[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi
2004, Cilt 18, Sayı 4, Sayfa(lar) 215-221
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Editöre E-Posta ]
GÜREŞÇİLERDE C VİTAMİNİ YÜKLEMESİNİN SERUM DEMİR VE TOTAL DEMİR BAĞLAMA KAPASİTESİNE ETKİSİ*
Cengiz ARSLAN1, Bilge GÖNÜL2, Sibel DİNÇER2, Birsen KAPLAN3, Cemal ÇEVİK4
1Fırat Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu, Elazığ – TÜRKİYE
2Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı, Ankara – TÜRKİYE
3Başkent Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı, Ankara – TÜRKİYE
4Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Biyokimya Anabilim Dalı, Ankara – TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Güreşçi, C vitamini, serum demir düzeyi, total demir bağlama kapasitesi
Özet
Gerek antioksidan özelliği gerekse oksijen bağlanmasında ve taşınmasında görev yapan demirin (Fe) bağırsaklardan emiliminde oynadığı rol nedeniyle C vitamini (C vit) yüklemesi sporcularda yararlı olabilir. Bu nedenle bu çalışmanın amacı, güreşçilerde C vit yüklemesinin kan Fe değerlerine etkisinin saptanmasıdır.

Bu çalışmaya, Ankara bölgesi aktif güreşçilerinden yaşları 20-24 arasında değişen toplam 14 adet güreşçi katılmıştır. Güreşçiler deney (n=7; Xyaş=20.7±1.5) ve kontrol (n=7; Xyaş=20.4±0.5) grubu olmak üzere ikiye ayrılmıştır. Deney grubuna bir ay süreyle günlük toplam 1 gr C vit iki eşit doz olarak (0.5 gr x 2 /24 st) verilmiştir. Kontrol grubuna ise bu süre içinde benzeri bir uygulama yapılmamıştır. Her iki grupta bir ay süreyle aynı diyeti uygulamışlardır. C vit verilmeden önce ve bir aylık C vit yüklemesinden sonra deneklerden sabah açken venöz kan örneği alınarak serum demir (SFe) ve total demir bağlama kapasitesi (TDBK) ölçülmüştür. İdrar askorbik asit (İAA) atılımı ise kolorimetrik karşılaştırma ile belirlenmiştir. Ayrıca anket yapılarak deneklerin vitamin ve sigara kullanma alışkanlıkları sorulmuştur. Verilerin analizinde gruplar arasındaki karşılaştırmalarda Mann-Whitney U testi, grup içi karşılaştırmalarda Wilcoxon eşleştirilmiş iki örnek testi kullanılmıştır.

Verilerin analizi sonucu bir aylık C vit yüklemesinin İAA düzeyini artırdığı (negatiften, 20 mg/100 ml pozitife geçiş) gözlendi. SFe düzeyinde istatistiksel açıdan anlamlı artış yanında (U=42, p<0.05), TDBK’daki artış anlamlı değildi (U=34, p>0.05). Bu bulgular, C vit yüklemesinin başarılı olduğunu ve bu uygulamanın Fe emilimini artırdığını, demirin depolanması üzerinde ise etkili olmadığını göstermektedir.

Antrenman programlarını düzenli sürdürmekte olan güreşçilerde C vit yüklemesinin TDBK’ya etki yapmaması, güreşçilerde vitamin ve mineral eksikliliği ve dolayısıyla ek vitamin gereksinimlerinin olmadığının göstergesi olabilir. Değişik C vit uygulama protokolleri ile araştırmalara devam edilmelidir.

* 17-21 November 2004, Antalya-Türkiye’de düzenlenen uluslararası, “10th ICHPER•SD Europe Congress & the TSSA 8th International Sports Sciences Congress”inde bildiri olarak sunulmuştur

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Vitaminler normal vücut metabolizması için küçük miktarlarda gerekli olan, fakat çoğu vücut hücrelerinde sentezlenemeyen organik bileşiklerdir. İnsan için gerekli günlük vitamin ihtiyacı, bazı faktörlere bağlı olarak değişebilir. Bu faktörler; vücudun ağırlığı, büyüme hızı, egzersiz düzeyi, hastalık, ateş ve hamilelik gibi özel durumlardır. Bunlardan başka, vücutta patolojik birçok metabolik eksikliklerde de vitaminlerin uygun şekilde kullanılmadığı görülür 1. Vitaminler, bütün hücrelerde az miktarda depolanabilirler. Suda eriyen ve insanda sentezlenemeyen C vit’in yetersiz tüketimi bir kaç haftada C vitamini eksikliği belirtilerinin ortaya çıkmasına yol açar ve 20–30 haftadan sonra skorbüt nedeniyle ölümle sonuçlanabilir 2

