[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi
2021, Cilt 35, Sayı 2, Sayfa(lar) 080-086
[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
Doksorubisin ile İndüklenmiş Karaciğer Hasarında Hesperetin’in Terapötik Etkileri: DRP1 ve MFN2’nin Rolü
Nalan KAYA TEKTEMUR1, Ahmet TEKTEMUR2, Elif ERDEM GÜZEL3
1Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Histoloji Embriyoloji Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
2Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
3Mardin Artuklu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, Ebelik Bölümü, Mardin, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Doksorubisin, hesperetin, karaciğer, DRP1, MFN2

Amaç: Kemoterapötikler içerisinde yaygın bir kullanıma sahip olan Doksorubisin (DOX)’in birçok organ üzerine olan toksik etkisinin ana nedeni reaktif oksijen türleri (ROT) ve oksidatif strestir. Bu nedenle çalışmamızda güçlü bir antioksidan olan hesperetin (HST) kullanımının DOX kaynaklı hepatotoksisite üzerindeki terapötik etkilerinde mitokondri ve oksidatif stres ile ilişkili oldukları bilinen Dynamin 1 Like (DRP1) ve Mitofusin 2 (MFN2)’nin olası rollerinin incelenmesi amaçlanmıştır.

Gereç ve Yöntem: Çalışmada kullanılan 28 adet Sprague-Dawley erkek sıçanlar Kontrol, DOX, DOX+HST ve HST olmak üzere 4 gruba ayrıldı (n=7). DOX uygulaması intraperitoneal olarak 15 mg/kg tek doz yapıldı. HST uygulaması, 28 gün boyunca gün aşırı 50 mg/kg dozda oral gavaj yoluyla gerçekleştirildi. Deney sonunda dekapite edilen sıçanların serum örneklerinde total antioksidan seviye (TAS) ve total oksidan seviye (TOS)’leri belirlendi. Karaciğer dokularında histopatolojik değerlendirmeler için hematoksilen-eozin (H&E) boyaması yapıldı. Ayrıca DRP1 ve MFN2 immünreaktiviteleri için avidin-biodinperoksidaz yöntemi uygulandı. DRP1 ve MFN2 mRNA düzeylerinin tespiti için kantitatif gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu kullanıldı.

Bulgular: Kontrol grubuna kıyasla DOX grubunda TAS’lerinin azaldığı, TOS’lerinin arttığı, histopatolojik bulguların arttığı, DRP1 ekspresyon düzeylerinin arttığı ve MFN2 ekspresyon düzeylerinin azaldığı belirlendi (P<0.05). Buna karşın, DOX grubuna kıyasla DOX+HST grubunda ise TAS’lerinin arttığı, TOS’lerinin azaldığı, histopatolojik bulguların azaldığı, DRP1 ekspresyon düzeylerinin azaldığı ve MFN2 ekspresyon düzeylerinin arttığı saptandı (P<0.05).

Sonuç: Mevcut çalışmadan elde edilen sonuçlar, HST'nin DOX ile indüklenen hepatotoksisite üzerindeki terapötik etkilerinde DRP1 ve MFN2’nin rol oynayabileceğini düşündürmektedir.


[ English ] [ Tam Metin ] [ PDF ]
[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]