[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Tıp Dergisi
2012, Cilt 26, Sayı 1, Sayfa(lar) 001-006
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Sıçan Prefrontal Korteksinde Tolüenin Neden Olduğu Apoptoza Karşı Melatoninin Koruyucu Etkisinin Araştırılması
Ufuk TAŞ1, Murat ÖGETÜRK2, Hilal IRMAK SAPMAZ2, Zafer İsmail KARACA3, Birsen ÖZYURT4, Erkan SÖĞÜT5, Mustafa SARSILMAZ6
1Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Tokat, TÜRKİYE
2Fırat Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
3İnönü Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, Malatya, TÜRKİYE
4Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji Anabilim Dalı, Tokat, TÜRKİYE
5Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Tokat, TÜRKİYE
6Şifa Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anatomi Anabilim Dalı, İzmir, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Tolüen, melatonin, prefrontal korteks
Özet
Amaç: Tolüen endüstride sık kullanılan, periferik ve santral sinir sistemi hasarına yol açabilen solunabilir bir hidrokarbondur. Pineal bezin en temel hormonu olan melatonin güçlü bir antioksidan ve radikal giderici özelliği sahiptir. Bu çalışma tolüen solunumunun sıçan prefrontal korteksi üzerindeki apoptotik etkisini ve melatonin hormonunun koruyucu etkisini araştırmak amacı ile planlandı.

Gereç ve Yöntem: Bu amaçla 21 adet Wistar-Albino cinsi erkek sıçan (200-220 g) 3 eşit gruba ayrıldı. Grup I kontrol olarak kullanıldı. Grup II' deki sıçanlar dört hafta boyunca tolüene maruz bırakılırken (3000 ppm/1 saat/gün) Grup III'deki sıçanlara tolüen ile birlikte melatonin verildi (10 mg/kg/gün, ip). Dört haftalık deney süresinin sonunda hayvanlar dekapitasyon yolu ile öldürüldü. Prefrontal korteks dokusu çıkarılarak %10'luk formalin solüsyonuna atıldı. Doku örnekleri parafine gömüldü ve kesildi (5 μm kalınlıkta). Apoptozisin tespit edilebilmesi için kesitler TUNEL yöntemi ile boyandı.

Bulgular: Tolüen soluyan sıçanların prefrontal korteks dokusunda apoptotik hücre sayısının arttığı görüldü. Melatonin tedavisinin apoptotik hücre sayısını belirgin bir şekilde azalttığı görüldü.

Sonuç: Sonuçta bu immünohistokimyasal çalışmada melatonin tedavisinin tolüenin neden olduğu sıçan prefrontal korteksinde nöronal hasarı önlediği sonucuna varıldı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Tolüen, endüstride yoğun bir şekilde kullanılan renksiz, kokusuz solunabilir bir hidrokarbondur. Benzin, tiner, tutkal ve temizlik ajanları gibi birçok ürünün içerisinde yüksek miktarda bulunur1,2. Çoğunlukla solunum yolu ile vücuda alınabilen tolüenin1,3, yaklaşık % 80'i oksidatif yolla karaciğerde metabolize edilerek idrarla atılır4. Tolüenin öfori verici etkisinden dolayı toplumda bağımlılığına sık rastlanılmaktadır. Ucuz ve kolay bulunabilir olduğundan dolayı bağımlıların tercihi sıklıkla tutkal ve tinerdir5. Akut ve kronik maruziyetlerinde özellikle santral sinir sistemi ve karaciğer başta olmak üzere birçok doku üzerine toksik etkilerinin olduğu bilinmektedir6,7.

    Santral sinir sisteminin kısımlarından prefrontal korteks; gyrus frontalis superior, gyrus frontalis medius ve gyrus frontalis inferior’un büyük bölümü ile gyri orbitales ve gyrus cinguli’nin ön yarısını içine alır. Öğrenme, hafıza, hareketlerin planlanması ve düşüncelerin olgunlaştırılması gibi görevleri vardır8,9. Ayrıca prefrontal alanların kişilik ve davranışların düzenlenmesi, dikkatin sürdürülmesi gibi birtakım bilişsel fonksiyonları da vardır. Bununla birlikte karar alma, geleceği tahmin etme, motor hareketlerin sonucunun kestirilmesi, karmaşık matematik ve soyut problemlerin çözülmesi ve daha birçok alanda görev almaktadır10,11.

    Melatonin (N-acetyl-5-methoxytryptamine) memelilerde pineal bezde üretilen ve sirkadiyen ritimle salınan bir nörohormondur12. Bu hormon lipofilik ve hidrofilik aktiviteye sahip olmasından dolayı plasenta ve kan beyin bariyeri de dahil biyolojik membranlardan kolaylıkla geçebilir13. Melatoninin endokrin ritmi düzenleyici14 ve nöroprotektif etkiye15 sahip olduğu bildirilmekle, birlikte lipit peroksidasyonunu önleyerek dokuları koruduğu da bilinmektedir16.

