Araştırmada Van ilinin dört farklı bölgesinde toplam 405 baş Akkaraman koyun ve 335 baş Akkaraman kuzu (184 erkek ve 151 dişi) kullanılmıştır. Koyunların bakım beslenmesi tamamen koyun sahiplerinin uyguladığı bakım besleme şartlarında gerçekleşmiştir. Koyunlar ilkbahar ve yaz aylarında merada, kış aylarında ise ağılda beslenmiştir. Kış boyunca koyunlara sadece kaba yem (kuru ot samanı + yaş şeker pancarı posası) verilmiştir.

Akkaraman koyunlarında, kirli yapağı verimi 1.81 kg , lüle uzunluğu 9.65 cm, cidago yüksekliği 60.96 cm, sırt yüksekliği 60.20 cm, sağrı yüksekliği 61.60 cm, beden uzunluğu 59.89 cm, göğüs derinliği 28.11cm, göğüs genişliği 20.45 cm, göğüs çevresi 80.08 cm ve ön incik çevresi 8.46 cm olarak belirlenmiştir. Akkaraman erkek kuzularda ortalama doğum ağırlığı 3.77 kg, dişi kuzularda 3.86 kg ve genel ortalama 3.81 kg olup, kuzularda sütten kesime kadarki yaşama gücü % 100 olarak bulunmuştur.

Yapağının kalitesini ve miktarını yaş, cinsiyet, doğum tipi ve genotip gibi faktörler belirler ^1,2,7-10.

Başpınar ^11, Akkaraman koyunlarında kirli yapağı verimini 1.50 kg ve lüle uzunluğunu 8.10 cm olarak tespit etmiştir.

Ulusan ^12, Elazığ bölgesindeki Akkaraman koyunlarının ortalama lüle uzunluğunu 9.65 cm olarak belirlemiştir.

Ulusan ^13, Tuj ve Morkaraman koyunlarında kirli yapağı verimini sıra ile 1.78 ve 1.72 kg, lüle uzunluğunu ise sırası ile 10.81 ve 11.91 cm olarak tespit etmiştir.

Beden ölçüleri, koyunların beden yapıları hakkında fikir edinmek, ırk özelliklerini araştırmak ve soy kütüklerine kaydetmek açısından önemlidir ^1,2.

Ulusan ^12,Elazığ ilinde yetiştirilen Akkaraman koyunlarında cidago yüksekliğini 61.4 cm, sırt yüksekliğini 60.2 cm, sağrı yüksekliğini 62.3 cm, beden uzunluğunu 60.2 cm, göğüs derinliğini 27.8 cm, göğüs çevresini 77.3 cm, ön incik çevresini 7.5 cm, ön göğüs genişliğini 15.5 cm ve arka göğüs genişliğini 18.2 cm olarak belirlemiştir.

Arıtürk ve Özcan ^14, Akkaraman koyunlarında cidago yüksekliğini 64.75 cm, sırt yüksekliğini 63.92 cm, sağrı yüksekliğini 65.01cm, beden uzunluğunu 63.15 cm, göğüs genişliğini 16.15 cm, göğüs derinliğini 30.16 cm, göğüs çevresini 80.99 cm ve pelvis genişliğini 16.94 cm. olarak bildirmiştir.

Ulusan ve Aksoy ^15, 2–4 yaşlı Morkaraman koyunlarında cidago yüksekliğini, beden uzunluğunu, göğüs çevresini, ön incik çevresini ve arka incik çevresini sırası ile 65.76, 64.88, 87.00, 7.88 ve 8.75 cm, 4-6 yaşlı Morkaramanlarda ise aynı sırayla 65.0, 64.25, 88.88, 7.97 ve 8.96 cm olarak tespit etmişlerdir.