    Vitaminlerin çoğu iyi bir spor performansı için gereklidir. Ancak fazla miktarda alınmasının performansa olumlu etki yapıp yapmadığı konusunda çok az bilimsel veri bulunmaktadır. Vitamin ve mineral eksikliğinin performansı olumsuz yönde etkilediği ve diyetle ek olarak vitamin ve mineral alınmasının bu durumu giderdiği bilinmektedir. Biyokimyasal olaylarda rol oynayan vitaminler, vücudumuzda bu olayların sürdürülebilmesi için gerekli miktarlarda kullanılmaktadır. Özellikle dayanıklılık gerektiren sporlarda B grubu vitaminlere ve C vit’e olan ihtiyacın arttığı bilinmektedir. Enerji ihtiyacına göre düzenlenmiş dengeli bir diyet, çeşitli vitaminleri de içerir. Sebze ve meyveyi yeterli oranda içeren dengeli diyet tüketen ve herhangi bir vitamin yetersizliği belirtisi olmayan bir sporcunun diyetiyle ek olarak 8-10 kat daha fazla vitamin alması da gereksizdir 3.

    Günlük ihtiyaçtan daha fazla miktarda alındığı zaman performansı artırdığına inanılan vitaminlerin başında C, E ve B grubu vitaminler gelmektedir 4. Ülkemizde yapılan araştırma sonuçlarına göre sporcuların, özellikle yarışmaya hazırlık dönemleri ile antrenmanların arttığı dönemlerde, diyetlerinin yeterince vitamin ve mineral sağlamadığı düşüncesiyle oral veya parenteral yolla vitamin ve mineralleri kullandıkları saptanmıştır 5,6

    Diyete vitamin ve mineral eklenmesi konusunda yapılan çalışmaların kontrollü ve çok iyi düzenlenmiş olması gereklidir. Bu tür çalışmalar planlanırken sporcuların antrenman tipi, beslenme durumu, vitamin-mineral tüketimleri ile eksiklik belirtileri olup olmadığı bilinmelidir. Sporcuların beslenmesi konusunda yapılan çalışmaların çoğunda ek olarak alınan vitamin ve minerallerin performansa olumlu etki yaptığı bulunmuştur 7,8. Son 10-15 yıl içinde yapılan çalışmaların bazılarında ise vitamin ve plasebo (boş tablet veya ilaç taşımayan form) alan gruplar arasında önemli fark olmadığı bulunmuştur 3,9,10,11

    İlgili literatür incelendiğinde, egzersiz sırasında aktif olan dokularda oksidan sistem ve C vit arasındaki ilişkinin çalışıldığı görülmektedir 12. Egzersiz sırasında oluşabilecek oksidan hasarı engellemek için C vit desteği yapılmasının gerekliliği tartışmalıdır 13,14. Antioksidan özelliği nedeniyle C vit daha çok aerobik egzersizlerle ilişkili olarak çalışılmış, güreş gibi anaerobik egzersizlerde çok fazla irdelenmemiştir. Ancak C vit’in bağırsaklardan demir absorbsiyonunu artırdığı bilindiğine göre, bu özelliği açısından da çeşitli egzersiz tiplerindeki etkisi incelenmelidir.

    Demir (Fe) redoks olaylarında elektron alış verişini sağlar, ayrıca hücre solunumunda yer alır. Fe’nin % 25-30’u karaciğer, dalak ve kemik iliğinde depo formunu oluştururken kalan fonksiyonel kısım % 66–70 Hb’de, %4–5 myoglobinde, %0.6 Fe içeren enzimlerde, %0.1 dolaşımda bulunur 15. Yetişkin-lerde demir kaybı düzensizdir ve bedendeki total Fe depoları ince bağırsaklardan Fe absorbe edilme hızı ile kontrol edilir. Erkekler günde 0.6 mg, kadınlar ise yaklaşık iki katı kadar Fe kaybederler. Diyetle alınan Fe miktarı daha yüksek olsa da bağırsaktan kaybedilen miktarı karşılayacak miktarda Fe emilir, bu miktar besinle alınanın % 3–6 kadarıdır. Fe iki değerlikli hali ile ( Fe +2 – ferröz form) kolayca emilir, ancak diyetteki şekli üç değerlikli halidir (Fe +3– ferrik form). Ferrik form mide salgıları ile çözünerek C vit ve diğer redükte edici maddelerle ferröz forma çevrilir ve çözünebilir kompleksler oluşmasına yardımcı olur 1. Organizmada önemi tartışılmaz olan Fe emilim veya atılımındaki dengesizlikler sonucu Fe yetmezlikleri oluşabilmek-tedir. Örneğin, güreşçilerde kilo kaybı için kullanılan bir yol saunada terlemedir ve bu sırada kaybedilen elementlerden biri de Fe’dir 15. Vücuttaki demir depoları hakkında fikir verebilecek serum testleri arasında ferritin, demir (SFe), total demir bağlama kapasitesi (TDBK), transferrin doygunluk oranı sayılabilir. Bunlardan TDBK’nin yüksek olması eksiklik göstergesidir. SFe ve TDBK de sıklıkla kullanılan testlerdir 16 .

