Amaç: Laser fotokoagülasyon tedavisine refrakter diyabetik makula ödemi (DMÖ) olan olgularda intravitreal triamsinolon asetonid enjeksiyonu (IVTA) sonuçlarını değerlendirmek.

Gereç ve Yöntem: Diffüz DMÖ olan 98 hastanın 145 gözü çalışmaya alındı. Topikal anestezi altında 0.1 mL/4 mg triamsinolon asetonid intravitreal olarak enjekte edildi. Hastalarda düzeltilmiş en iyi görme keskinliği (EİDGK), göz içi basınçları (GİB) ölçüldü. Enjeksiyon öncesi ve sonrası takiplerde optik koherans tomografi (OKT) ve floresan anjiografi (FA) bulguları incelendi. Hastaların enjeksiyon sonrası 1. gün, 1. ay, 3. ay ve 6. ayda kontrolleri yapıldı.

Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 59.60±12.6 (35-85 yıl), ortalama takip süresi 14.60±4.51 ay (6-48 ay) idi. Vakalara ilk olarak laser tedavisi uygulandı, ancak maküler ödem dirençliydi. Enjeksiyon sonrası 1. ayda 77 (%53.10) gözde görme keskinliğinde artış izlendi. Görme keskinliğinde değişiklik olmayan 44 (%30.34) göz idi. Görme keskinliği azalanlar ise 24 (%16.55) göz idi. Hastaların enjeksiyon öncesi EİDGK 0.20±0.18 olup, EİDGK 1. gün 0.20±0.16, 1. ay 0.26±0.20, 3. ay 0.28±0.20 ve 6. ayda 0.20±0.25 idi. Hastaların ortalama GİB değerleri enjeksiyon öncesinde 14.64±2.40 mmHg iken 1. ayda 30 (%20.68) gözde GİB'da artış izlendi. Üç (%2,68) göze tek etken maddeli, 20 (%13.79) göze kombine antiglokomatöz tedavi başlandı. Bir gözde (%0.68) retinal yırtık nedeniyle regmatojen retina dekolmanına gidiş görüldü. Sekiz gözde (%5.5) katarakt nedeniyle operasyon yapıldı.

Sonuç: Diyabetik makula ödeminde IVTA enjeksiyonu, hastaların büyük bir kısmında OKT ile tespit edilebilen anatomik düzelme ve erken dönemde görme artışı sağlamaktadır. IVTA enjeksiyonunun en önemli komplikasyonları GİB artışı ve katarakt gelişimi olmasına rağmen, IVTA laser tedavisine dirençli DMÖ tedavisinde kullanılabilir bir yöntemdir.