    Tolüenin sinir sistemi üzerine etkilerini inceleyen çok sayıda çalışma olmasına rağmen spesifik olarak prefrontal korteks dokusunda yaptığı hasarı (apoptozis) ve melatoninin koruyucu etkisini gösteren çalışmaya rastlayamadık. Bu çalışmada tolüenin prefrontal korteks dokusunda oluşturduğu hasar ve bu hasara karşı melatonin hormonunun koruyucu etkisi TUNEL metodu kullanılarak gösterilmeye çalışıldı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Tolüen ve melatoninin verilişi: Çalışmada, 21 adet Wistar-albino cinsi erkek sıçan (200–220 gr) rastgele üç eşit deney grubuna ayrılarak kullanıldı. Grup I’ deki sıçanlar kontrol olarak düzenlendi. Grup II’ deki sıçanlar, 4 hafta boyunca solunum yoluyla tolüene (3000 ppm/1saat/gün) maruz bırakılırken Grup III’ deki sıçanlara ise tolüen uygulamasının yanı sıra melatonin (10 mg/kg/gün, ip) tedavisi uygulandı. Tolüen konsantrasyonu Yılmaz ve arkadaşlarının kullandığı metoda göre ayarlandı17. Tolüen konsantrasyonu gaz kromatografi cihazı kullanılarak (UNICAM, Cambridge, UK) ölçüldü. 4 haftalık deney süresinin sonunda hayvanlar dekapitasyon yolu ile öldürüldü. Prefrontal korteks dokusu çıkarılarak %10 luk formalin solüsyonuna alındı. Doku örnekleri parafine gömülerek parafin bloklardan 5μm kalınlıkta kesitler alındı. Apoptozisin tespit edilebilmesi için kesitler TUNEL yöntemi ile boyandı. Her hayvandan iki kesit olmak üzere tüm hayvanlardan mikroskop altında (x400) apoptotik hücreler sayıldı. Apoptotik indeks hesaplanarak Şekil 1’ de ifade edildi.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 1: Sıçan prefrontal korteks dokusunda TUNEL boyamasını gösteren doku fotoğrafları. Tolüen verilen hayvan dokularında sayıları artmış TUNEL pozitif hücreler (A), tolüen ile birlikte melatonin tedavisi uygulanan dokularda tolüen grubuna oranla daha az sayıda görülen TUNEL pozitif hücreler (B). Kontrol hayvanlarında az sayıda TUNEL pozitif hücre (C). 0.5 μg/ml actinomycin D ile 19 saat inkübe edilmiş HL60 hücrelerininin boyanması ile elde edilmiş pozitif kontrol dokusu (D).

    TUNEL Yöntemi: Parafin bloklardan 5 μm kalınlığında alınan kesitler polilizinli lamlara alındı. Üretici firmanın talimatları doğrultusunda ApopTag Plus Peroxidase In Situ Apoptosis Detection Kit (Chemicon, cat no: QIA33, USA) kullanılarak apoptoza giden hücreler belirlendi. Xylene ile deparafinize edilen dokular, dereceli alkol serilerinden geçirilerek dehidrate edilip PBS ile yıkandı. Yüzde beşlik proteinase K ile 10 dakika inkübe edilen dokular, endojen peroksidaz aktivitesini engellemek için % 3 hydrogen peroxide ile 5 dakika inkübe edildi. PBS ile dokular yıkandıktan sonra, 20 dakika Equilibration Buffer ile inkübe edilip, 37 ºC’ de nemli ortamda bekletildi. TdT Enzyme damlatılarak ile 37 ºC’ de nemli ortamda 90 dakika inkübe edildi. Block buffer da 10 dakika daha sonra Stop/Wash Buffer da 10 dakika bekletilen dokular, Anti-Digoxigenin-Peroxidase ile 30 dakika inkübe edildi. Diaminobenzidine (DAB) substratı ile apoptotik hücreler görüntülendi. Methyl green ile zıt boyası yapılan kesitler uygun kapatma solüsyonu ile kapatıldı.Yeşil çekirdekli hücreler normal kabul edilirken kahverengi çekirdekler apoptozis lehine değerlendirildi.