    Yukarıdaki bilgilere dayalı olarak, güreş sporunda terle Fe kaybının artabileceği ve normal günlük gereksinimin üzerinde C vit alınması gerekebileceği, C vit eklendiğinde ise, Fe emilimine etki yaparak bu kaybı engelleyebileceği hipotezinden yola çıkılarak, antrenman döneminde C vit yüklemesi ile SFe düzeyi ve TDBK gibi bazı kan parametreleri hakkında bir araştırma yapılması amaçlanmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Denekler: Araştırma, yaşları 20–24 arasında değişen, elit düzeydeki 14 erkek güreşçi üzerinde yapılmıştır. Bu çalışmada yer alacak güreşçilerde ulusal veya uluslararası yarışmalarda derece almış sporcu olma şartı aranmıştır. Ankara Bölgesinden bu nitelikleri taşıyan 14 güreşçi, fiziksel özellikleri ( yaş, boy, beden ağırlığı ortalamaları) ve alışkanlıkları (vitamin ve sigara kullanımı gibi) benzer olacak şekilde, deney (n:7; Xyaş=20.7±1.5) ve kontrol ( n:7; Xyaş= 20.4±0.5) olarak ikiye ayrılmıştır. Tüm denekler Helsinki deklârasyonu uyarınca bilgi formu doldurmuş ve gönüllü olarak katıldıklarını beyan etmişlerdir. Güreşçilerin fiziksel özelliklerine ait değerler Tablo 1’de verilmiştir.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: Deney ve kontrol gruplarının fiziksel özellikleri

    Veri Toplama Araçları: Bu araştırmada C vit verilen ve verilmeyen iki gruptaki güreşçilerin idrar askorbik asit (AA) düzeyleri, Strips Combi 3-A (Austria) cihazı kullanılarak kolorimetrik yöntemle; SFe ve TDBK düzeyleri ise Uluslararası Hematoloji Standardizas-yon Komitesinin önerdiği yöntem kullanılarak spektrofotometre (UV–128, Shimadzu, Japonya) ile ölçülmüştür 17. Bunun dışında bir anket formu ile güreş yapma süresi, dereceye girme sayıları, vitamin ve sigara kullanma alışkanlıklarının olup olmadığı gibi sorular sorulmuştur. Bu ankete ait sonuçlar oran olarak ifade edilmiştir.

    İşlem Yolu: Deneklere testler, Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Fizyoloji Anabilim Dalı Laboratuarında uygulanmıştır. Normal antrenman programlarına devam eden güreşçilerin yarısına bir ay süreyle 1 gr/24 st C vit verilirken 9,18, diğer yarısına vitamin verilmemiştir. Kontrol grubuna deney süresince yiyecekleri dışında C vit almamaları söylenmiştir. Ülkemizde C vit preparatlarının normal yetişkinlerin kullanabileceği efervesan tabletler halinde tek doz olarak 500 mg veya 1000 mg.’lık formları bulunmaktadır 19. Roche firmasının Redoxon C Efervesan Tableti (500 mg), sabah ve akşam 100 ml suda eritilerek içilmek tarzında günde toplam 1 gr olacak şekilde kullanılmıştır. C vit yüklemesinin sabah ve akşam iki ayrı dozda uygulanması ile hem C vit, hem de Fe emiliminin artırılması hedeflenmiştir.

    Çalışma süresince tüm güreşçiler kamp ortamında aynı diyet programını, ekip başlarının gözetimi altında yarışma kilo kategorilerine uygun miktar ve tipteki yemeklerle beslenmişlerdir. Ayrıca güreşçilerden araştırma bitene kadar saunaya girmemeleri, kilo düşme amaçlı herhangi bir işlemde bulunmamaları istenmiştir. C vit verilmeden önce ve sonra her iki grupta idrar AA düzeyi ve açlık kanından elde edilen serumlarda SFe ve TDBK düzeyleri ölçülmüştür.