Kuzularda prenetal büyümeninn kriteri doğum ağırlığıdır. Doğum ağırlığı üzerine ana yaşı cinsiyet ve genotipin etkili olduğu tespit edilmiştir ^1,16-19. Ancak doğum ağırlığı üzerine cinsiyetin etkisinin önemsiz olduğunu bildiren çalışmalar da mevcuttur ^1,20. Örkiz ve ark. ^4, Akkaraman kuzularında doğum ağırlığını tek doğan erkeklerde 4.88 kg, dişilerde 4.62 kg, ikiz doğan erkeklerde 4.04 kg ve dişilerde 3.72 kg, ortalama doğum ağırlığını ise 4.44 kg olarak tespit etmişlerdir. Odabaşıoğlu ve ark. ^21, Akkaraman kuzularda doğum ağırlıklarını 2.83 kg olarak tespit etmişlerdir. Akçapınar ve Kadak ^22, Akkaraman kuzularında doğum ağırlığını 3.8 kg, Morkaraman kuzularında 4 kg olarak bildirmişlerdir. Odabaşıoğlu ve ark. ^23, Akkaraman kuzularında doğum ağırlığını 3.17 kg olarak belirleyip doğum ağırlığı üzerine doğum tipinin (p<0.001) önemli etkilerinin olduğunu tespit etmişlerdir. Ulusan ^12, Elazığ ilinde Akkaraman kuzularının ortalama doğum ağırlığını 4 kg olarak tespit etmiştir.

Yaşama gücü ırk, cinsiyet, doğum mevsimi, doğum ağırlığı, doğum tipi ve bakım beslenme gibi faktörlerin etkisi altındadır ^21-23. Akkaraman kuzularında yaşama gücü bazı çalışmalarda %80 ile %100 arasında tespit edilmiştir ²³.

Bu araştırmanın amacı Van ilinin farklı bölgelerinde halk elinde yetiştirilen Akkaraman koyun ırkının kirli yapağı verimleri, lüle uzunlukları, beden ölçüleri, kuzuların doğum ağırlıkları ve yaşama güçleri gibi ekonomik değer taşıyan özelliklerin incelenmesi, ırkın farklı yaş gruplarındaki verim performansının belirlenmesi, koyun sahiplerinin uyguladıkları bakım-besleme şartlarında görülen aksaklıkların tespit edilmesi ve yetiştiricilerin bu hususlarda bilgilendirilip eğitilmesidir.

Araştırmada koyun sahiplerinin bakım beslemede uyguladıkları şartlara bağlı olarak dört bölgedeki koyunların tümü ilkbahar ve yaz aylarında merada otlatılmıştır. Meranın iyi olmadığı durumlarda meraya ek olarak şeker pancarı posası verilmiştir.

Kuzular doğduktan sonra 12 saat içinde 10 grama hassas terazi ile tartılarak ağırlıkları tespit edilmiştir. Kuzularda yaşama gücü 60. günde (sütten kesimde) yaşayan erkek kuzular ile dişi kuzuların sayılıp bulunan sayının canlı doğan kuzu sayısına oranının 100 ile çarpılması sonucu hesaplanmıştır ²⁴.

Kırkımın yapılacağı günün akşamı hayvanlar aç bırakılarak, sabah da meraya çıkarılmamıştır. Kırkımlar kırkım makası ile yapılmıştır. Kırkımdan sonra her koyuna ait yapağı gömleği 10 grama hassas terazi ile tartılmıştır. Yapağı örnekleri, tekniğine uygun olarak her koyunun omuz, kaburga ve but bölgelerinden yapağı gömleği koyunun üzerindeyken alınmıştır. Numuneler poşetlere koyulup koyunun numarası ile hangi bölgeye ait olduğu yazılmıştır.

Koyunlarda, cidago yüksekliği, sırt yüksekliği, sağrı yüksekliği, beden uzunluğu, göğüs derinliği, göğüs çevresi ve ön incik çevresi gibi ölçüler alınmıştır. Beden ölçüleri ölçü bastonu, ölçü pergeli ve ölçü şeridi kullanılarak Arıtürk ²⁵’ün bildirdiği esaslara göre alınmıştır.

Yapağı verimi, ergin canlı ağırlık ve beden ölçüleri için bölgeler arası, bölge içi ve yaş grupları arası ve yaş grubu içi karşılaştırmalarda varyans analizi, varyans analizinde önemli çıkan özellikler için akabinde Duncan testi kullanılmıştır. Erkek ve dişi kuzuların doğum ağırlıklarının karşılaştırılmasında ise “t” testi ‘nden yararlanılmıştır ²⁶.

Büyütmek İçin Tıklayın

Tablo 1: Farklı Yaşlardaki Akkaraman Koyunlarının Kirli Yapağı Verimleri (kg).