    İstatistik: Her hayvanda iki kesit, her kesitten ise 8 alan 400’ lük büyütme altında taranarak apoptotik hücreler sayıldı. Gruplardaki apoptotik hücre sayıları istatistiksel açıdan değerlendirildi. İstatistiksel değerlendirmede SPSS 15.0 bilgisayar paket programı (SPSS Inc. Software Chicago, IL, USA) kullanıldı. Gruplar arası farkın anlamlılığı Mann Whitney U testi ile değerlendirildi. P<0.05 olan değerler anlamlı kabul edildi.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Klinik bulgular: Tolüen uygulanan kafeslere konulduktan 15-20 dakika sonra hayvanların hareketlerinde azalma olduğu ve hareket ettiklerinde dengelerini sağlayamadıkları görüldü. Günlük tolüen solutulmasının sona ermesinden sonra, kafeslerinden çıkarılan hayvanların kaslarındaki tonusun oldukça azaldığı, salyalarının aktığı, solunum sayılarının ve kalp atım hızlarının arttığı gözlemlendi. Deneyin ilk günlerinde hayvanlar oldukça uysalken ikici haftanın sonlarına doğru saldırgan hale geldikleri gözlemlendi. Hayvanların deneyin başlangıcındaki ve sonundaki ağırlıkları karşılaştırıldığında gruplar arasında fark olmasına rağmen bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı tespit edildi.

    TUNEL bulguları: Gruplardaki apoptotik hücre sayıları istatistiksel açıdan değerlendirildiğinde tolüen grubundaki hayvanlarda apoptotik hücre sayısının kontrol grubuna oranla anlamlı bir şekilde arttığı görüldü (p<0.01). Tolüen ile birlikte melatonin verilen grupta ise apoptotik hücre sayısının azaldığı, tolüen grubu ile tolüen+melatonin grubunda anlamlı bir fark olduğu tespit edildi (p<0.01, Şekil 2).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 2: Her gruba ait dokulardaki apoptotik hücre sayısı (TUNEL pozitif hepatosit) (p<0.01).

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Apoptozis DNA’nın parçalanması, hücre membran değişiklikleri, komşu hücrelere hasar vermeden ve inflamasyona yol açmadan meydana gelen programlanmış bir hücre ölümüdür18. Apoptotik yolaklar genel olarak intrinsik (mitokondri aracılı) ve ekstrinsik (reseptör aracılı) olarak ifade edilmektedir19,20. Pro apoptotik proteinler (Bax, Bak, Bad) apoptoza gidişi hızlandırırken anti apoptotik proteinler apoptozu yavaşlatmaya çalışırlar21. Kaspazlar ise apoptozun hem intrinsik hem de ekstrinsik yollarında görev alırlar. Bunlardan her iki yolağında ortak proteini olan ve Cellat kaspaz olarak bilinen Caspase-3 ise, kromatinlerin yoğunlaşması, DNA’nın parçalanması ve membran proteinlerinin yıkılması gibi morfolojik değişiklerin meydana gelmesinden sorumludur22. DNA’nın kırık uçlarına bağlanarak hasarı gösteren TUNEL yöntemi ise apoptozisi göstermede ileri yöntemlerden biridir.

    Bizim çalışmamızda da tolüen verilen sıçanların prefrontal korteks dokularında TUNEL yöntemi ile apoptotik hücre sayısının önemli oranda arttığı gösterildi (p<0,01).

    Tolüenin beynin değişik bölgelerinde apoptotik nörodejenerasyona yol açtığı7,23, ayrıca periferik sinir sistemini de hasarladığı gösterilmiştir24. Tolüen solutulan gebe sıçanların serebellum, kalp, böbrek, karaciğer dokularında ve fetüs dokularında yüksek oranda tolüen tespit edilmiştir25. Tolüenin serebellum ve hipokampus dokusunda apoptotik nörodejenerasyona yol açtığı gösterilmiştir23. El-Nabi Kamel ve Shehata26 tolüen verilen sıçanlarda en çok etkilenen dokunun beyin dokusu olduğunu, özellikle serebellum ve korteks bölgelerinin en fazla etkilenen yerler olduğunu kaspaz-3 miktarının artışı ile göstermişlerdir. Gotohda ve ark.27 tolüenin hipokampus ve serebellum dokusunda GFAP (Glial fibriler asidik protein) miktarında artışa neden olduğunu bildirmişlerdir. Fujita ve ark.28 tolüen bağımlısı bir kişide serebrum, serebellum ve beyin sapında atrofi ve bununla orantılı klinik bulgulara rastlamışlardır28. Tolüenin frontal korteks ve beyin sapında hasara yol açarak caspase-3 aktivitesinde artışa yol açtığı gösterilmiştir7. Taş ve ark.29 kronik tolüen maruziyetinin Bax immune reaktivitesinde artışa yol açtığını göstermişlerdir29. Tolüene maruz kalan sıçanların akciğer, beyin ve testis dokularında TUNEL pozitif hücre sayısında anlamlı oranda artış olduğu bildirilmiştir7,30,31.