    Verilerin Analizi: Verilerin analizi bilgisayar programında (Statview ve SPSS 9.05 for Windows) yapılmış, değerler ortalama ± standart sapma şeklinde verilmiş ve anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak kabul edilmiştir. İdrar AA, SFe ve TDBK düzeyleri, bir aylık sürenin başlangıcında (ön-test) ve sürenin sonunda (son-test) değerlendirilmiştir. Grup içi ön-test ve son-test sonuçları Wilcoxon Eşleştirilmiş İki Örnek Testi ile gruplar arası ön-test ve son-test sonuçları ile fiziksel özelliklere (yaş, boy, beden ağırlığı) ait değerler Mann-Whitney U Testi ile karşılaştırılmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Bir ay boyunca C vit kullanan deney grubu ve bu süre içerisinde ekstra C vit almayan kontrol grubundaki güreşçilerin; idrar AA, SFe ve TDBK değerleri Tablo 2’de; anket formlarından elde edilen bilgiler ise oranlarla metin içinde özetlenmiştir.

    Araştırmada objektif bir karşılaştırma yapılabilmesi için iki grubun fiziksel özelliklerinin (yaş, boy, beden ağırlığı ortalamaları) birbirine yakın olmasına dikkat edilmiştir (Tablo 1). Bu nedenle gruplar arasında deney öncesi ve sonrası dönemde de fiziksel özellikler bakımından anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0.05).

    C vit yüklenen deney grubunda idrarda AA atılımı 20 mg/100ml düzeylerinde iken, vitamin verilmeyen kontrol grubunda ve vitamin verilmeden önce deney grubunda ölçülebilen değerlerin altındadır. Bu nedenle grup içinde ve gruplar arasında istatistiksel karşılaştırma yapılamamıştır (Tablo 2).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 2: C vit yüklemesi öncesi ve sonrasında grupların idrar AA, SFe ve TDBK değerleri

    Kontrol grubunun ön-test ve son-test değerleri karşılaştırıldığında, hem SFe hem de TDBK düzeyleri, istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik göstermezken (sırasıyla p=0.46 ve p=0.50), C vit yüklemesi yapılan deney grubunda SFe’de istatistiksel açıdan anlamlı bir artış (p=0.026) görülmüş, TDBK’de ise bir değişiklik saptanmamıştır (p=0.22). Gruplar birbirleri ile karşılaştırıldığında ise, TDBK düzeylerinde gerek ön-test gerekse son-test değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır (Uö=24.5, Us=26, p>0.05). SFe düzeylerinde ise sadece son-testlerde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (Uö=34, Us=42, p<0.05). Ayrıca yükleme öncesi ve sonrasında her iki grupta da saptanan bütün değerler normal sınırlar içindedir (Tablo 2).

    Araştırmaya katılan güreşçilerin test formundaki anket sorularına verdikleri cevaplardan şu bulgular elde edilmiştir. Güreş sporunu yapma yılı ortalaması 9.0±2.6’dır. Araştırmaya katılan güreşçilerin % 85.7’si, Türkiye Şampiyonalarında, % 14.3’ü ise Avrupa’da dereceler elde etmiş elit düzeydeki sporculardır. Sigara içme ve vitamin kullanma alışkanlığı sorgulandığında; % 42.8‘i sigara içtiğini, % 64.3’ü ise düzenli olarak vitamin kullandığını bildirmiştir. Vitaminlerin performansı artırdığına inanma konusundaki soruya da % 92.8’i olumlu yanıt vermiştir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    C vit’in, antioksidan özelliği yanı sıra, demir emilimi ve depolanmasında, kollagen sentezi, doku tamiri, amino asit metabolizması, hemoglobin ve hormon sentezi gibi metabolik süreçlerde temel bir rol oynar 1,7,20. Ayrıca insanlarda L-glunolakton dönüşümü için gerekli enzimin yokluğu nedeniyle C vit sentezlenememektedir 2. Vücutta Fe emilimi bağırsaklardan sağlanırken, emilmeyen bölümü feçes, idrar ve deriden ter yoluyla atılmakta, bunun yanı sıra saç ve tırnak büyümesiyle de az miktarlarda kaybedilmektedir 21. Bu çalışma güreş sporu yapanlarda, özellikle antrenman dönemlerinde, Fe kaybının artacağı ve bağırsaklardan Fe absorbsiyonu için daha fazla C vit’e gereksinim olacağı hipotezinden yola çıkılarak planlanmıştır. Bu amaçla güreşçilere C vit yüklemesi yapılarak, bu vitaminin Fe emilimi ile ilgili SFe ve TDBK gibi bazı kan parametrelerine etkisi araştırılmıştır.