Kirli yapağı verimleri bakımından tüm yaş gruplarında bölgeler arası farklılık önemsiz bulunmuştur. İki- 2.5, 3- 3.5, 4- 4.5 ve 5- 5.5 yaşlı koyunların kirli yapağı verimleri bakımından bölge içi karşılaştırılmasında I. bölgede yaş grupları arasındaki farklılık önemli (p<0.05), II. bölgede farklılık yüksek düzeyde önemli (p<0.01) çıkmasına rağmen III. ve IV. bölgelerde yaş grupları arasındaki farklılıklar önemsiz bulunmuştur.

Genel olarak Akkaraman koyunlarının kirli yapağı verimi 1.81 kg olarak belirlenmiştir. Bu değerler bakımından yaş grupları arasındaki farklılıklar istatistiki açıdan önemli olmuştur (P<0.01).

Koyunların yaş gruplarına göre ortalama lüle uzunluklarının bölge içi ve bölgeler arası karşılaştırılması tablo 2’de verilmiştir.

Büyütmek İçin Tıklayın

Tablo 2: Koyunların Yaş Gruplarına Göre Ortalama Lüle Uzunlukları(cm)

Tablo 2 incelendiğinde 4-4.5 yaşlı koyunlarda ortalama lüle uzunlukları bakımından bölgeler arası farklılık yüksek düzeyde önemli çıkmıştır (p<0.01). Bölge içi karşılaştırılmasında ise sadece IV. bölgede yaş grupları arasında önemli farklılık çıkmıştır (p<0.01).

Farklı bölgelerdeki Akkaraman koyunlarının yaş gruplarına göre beden ölçülerinin ortalama değerleri tablo 3’te verilmiştir. Tablo 3 incelendiğinde cidago yüksekliği ve beden uzunlukları bakımından I. II. ve III. bölgelerde yaş grupları arasındaki farklılık yüksek düzeyde önemli (p<0.01), IV. bölgede ise önemsiz, göğüs çevresi bakımından I. ve II. bölgelerde yaş grupları arasındaki farklılık yüksek düzeyde önemli (p<0.01), III. bölgede önemli (p<0.05), IV. bölgede önemsiz, ön incik çevresi bakımından I. bölgede yaş grupları arasındaki farklılık yüksek düzeyde önemli (p<0.01), III. bölgede önemli (p<0.05), II. ve IV. bölgelerde ise önemsiz olmuştur.

Büyütmek İçin Tıklayın

Tablo 3: Farklı Bölgelerdeki Akkaraman Koyunlarının Yaş gruplarına Göre Beden Ölçülerinin Ortalama Değerleri (cm)

İki-2.5 yaşlı koyunların cidago yüksekliği ve beden uzunlukları bölgeler arası farklılık yüksek düzeyde önemli olurken (p<0.01), 3-3.5, 4-4.5, 5-5.5 yaşlı koyunlarda bu değerler bakımdan bölgeler arası farklılık önemsiz olmuştur.

İki-2.5 yaşlı koyunların göğüs çevresi bakımından bölgeler arası farklılıklar yüksek düzeyde önemli (p<0.01), 5- 5.5 yaşlılarda önemli (p<0.05), 4- 4.5 yaşlılarda ise önemsiz olmuştur.

Ön incik çevresi bakımından 2- 2.5 ve 4- 4.5 yaşlı koyunlarda bölgeler arası farklılıklar yüksek düzeyde önemli (p<0.01) diğer bölgelerde ise önemsiz bulunmuştur.

Farklı yaşlardaki Akkaraman koyunlarının beden ölçülerinin ortalama değerleri Tablo 4 ’te verilmiştir.

Büyütmek İçin Tıklayın

Tablo 4: Farklı Yaşlardaki Akkaraman Koyunlarının Ortalama Beden Ölçüleri (cm).

Erkek ve dişi kuzuların ortalama doğum ağırlıklarının ana yaşına göre bölge içi ve bölgeler arası karşılaştırılması tablo 5’te verilmiştir. Tablo 5 incelendiğinde erkek ve dişi kuzuların doğum ağırlıkları bakımından tüm yaş gruplarında bölgeler arası farklılıkları önemsiz çıkmıştır.

Büyütmek İçin Tıklayın

Tablo 5: Erkek ve Dişi Kuzuların Ortalama Doğum Ağırlıklarının Ana Yaşına Göre Bölge İçi ve Bölgeler Arası Karşılaştırılması (kg).

