Amaç: İnce barsak atrezisi, yenidoğan barsak obstrüksiyonunun sık sebeplerindendir. Çalışmamızda bu konjenital anomalinin lokalizasyonunun tedavi, takip, mortalite ve morbiditeye etkilerini karşılaştırmayı amaçladık.

Gereç ve Yöntem: 2011-2021 arasında duodenal, proksimal jejunoileal ve distal jejunoileal atrezi nedeniyle opere edilen 40 hastaya ait veriler incelendi, cinsiyet, tanı zamanı, doğum haftası, klinik özellikler, eşlik eden anomaliler, ameliyat bulguları, yatış süresi, komplikasyonlar, total beslenmeye geçiş süreleri ve büyüme gelişme ile ilgili veriler karşılaştırıldı.

Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 40 hastanın 23’ü kız, 17’si erkekti. 21’inde duodenal, 7’sinde proksimal jejunoileal, 12’sinde ise distal jejunoileal atrezi mevcuttu. 28 hastaya prenatal tanı konulmuştu. Duodenal atrezi nedeniyle opere edilen 15 hastaya duodenoduodenostomi, 3 hastaya tapering+duodenodudenostomi, 3 hastaya duodenojejunostomi uygulandı. Proksimal jejunoileal atrezi nedeniyle opere edilen 1 ve distal jejunoileal atrezi nedeniyle opere edilen 6 hastaya ostomi açılırken diğer hastalar rezeksiyon+primer anastomoz ile tedavi edildi. Tüm gruplarda en sık mortalite sebebi sepsis, en sık ek cerrahi sebebi obstrüksiyondu. Full beslenmeye geçiş duodenal atrezilerde 12(7-27), proksimal jejunoileal atrezilerde 56(10-123), distal jejunoileal atrezilerde ise 29.5(9-673) gündü. Ortalama takip süresi 1136.1 gündü. Uzun dönem takiplerde duodenal atrezilerde boy, kilo persantili normal sınırlardayken özellikle distal jejunoileal atrezilerde gelişim geriliği mevcuttu.

Sonuç: Çalışmamızda proksimal ince barsak atrezilerinde full beslenmeye geçiş ve hastanede yatış süresi daha kısa, distal atrezilerde ise total beslenmeye geçiş süresi ve hastanede yatış süresi daha uzun, uzun dönemde gelişim geriliğinin daha sık olduğu görüldü. Bu durum distal atrezilerde daha uzun bir barsak segmentinin etkilenmesiyle açıklanabilir. Büyüme ve gelişme açısından ileal atreziler yakın takip edilmeli, atrezinin yerine göre aileler bilgilendirilmelidir.