    İnsanlarda normal serum AA düzeyleri 0.5–1.5 mg/100 ml olarak bilinmektedir 15. Sağlıklı yetişkinlerde toplam vücut AA rezervinin yaklaşık 1500 mg civarında olduğu kabul edilmektedir. Bununla beraber AA’nın gerçek değerinin üç kat daha fazla olacağını savunan araştırmacılar da vardı 22. Daha önce aynı güreşçilerde yaptığımız bir çalışmada C vit yüklemesi öncesinde ve sonrasında (ön-test ve son-test) ölçülen serum AA düzeyleri sırasıyla 0.73 mg/100 ml ve 1.24 mg/100 ml’dir 23. Bu değerler literatür bulgularıyla paralellik göstermektedir 21, 24, 25, 26. Deneklerimiz arasında sigara içme alışkanlığı olanlar da bulunmasına karşılık serum AA düzeylerinin her iki grupta da normal sınırlar içinde olması 23 iyi beslenmelerine, % 64.3’ünde vitamin kullanma alışkanlığı oluşuna ve grupların homojen dağılımlarına özen gösterilmesine bağlı olabilir.

    C vit’in fiziksel çalışmalardan sonra, terde arttığı gibi idrarda da arttığı ileri sürülmüştür 27. Bununla beraber, çeşitli çalışmalara ait bulgularda çelişkili sonuçlar vardır. Örneğin normal günlük beslenme ile alınan düzeylerin üzerinde C vit alımının egzersiz sonrasında yapılan laboratuar testleri üzerinde etkisi bulunamamıştır 8. Bununla birlikte C vit performans etkileşimini araştıran bir başka çalışmada, eksikliğinde submaksimal egzersiz sırasında iş gücünde azalmaya neden olurken, tamamlama yapılanlarda artış izlenmiştir 28. C vit eklenmesi ve egzersiz performansı arasındaki ilişkiyi değerlendiren çalışmaların sonuçlarına göre, günlük alınan toplam 80 mg C vit, aerobik güç için en uygun doz olarak kabul edilmiştir. Bu miktar günlük 60 mg olan normal gereksinimin üzerindedir. Bu durum, sporcuların bu farkı günlük diyetleri ile temin edip edemeyeceği sorusunu ortaya çıkarmaktadır 7.

    Sporcularda C vit ile yapılan çalışmalarda, daha çok atletik performansa etkileri ve maxVO2 ile etkileşimi araştırılmıştır. Bu konuyla ilgili literatürde, C vit kullanmanın maxVO2 performansını artırdığına ilişkin yayınların 8, 29, 30, 31 yanı sıra, bir değişiklik meydana getirmediğini gösteren yayınlar da bulunmaktadır 9, 32, 33. Günde 1 gr ve 30 gün süreyle C vit yüklemesi yapılan güreşçilerde maxVO2’de istatistiksel olarak anlamlı olmayan bir artış olduğu belirlenmiştir 23. İstatistiksel olarak anlamlı olmasa da bu artışa C vit kullanmanın etki yaptığı konusunda göstergeler vardır. Zira C vit almadan aynı antrenman programını uygulayan güreşçilerde maxVO2’de artış yoktur, hatta düşmektedir. MaxVO2’nin, yani dokuların oksijenden yararlanımının artırılabilmesi için öncelikle oksijenin dokuya taşınması gerekmektedir. Bu taşınmada oksijen, hemoglobin (Hb) içindeki Fe’e bağlanmaktadır. Fe, kan Hb düzeyinin artmasına paralel olarak kanın oksijen taşıma yeteneğini artırmaktadır 34. Kanda Fe düzeyi bu nedenle önemlidir. Literatürde bu değer, erkekler için 65–175 µg/100ml olarak verilmektedir 15. Türk toplumunu örnekleyen bir çalışmada ise 59–158 µg/100ml olarak verilmiştir 35. Türk milli futbolcularında yapılan bir çalışmada da SFe düzeylerinin bu sınırlar içinde olduğu saptanmıştır 36. C vit, bağırsaklardan Fe absorbsiyonunu artırarak SFe düzeyleri üzerine etki eder 37. Fiziksel egzersiz sırasında da kan Fe düzeyinin C vit aracılığıyla yükseldiği gösterilmiştir 38.

