DNA metilasyonu memeli genomundaki en yaygın epigenetik modifikasyondur ve X kromozom inaktivasyonu, transkripsiyonel susturma, genomik imprinting, genomik stabilite ve gen ekspresyonu ile ilişkili kalıtılabilir epigenetik özellikleri temsil eder. Bununla birlikte hipermetilasyon ve hipometilasyon gibi DNA metilasyon paternleri bazı kanserlerin gelişimi ile ilişkili bulunmuştur
8. DNMT3B embriyonik gelişimde ve karsinogenez sırasında anormal DNA metilasyonunda önemli role sahiptir
9. İlave olarak DNMT3B geni polimorfizmleri enzimatik aktivitesini etkileyebilir ve DNMT3B promotöründeki SNP'ler pekçok tümöre yatkınlıkla ilişkilendirilen de novo metilasyonda önemli rol oynar
10-12.
Bu çalışmada DNMT3B genine ait 3 bölgenin genotiplemesi yapılmış ve bu bölgelerin polimorfizminin kolorektal kanser riski ile ilişkili olup olmadığı değerlendirilmiştir. Mevcut çalışmada, çalışılan DNMT3B geni bölgelerinin polimorfizmi ile kolorektal kanser arasında bir ilişki saptanamamıştır. Hasta ve kontrol olguları her üç bölge için genotiplendirilmiş, genotip dağılımları kodominant, dominant, resesif ve overdominant genetik modellere göre değerlendirilmiş ve sonuç olarak hiç bir bölge hiçbir genetik modelde genotiplerin hastalık ile ilişki göstermediği bulunmuştur. Literatürde kolorektal kanser ile DNMT3B gen polimorfizmi arasındaki ilişikiyi araştıran pek çok makale vardır. Ancak bu 3 polimorfizm birlikte çalışılmamıştır.
Sık karşılaşılan bir polimorfizm olan rs2424913'ün özellikle DNMT3B'in promotor aktivitesini %30 oranında arttırdığı bilinmektedir11,13,14. Bu durum, akciğer kanseri (14), prostat kanseri7, baş-boyun kanserleri9 ve kolorektal kanser13 riskini arttırmaktadır.
Bao ve ark.13 kolorektal kanserle rs2424913 arasında ilişkili olmadığını ancak rs1569686 nın G alelinin kolorektal kanser açısından koruyucu etkiye sahip olduğunu göstermiştir. Yine Iacopetta ve ark.15 DNMT3B rs2424913'nin TT genotipinin proksimal kolon kanserleri açısından koruyucu etkiye sahipken distal ve rektal kanserler riski için herhangi bir ilişki tespit edememiştir. 2012 yılında yayınlanan bir meta analizde, rs2424913 polimorfizmi için yapılan 17 çalışmada (5229 vaka ve 6910 kontrol), CC + CT genotipini taşıyan bireylerin homozigot TT genotipini taşıyan bireylere göre kolorektal kanser riskinin arttığı gösterilememiştir. Yine aynı meta analizde rs1569686 polimorfizmi için yapılan 11 çalışmada (3513 vaka ve 3714 kontrol), G alelinin kolorektal kanser açısından koruyucu etkiye sahip olduğu gösterilmiştir16. Bu sonuçlar bu çalışmayla uyumludur.
Bununla birlikte genetik polimorfizmler etnik gruplar arasında farklılık göstermektedir. Türk toplumunda kolorektal kanserlerle ilişkili olduğu düşünülen pekçok polimorfizm çalışılmış ancak DNMT3B polimorfizmi ile ilgili hiçbir yayına rastlanmamıştır17-21.
Sonuç olarak çalışmamızda DNMT3B geni ile kolorektal kanser arasında genotip düzeyinde bir ilişki bulunamamıştır. Bu açıdan DNMT3B geni kolorektal kanser etyopatogenezinde anahtar bir rol oynamıyor gibi görünmektedir. DNMT3B geninin kolorektal kanser etyopatogenezindeki rolünün tam olarak tanımlanabilmesi için gen-gen ve gen-çevre etkileşimlerini değerlendiren ilave çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.