Erkek kuzuların doğum ağırlıklarının ana yaşlarına göre bölge içi karşılaştırılmasında II. ve IV. bölgelerde yaş grupları arasındaki farklılıkların önemli (p<0.05), I.ve III. bölgelerde ise yaş grupları arasındaki farklılıkların önemsiz olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca dişi kuzuların doğum ağırlıklarının ananın yaşına göre bölge içi karşılaştırılmasında II. ve IV. bölgelerde yaş grupları arasındaki farklılıkların yüksek düzeyde önemli (p<0.01), I.ve III. bölgelerde ise farklılıkların önemsiz olduğu tespit edilmiştir.

Bu araştırmada Akkaraman koyunlarında hesaplanan ortalama kirli yapağı verimi (1.81 kg), bazı araştırmacıların ^11,13, Akkaraman ve morkaraman ırkları için bildirdikleri ortalama kirli yapağı değerlerinden (1.50, 1.72 kg) yüksek bulunmuştur.

Bu araştırmada Akkaraman koyunlarında hesaplanan genel lüle uzunluğu değeri (9.65 cm); Başpınar ¹¹’ın aynı ırk için bildirdiği ortalama lüle uzunluğu (8.10 cm) değerinden yüksek, Ulusan ¹²’ın aynı ırk için bildirdiği ortalama lüle uzunluğu (9.65 cm) değerine benzer ve yine Ulusan ¹³’ın Morkaraman koyunları için bildirdiği ortalama lüle uzunluğu (11.91 cm) değerlerden düşük bulunmuştur.

Değerler arasındaki farklılıkların bölge şartları ve bakım-besleme farklılıklarından kaynaklanabileceği düşünülmektedir.

Beden ölçülerinin alınması, hayvanların beden yapıları hakkında fikir edinmek, ırk özelliklerini araştırmak ve soy kütüklerine kaydetmek amacıyla kullanılır. Beden ölçüleri yaş, cinsiyet, doğum tipi, genotip ve beslenme şekli gibi faktörlerin etkisi altındadır ^1,2.

Bu araştırmada Akkaraman koyunlarında hesaplanan cidago yüksekliği değeri (60.96 cm), kimi araştırmacıların ^12,14 aynı ırk için tespit etikleri (61.4, 64.75 cm) cidago yüksekliği değerlerinden düşük bulunmuştur. Değerler arasındaki farklılıkların bölge şartları, bakım-besleme yetersizliği ve yetiştirmenin halk eliyle yapılmasından kaynaklanabileceği düşünülmektedir.

Araştırmamızda Akkaraman koyunlarında tespit ettiğimiz ortalama sırt yüksekliği değeri (60.20 cm), Ulusan ¹²’ın aynı ırk için tespit ettiği (60.20 cm) sırt yüksekliği değeri ile benzer, Arıtürk ve Özcan ¹⁴’ın aynı ırk için tespit ettikleri (63.92 cm) değerden düşük bulunmuştur. Akkaraman koyunlarında sağrı yüksekliği için bulmuş olduğumuz ortalama değer (61.60 cm), kimi araştırmacıların ^12,14, aynı ırk için elde ettikleri (62.3, 65.01 cm) sağrı yüksekliği değerinden düşük bulunmuştur. Bu farklılığın çevre şartları ve yetersiz bakım-beslemeden kaynaklandığı sanılmaktadır.

Araştırmada elde edilen beden uzunluğu değeri (59.89 cm), bazı araştırmacıların ^12,14 Akkaraman koyunları için bildirmiş oldukları (60.20,63.15 cm) beden uzunluğu değerlerinden düşük bulunmuştur.

Bu araştırmada Akkaraman koyunlarında göğüs derinliği değeri ortalama 28.11 cm olarak bulunmuştur. Ulusan ¹² aynı ırk için daha düşük (27.8 cm), Arıtürk ve Özcan ¹⁴ aynı ırk için daha yüksek (30.16 cm) göğüs derinliği değeri tespit etmişlerdir.

Bu çalışmada tespit edilen göğüs genişliği değeri (20.45 cm), kimi araştırmacıların ^12,14, Akkaraman koyunları için bulmuş oldukları göğüs genişliği (18.20, 16.15 cm) değerlerinden yüksek bulunmuştur.

Araştırmada Akkaraman koyunları için göğüs çevresi genel ortalaması (80.08 cm), Ulusan ¹²’ın Akkaraman ırklarında bildirdikleri değerden yüksek bulunmuştur.

Bu çalışmada Akkaraman koyunlarından elde edilen ön incik çevresine ait ortalama değer (8.46 cm); Ulusan ¹²’ın Akkaraman için bildirmiş olduğu (7.5 cm) değerden yüksek bulunmuştur.