    TDBK nın normal sınırları erkeklerde 250–450 µg/100 ml, kadınlarda ise 65–175 µg/100 ml kadardır 15. Arslan ve ark. (1992) yaptığı bir çalışmada, kız atletlerin SFe düzeyleri spor yapmayan kontrollere oranla düşük, TDBK ise yüksek bulunmuştur 39. Demir eksikliğinde, hemoglobinin azalması ve TDBK’nin artması sonucu, diğer klinik belirtilerin yanında, iş kapasitesi maxVO2 de düşer 40. Kadın atletler üzerinde yapılan bir başka çalışmada da demir depoları normalden % 20 düşük saptanmıştır 41. Sporcu anemisinin nedenleri arasında hemoliz, hematüri, myoglobinüri, demir emilimi bozukluğu, terle Fe kaybı ve beslenme yetersizliği sayılabilir 15. Örneğin futbol, yüzme, atletizm, boks gibi ağır eforlar gerektiren sporlardan sonra hematüri sıklıkla görülmektedir 42. Güreş de dahil olmak üzere, farklı spor dallarındaki erkek sporcularda yapılan bir çalışmada, SFe düzeylerinde farklılık olmadığı gösterilmiştir 43. Ancak dayanıklılık gerektiren sporlardan hemen sonra, SFe ve TDBK’da artış olduğu da bilinmektedir 44, 45. Bununla birlikte literatürde, güreşçilerde C vit yüklemesi ardından, SFe ve TDBK’nın çalışıldığı herhangi bir araştırma yer almamaktadır. Bu nedenle elit güreşçilerde antrenman periyodunda yüksek dozda C vit yüklemesi ardından elde ettiğimiz SFe ve TDBK ile ilgili bulgularımız, ilk olma özelliğini taşımaktadır. Bu çalışmada kullandığımız ölçüm yöntemleri kolay uygulanabilen, yüksek teknoloji gerektirmeyen, bu nedenle de ekonomik ve güvenilir yöntemlerdir.

    Uygulamamızda günlük toplam 1 gr.lık C vit dozu ikiye bölünerek sabah akşam kullanılmıştır. Benzeri C vit yükleme çalışmalarında tek doz uygulanmıştır 9, 18. Böylece araştırmamızda vitamin ve demir emilimi daha fazla yararlanım hedeflenmiştir. Araştırma sonuçlarımıza göre, güreşçilerde bir ay süreyle günde 1 gr C vit kullanımının, SFe’de istatistiksel olarak anlamlı bir artışa yol açtığı, TDBK ya ise önemli bir etkisi olmadığı anlaşılmıştır. Kontrol grubunun son-test SFe değerleri ön testten farklı değilken, C vit verilen deney grubunun son-test değerleri ön-test değerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek bulunduğuna göre, C vit yüklemesi güreşçilerde Fe absorbsiyonunu artırmıştır. Bu bulgumuz C vit yüklemesine bağlı olarak SFe düzeylerinin arttığını gösteren diğer yayınlarla da uyumludur 46. Araştırmamızda C vit yüklenen grubun idrarında C vit atılımı pozitif bulunmuştur, bu bulgumuz gereksinimden fazla alınan C vit’in idrarla atıldığı klasik bilgisiyle uyumludur. Benzeri bulgu güreşçiler yanısıra basketbolcular, futbolcular ve maraton koşucularında yapılan C vit yüklemelerinde de gösterilmiştir 47.

    Sonuç olarak, bu çalışmada güreşçilerde SFe ve TDBK ile gösterilmeye çalışılan, yüksek dozda C vit yüklemesinin Fe emilimi ve depolanmasına etkisi beklenenden az bir etkidir. Bu bulgular, çalıştığımız gruptaki güreşçilerin C vit desteğine gereksinimleri olmadığına işaret edebilir.

    İleri teknolojilerle Fe emilim ve dolaşımının ölçüldüğü benzer çalışmaların yapılması bu konuda daha ayrıntılı bilgi edinilmesini sağlayacaktır. Bir faktörün etkisini kanıtlamada, çalışmalarda kullanılan örneklem büyüklüğü ve kullanma süresinin yanı sıra, bireysel farklılıkların olabildiğince azaltılması da önemli rol oynamaktadır. Bu nedenle örneklem büyüklüğünü geniş tutmak, deneklerin kendisinin kontrol olarak da kullanılabildiği karşılaştırmalara yer vermek ve uzun bir periyotta değişik dozda ve /veya formda C vit uygulamaları ile gözlem yapmak, güreşçilerde C vit kullanımının etkisi konusundaki bilgileri kesinleştirecektir. Ayrıca güreş sporunda kilo ayarlamalarının terleme aracılığı ile sağlandığı da bilindiğinden, hemokonsantrasyon yanısıra, hemen müsabaka öncesinde göreceli olarak demir kaybı bulunabileceği de hatırda tutulmalıdır. Bu çalışmada yapılan ölçümler kampta antrenman dönemlerinde yapıldığından bu konuyu örneklememektedir. Bu nedenle C vit yüklenen ve yüklenmeyen ve hızlı kilo ayarlaması yapılan güreşçilerde müsabaka öncesi ve sonrası aynı değerlerin ölçülerek karşılaştırılması da planlanmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Ganong WF. Review of Medical Physiology (18th ed), Stanford: Appleton-Lange. 1997.

