Bu çalışmada nadir görülen bir mide kanseri tipi olması, endoskopik olarak mukozal lezyonun izlenmemesi nedeniyle mide stromal tümör (GIST) öntanısıyla opere edilen medüller mide kanseri olgusu sunuldu.

Büyütmek İçin Tıklayın

Şekil 1: Mide küçük kurvaturda egzofitik uzanım gösteren lezyon

Büyütmek İçin Tıklayın

Şekil 2: Midedeki lezyonun devamında subhepatik alanda nodüler lezyon

Medüller mide kanseri nadir görülen bir mide kanseri tipidir ⁴. Medüller mide kanserinin tanısı endoskopik biyopsi ile konulur. Ancak endoskopik biyopsilerde az diferansiye adenokarsinom ve lenfomadan ayırıcı tanısı zordur. Yoğun lenfoid infiltrat ve nondezmoplastik stroma içerisine gömülmüş az diferansiye tümör hücreleriyle karakterize histopatolojik özelliğe sahiptir. Bu olguda mukozal lezyon saptanmaması ve görüntülemede serozadan egzofitik uzanım göstermesi tanıyı güçleştirmiştir. GIST ön tanısıyla opere edilen hastada nihayi patoloji sonucu ikinci ameliyat gereksinimini doğurmuştur. Medüller mide kanserinin büyük çoğunluğunda EBV enfeksiyonu pozitiftir. EBV ilişkili medüller mide kanserleri olgularda prognozun daha iyi seyrettiği bildirilmiştir ^5,6. Medüller mide kanserli olguların bir kısmında mikrosatellit instabilite saptanmış ve bu nitelikteki olgularda prognozun daha iyi olduğu bildirilmiştir ^6-9. EBV ve MSI çalışılmadığı için bu konuda yorumda bulunulamamıştır. Literatürde medüller mide kanserinde cerrahi tedavi sonrası adjuvan tedavi almaması durumunda prognozunun daha iyi olduğunu ileri süren yayınlar mevcuttur ⁵. Ancak ileri evre veya kötü prognostik özellik taşıyan olgularda kar zarar hesabı gözetilerek adjuvan tedavi planlanmalıdır Olgunun T evresinin T3 olması ve lenf nodu pozitifliği nedeniyle adjuvan tedavi planlandı.

Sonuç olarak, medüller mide kanseri az sıklıkta görülen diğer adenokanserlere göre prognozu daha iyi seyreden nadir bir mide kanseridir. Olguların çoğu EBV ve MSI ile ilişkilidir. Endoskopik tanıda spesifik olarak adenokarsinom tanısı koyulamayan olgularda ayırıcı tanıda akılda tutulmalıdır.

1) Hirai H, Yoshizawa T, Morohashi S, et al. Clinicopathological significance of gastric poorly differentiated medullary carcinoma. Biomedical Research 2016; 37: 77-84.

2) Yoon H, Kim N. Diagnosis and management of high risk group for gastric cancer. Gut and Liver 2015; 9: 5-17.

3) González CA, Megraud F, Buissonniere A, et al. Helicobacter pylori infection assessed by ELISA and by immunoblot and noncardia gastric cancer risk in a prospective study: The Eurgast-EPIC project. Ann Oncol 2012; 23: 1320-1324.

4) Adachi Y, Yasuda K, İnomata M, et al. Pathology and prognosis of the gastric carcinoma well versus poorly differantiated type. Cancer 2000; 89: 1418-1424.

5) Huang KH, Wang RF, Yang MH, et al. Advanced gastric cancer patients with lymphoid stroma have better survival than those without. Journal of Surgical Oncology 2013; 107: 523-528.

6) dos Santos NR, Seruca R, Constancia M, Seixas M, Sobrinho-Simoes M. Microsatellite instability at multiple loci in gastric carcinoma: Clinicopathologic implications and prognosis. Gastroenterology 1996; 110: 38-44.

7) Lee HS, Choi SI, Lee HK, et al. Distinct clinical features and outcomes of gastric cancers with microsatellite instability. Modern Pathology 2002; 15: 632-640.

8) Beghelli S, de Manzoni G, Barbi S, et al. Microsatellite instability in gastric cancer is associated with better prognosis in only stage II cancers. Surgery 2006; 139: 347-356.

9) Matsunou H, Konishi F, Hori H, et al. Characteristics of Epstein-Barr virus-associated gastric carcinoma with lymphoid stroma in Japan. Cancer 1996; 77: 1998-2004.