Bu araştırmada kuzuların ortalama doğum ağırlıkları (3.81 kg); Odabaşıoğlu ve ark. ^21,23’nın Akkaraman kuzular için bildirdikleri (2.83, 3.17kg.) değerlerindenden yüksek, Akçapınar ve Kadak ²²’ın Akkaraman kuzuları için bildirdikleri (3.80kg.) değere benzer, Ulusan ¹²’ın Akkaraman kuzuları için (4.00kg.) Örkiz ve ark. ⁴’nın yine Akkaraman kuzuları için bildirdikleri ortalama doğum ağırlığı (4.44kg.) değerlerinden ise düşük bulunmuştur.

Yaşama gücünü ırk, cinsiyet, doğum mevsimi, doğum ağırlığı, doğum tipi ve bakım beslenme gibi faktörlerin etkilemektedir ^21-23.

Araştırmada Akkaraman kuzuların 60.gün yaşama güçleri (%100) olarak tespit edilmiştir. Bu değer literetür bildirimleri ile uyum içerisindedir ²³.

Sonuç olarak; Van ilinin değişik bölgelerinde farklı yaş gruplarındaki Akkaraman koyunlarının kirli yapağı verimleri, lüle uzunlukları, beden ölçüleri, kuzuların doğum ağırlıkları ve yaşama güçleri ile ilgili sonuçlar her ne kadar ırk özelliğine yakın düzeyde seyretmiş ise de bazı araştırmacıların bildirdiği değerlerden düşük düzeyde görülmüştür. Bu farklılıkların iklim, bakım-besleme yetersizliği ve yetiştiricilerin yetiştiricilik hususundaki bilgi yetersizliğin den kaynaklandığı sanılmaktadır.

Oldukça geniş bir yetiştirme alanı olan Akkaraman koyun ırkı Van ilinin değişik bölgelerinde halk tarafından yaygın bir şekilde yetiştirilmektedir. Bu koyunların olumsuz çevre şartlarına uyum gücünün yüksek oluşu nedeniyle, iyi bir bakım ve besleme ile yetiştiricilerin eğitilmesi ve araştırma sonuçlarına göre sürülerindeki düşük verimli hayvanları sürüden uzaklaştırıp bunların yerine sürüye katacağı genç damızlıkları yüksek verimlilerden seçmesiyle sürülerinin yukarıdaki verim düzeylerini artırabilecekleri kanısındayız.

1) Akçapınar H. Koyun Yetiştiriciliği, I. Baskı, Medisan Yayınları No: 8 Ankara, 1994.

2) Kaymakçı M, Sönmez R. Koyun Yetiştiriciliği, Hasad Yayıncılık Hayvancılık Serisi No: 3: İzmir, 1992.

3) Akçapınar H. Türkiye koyunculuğunun geleceği hakkında görüşler. Türk Veteriner Hekimliği Dergisi 1996; 8 (2): 15-17.

4) Örkiz M, Kaya F, Çalta H. Kangal tipi akkaraman koyunlarının bazı önemli verim özellikleri. Lalahan Zootekni Arş Ens Derg 1984; 24: 1- 4.

5) Akçapınar H, Kadak R, Odabaşıoğlu F. Morkaraman ve kangal akkaraman koyunlarının döl verimi ve süt verimi üzerinde karşılaştırmalı araştırmalar. Ankara Üniv Veteriner Fakültesi Dergisi 1982; 29 (3-4): 379-391.

6) Yalçın BC, Aktaş G. Ergin İvesi ve Akkaraman Koyunlarının Konya Ereğlisi Şartlarındaki Performansları. Lalahan Zootekni Arş Ens Derg 1969; 9 (2- 3): 1- 14.

7) Altın T. Akkaraman Kuzularının Yapağı Özelliklerini Etkileyen Bazı Çevre Faktörleri ve Bu Özellikler Bakımından Fenotipik Parametreler. YYÜ Fen Bil Enst Van, 1992.

8) Demirel E. Akkaraman ve Handani x Akkaraman (F1) Melezi Koyunlarının Yapaği Verimi ve Özellikleri. YYÜ Fen Bil Enst Van, 1996.