    2) Guyton AC & Hall JE. Textbook of Medical Physiology (9. Edition), Philadelphia: W.B.Saunders Company. 1996.

    3) Ersoy G. Diyete ek olarak kullanılan vitamin ve minerallerin sportif performans ve dayanıklılığa etkisi. Spor Hekimliği Dergisi l990; 25(2):99–105.

    4) Kasap G. Sporcu Beslenmesi El Kitabı, Ankara: Çağ Matbaası. l983.

    5) Kasap G. Ankara bölgesi aktif güreşçilerinin beslenme ve bilgi alışkanlıkları üzerine bir araştırma. Spor Hekimliği Dergisi l982; 17(3):91–102.

    6) Kasap G. Koşucuların vitamin ve diğer hapları kullanım durumları ve vitamin-performans etkileşimi. Spor Hekimliği Dergisi l982; 17(3):43–51.

    7) Burce A, Ekblom B. & Nilsson I. The Effect of Vitamin and Mineral Supplements and Health Foods on Physical Endurance and Performance. Proc Nutr Soc l985; 44:283–295.

    8) Driskell VA & Herbert WG. Pulmonary function and treadmill performance of males reveiving ascorbic acid supplements. Nutr Rep Int l985; 32:443-451.

    9) Keren G & Epstein Y. The effect of high dosage vitamin C on aerobic and anaerobic capacity. J Sports Med & Phys Fit l980; 20:145–148.

    10) Mouchbahani R. Vitamin bedarf und-ergänzug im Sport. Hendbaal Training l988; 10 (6/7):4.

    11) Smith JL & Hodges RE. Serum levels of vitamin C in relation to dictaryand supplemental intake in smokers and nonsmokers. Ann New York Acad Sci l987; 498:144–152.

    12) Jacops RA & Burri BJ. Oxidative damage and defense. Am J Clin Nutr 1996; 63:985S-990S.

    13) Paolini M, Pozzetti L, Pedulli GF, Marchosi E, Cantelli-Forti G. The nature of prooxidant activity of ascorbic acid. Life Sciences 1999; 64(23):273–278.

    14) Ashton T, Young IS, Peters JR, Jones E, Jackson SK, Davies B, Rowlands, CC. Electronspin resonance spectroscopy, exercise and oxidative stress: an ascorbic acid intervention study. J Appl Physiol 1999; 87(6):2032–2036.

    15) Wyngaarden JB, Smith LH, Bennett J. Cecil Textbook of Medicine. Vol.1–2, Philadelphia: W.B.Saunders Company. 1992.

    16) Hoshi A, Watanabe H, Kobayashi M, Chiba M, Inaba Y, Kimura N, Ito T. Concentrations of trace elements in sweat during sauna bathing. Tohoku J Exp Med 2001; 195(3):163–169.

    17) Bauer JD. Clinical Laboratory Methods. (9th Edit) London: The Mosby Company. 2000.

    18) Schröder H, Navarro E, Mora J, Galiano D, Tramullas A. Effects of alpha tocopherol, beta carotene and ascorbic acid on oxidative, hormonal and enzymatic exercise stress markers in habitual training activity of professional basketball players. Euro J Nutr 2001; 40(4):178–184.

    19) Kayaalp SO. Türkiye İlaç Klavuzu. 2001 Formüleri, İstanbul: Turgut Yayıncılık ve Ticaret AŞ. 2001: 425.

    20) Finch CA & Huebers H. Perspecktives in iron metabolism. New Eng J Med l982; 306(25):1520-1528.

    21) Işıksoluğu M. Beslenme (3. Baskı), İstanbul: M.E.G.S.B. Milli Eğitim Basımevi. l987.

    22) Gınter E. What is truly the maximum body pool of ascorbic acid in man? Am J Clin Nutr l980; 33:538–9.

