik hafif stres protokolünün depresyon benzeri davranışları indükleme potansiyelinin immobilizasyon stresinden daha belirgin olduğunu söyleyebiliriz. Bununla birlikte, kullandığımız kronik hafif stres protokolü önemli derecede kilo kaybına yol açtığından dolayı hamilelik ve emzirme dönemindeki dişi sıçanlarda bu protokolün uygulanması riskli olabilir.


[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]