9) Özsoy MK. Merinos ve morkaraman ırkları ile bunların melezlerinin döl verimi, kuzu yaşama gücü, büyüme özellikleri ve ilk kırkım kirli yapağı verimi bakımından karşılaştırılması. Tübitak VII. Bilim Kongesi VHAG Tebliğler 29. 09 – 03.10 1983; İstanbul.

10) Tekeş MA. Akkaraman koyunlarının yapağı özellikleri. Lalahan Zootekni Arş Ens Derg 1972; 12 (1–2): 18–25

11) Başpınar H. Türkiye’de başlıca koyun ırklarının yarı enstansif koşullardaki döl, süt ve yapağı verim performansları üzerine karşılaştırmalı araştırmalar. İstanbul Üniv Vet Fak Derg 1985; 11(2): 43- 66.

12) Ulusan O. Elazığ il merkezine bağlı köylerde yetiştirilen sığır ve akkaraman koyunların en önemli beden ölçüleri, canlı ağırlıkları, çeşitli verim özellikleri ve bunların ıslahı önlemleri. FÜ Vet Fak Yay 1979; 26.

13) Ulusan, HOK. (1995). Kafkas Üniv. Veteriner Fakültesi çiftliğinde yetiştirilen tuj ve morkaraman koyunlarının verim performansları I. yapağı özellikleri. Kafkas Üniv Vet Fak Derg 1995; 1 (1-2): 86–88.

14) Arıtürk E, Özcan H. Boztepe inekhanesi ve çeşmede halk elindeki sakız koyunlarının beden ölçüleri, yapağı karakterleri süt ve yavru verimleri üzerinde mukayeseli bir araştırma. Ankara Üniv Vet Fak Yay 1960; No: 30 Ege Matbaası. Ankara.

15) Ulusan HOK, Aksoy AR. Kafkas Üniv. Veteriner Fakültesi çiftliğinde yetiştirilen tuj ve morkaraman koyunlarının verim performansları II. büyüme ve beden ölçüleri, Kafkas Üniv Vet Fak Der 1996; 2 (2): 139–146.

16) Cassoli C, Duranti E, Bianchi R, Morbidini L, Panella E, Pollidori P, Rongoni V, Start DM. (). Commercial crossing of appennine sheep A.B.A. 1987; 55 (1): 229.

17) El-Karım AIA, Owen JB. Postwening growth performance, carcass characterics and plimary herettibility estimates some carcas traits of two types of sudan desert sheep, on intersive feeding. J Agr Sci Comb 1987; 109 (3): 531-538.

18) Grupta BR, Reddy KK. (1988). Factors affecting the birth weight in noellore and dorset downx nellove sythetics lambs. İndian J Anim Sci 1988; 58 (3): 391-393.

19) Naikare BA, Jagtab DZ. Factor affecting body weights in deccani and its crosses. Indian J Anim Sci 1988; 58 (4): 502-504.

20) Mali SL, Bhoite UY, Opase BT, Kakade DS. A note on effect of weight of ewe at service and lambing and gestation period on the birth wieght of lambs born to deccanı sheep. İndian Vet J 1985; 62: 721-722.

21) Odabaşıoğlu F, Öztürk Y, Bayram D. Akkaraman, dorsetdown x akkraman (f1) ve dorset down x hamdani kuzularının yaşama gücü ile büyüme özelliklerinin araştırılması. YYÜ Vet Fak Derg 1996; 7 (1-2): 18-25.

22) Akçapınar H, Kadak R. Morkaraman ve kangal-akkaraman kuzularının büyüme ve yaşama kabiliyeti üzerine karşılaştırılmalı araştırmalar. Fırat Üniv Vet Fak Derg 1982; VII. (1–2): 203–212.

23) Odabaşıoğlu F, Öztürk Y, Arslan, M. Akkaraman, Hampshire Down X Akkaraman (F1) corredale x akkaraman (F1), kuzularında yaşama gücü ve büyüme özelliklerinin araştırılması. YYÜ Sağ Bil Enst Derg 1995; 2: 98–105.

24) Akçapınar H, Özbeyaz, C. Hayvan Yetiştiriciliği Temel Bilgiler. Kariyer Matbaacılık Ltd. Şti. Isbn: 975- 96978-0-7, Ankara: 1999.

25) Arıtürk E. Genel Zootekni. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları. No:395. Ankara: 1983.

26) Düzgüneş O, Kesici T, Gürbüz F. İstatistik Metodları I. Ankara Üniversitesi Yay. No:861 Ankara: 1983.