    23) Arslan C & Gönül B. Elit güreşçilerde C vitamini yüklemesinin bazı fizyolojik etkileri. Spor ve Tıp 2000; 8(1-2):21-25.

    24) Baker EM & Hodges RE. Metabolism of ascorbic–1-”C 3H-labeled L-ascorbic acid in human scurvy. Am J Clin Nutr l971; 22:444.

    25) Hodges RE & Baker EM. Experimental scurvy in man. Am J Clin Nutr l971; 22:535.

    26) National Research Council (NRC). Recommended Dietary Allowances. (9th. ed), Washington, D.C: National Academic Press l980.

    27) Senger H & Isreal S. Konzentrationsveränderungen der Asorbinsäure im Blut und Harn während und nach körper licher Belastung. Medizine Sports l975; 15:105–110.

    28) Johnston CS, Swan PD, Corte C. Substrate utilization and work efficiency during submaximal exercise in vitamin C depleted-repleted adults. Int Vit & Nutri Res 1999; 69(1):41–44.

    29) Gerster H. The role of vit C in athletic performance. J Am Coll Nutr 1989; 8(6):636–643.

    30) Samanta SC & Biswas K. Effect of supplementation of vitamin C on the cardiorespiratory endurance capacity of college women. Snipes Journal l985; 8:55–59.

    31) Suboticance K. & Buzina R. Vitamin C and physical working capacity in adolescents. Int J Vit & Nutr Res l985; (27):157–166.

    32) Bender David A. Vitamins in Medicine. Vol:2, London: William Helleman Medical Books Ltd. l982.

    33) Keith RE & Driskell JA. Lung function and treadmill performance of smoking and nonsmoking males receiving ascorbic acid supplements. Am J Clin Nutr l982; 36:840–845.

    34) Bassett Jr DR & Howley ET. Limiting factors for maximum oxygen uptake and determinants of endurance performance. Med Sci Sports Exerc 2000; 32(1):70–84.

    35) Hazır T. & Haner B. Sportif faaliyetler öncesinde biyokimya laboratuvar verilerinin önemi. Spor Bilimleri Bülteni 1990; 1(3–4):22–24.

    36) İşleğen Ç, Karamızrak O, Özkılıç H, Erlaçin S. Türk milli futbol takımının hemoglobin hematokrit, serum demir, total demir bağlama kapasitesi ve ferritin parametrelerinin incelenmesi. Spor Hekimliği Dergisi 1989; 24(3):65–70.

    37) Berne RM. & Levy MN. Principles of Physiology. USA: Mosby Year Book Company. 1990.

    38) Schmid A, Jakob E, Berg A, Russmann T, Konig D, Irmer M, Keul J. Effect of physical exercise and vitamin C on absorption of ferric sodium citrate. Med Sci Sports Exerc 1996; 28(12):1470–1473.

    39) Arslan C, Gönül B, Kaplan B, Dinçer S. Elit kız atletlerin bazı solunum ve kan parametreleri açısından, spor yapmayan kontrollerle karşılaştırılması. Spor Hekimliği Dergisi 1992; 27:113–119.

    40) Friedmann B, Weller E, Mairbaurl H, Bartsch P. Effects of iron repletion on blood volume and performance capacity in young athletes, Med Sci Sports Exerc 2001; 33(5):741–746.

    41) Parr RB, Badman LA, Moss RA. Iron deficiency in female athletes. Physi Sports Med l984; 12(4):81–86.

    42) Akgün N. Egzersiz Fizyolojisi, Bornova-İzmir, Ege Üniversitesi Basımevi, 1989.

    43) Biancotti PP, Caropreso A, Di Vincenzo GC, Ganzit GP, Gribaudo CG. Hematological status in a group of male athletes of different sports. J Sports Med & Phys Fit 1992; 32(1):70–75.

    44) Pattini A, Schena F, Guidi GC. Serum ferritin and serum iron changes after cross-country and roller ski endurance races. Euro J Appl Phys & Occup Phys 1990; 61(1–2):55–60.

    45) Gray AB, Telford RD, Weidemann MJ. The effect of intense interval exercise on iron status parameters in trained men. Med Sci Sports Exerc 1993; 25(7):778–782.

    46) Lachili B, Hininger I, Faure H, Arnaud J, Richard MJ, Favier A, Roussel AM. Increased lipid peroxidation in pregnant women after iron and vitamin C supplemantation. Biol Trace Element Res 2001; 83(2):103–110.

    47) Rokitzki L, Hinkel S, Klemp C, Cufi D, Keul J. Dietary, serum and urine ascorbic acid status in male athletes. Int J Sports Med 1994; 15(7):435–440.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]