    Lipofilik özelliğe sahip olan tolüen hücre duvarındaki lipit yapısını değiştirip proteinlerle etkileşime girerek ve Na/K-ATPaz aktivitesini etkileyerek membran yapısını ve akışkanlığını etkileyebilir32. Doz cevap ilişkisini gösterir çok fazla çalışma olmadığından doz cevap ilişkisi tam olarak belirlenememiştir ancak yüksek dozlarda ilk etkinin santral sinir sistemi depresyonu olduğu bilinmektedir. Yüksek dozda maruziyetlerde diğer uçucu maddelerle benzer olarak psikomotor hasarlanma, lokomotor aktivitelerde eksitasyon ve daha sonra da inhibisyon, ayakta durma refleksinin kaybolması ve sedasyon gibi etkiler görülür. Tolüenin bu etkileri gabaerjik, glutamaterjik, serotonerjik, dopaminerjik yolakları etkileyerek yaptığı sanılmaktadır5,25.

    Çalışmamızın sonuçları incelendiğinde literatürdeki çalışmalarla paralellik gösteriyordu. Tolüene maruz kalan hayvanlarda akut dönemde lokomotor aktivitede azalma, taşikardi ve hipersalivasyon gözlemlenirken, uzun dönemde hayvanlarda davranış değişiklikleri, iştahsızlık ve saldırgan hareketlerin arttığı gözlemlendi.

    Reiter33 melatoninin hem direk hem de dolaylı olarak antioksidan özelliğe sahip olduğunu belirtmiştir. Melatoninin mitokondri üzerinde etki göstererek yaşlanmayla birlikte meydana gelen doku hasarını önlediği13, Parkinson ve diğer nörodejeneratif hastalıklarda oldukça yüksek bir tedavi edici potansiyele sahip olduğu da bilinmektedir34. İskemi-reperfüzyon hasarı gibi çok fazla hasarın olduğu durumlarda bile dışarıdan verilen melatoninin en az fizyolojik melatonin kadar koruyucu etkisi olduğu iddia edilmektedir35. Melatoninin oldukça toksik etkili bir madde olan formaldehitin birçok dokuda meydana getirdiği oksidatif hasarı önlediği de gösterilmiştir15. Baydaş ve ark.36,37 % 60-70 oranında tolüen içeren tiner (3000 ppm/45 gün) ile yaptıkları çalışmalarda melatoninin artan oksidatif stresin neden olduğu GFAP seviyelerini düşürdüğünü, hafıza öğrenme bozukluklarını azalttığını göstermişlerdir. Kronik tolüene maruz kalan sıçanların frontal korteks ve beyin sapı dokularında apoptotik hücre sayısının arttığı kaspaz-3 aktivitesinde artış ve TUNEL pozitif hücre sayısıdaki artış ile gösterilmiştir7.

    Bizim çalışmamızda ise melatonin hormonunun bu çalışmalara paralel bir etki göstererek dokuyu koruduğu bunun neticesi olarak melatonin grubundaki sıçanlarda TUNEL pozitif hücre sayılarının kontrol grubuna yakın olarak düşük olduğu görüldü.

    Bu çalışmada tolüen verilen sıçanlarda tolüen toksisitesi ile ilgili klinik belirtiler gözlemlenmiştir. Bunun yanında apoptotik hücrelerin sayısında artma olması tolüenin prefrontal korteks dokusunda ciddi hasara yol açtığının bir göstergesidir. Melatonin tedavisi ile bir düzelmenin sağlanmış olması melatoninin tolüenin toksik etkilerini azaltmada bir koruyucu ve tedavi seçeneği olabileceğini göstermektedir.

    Tolüenin özellikle beyin ve karaciğer olmak üzere birçok dokuda aşırı derecede biriktiği dikkate alındığında, kan beyin bariyerini kolayca geçebilen, hücrenin DNA’sına kadar kolayca nüfuz edebilen bilinen en güçlü antioksidanlardan biri olan melatonin de tedavideki yeri iyi değerlendirilmelidir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) OEHHA (Office of Environmental Health Hazard Assessment) Determination of Acute Reference Exposure Levels for Airborne Toxicants. http://www.oehha.ca.gov/air/acute_rels/pdf/108883A.pdf/15.09.2011

    2) Ono A, Kawashima K, Sekita K, et al. Toluene inhalation induced epididymal sperm dysfunction in rats. Toxicology 1999; 139: 193-205.

    3) ATSDR (Agency for Toxic Substances and Disease Registry). Case Studies in Environmental Medicine; Toluene Toxicity. http://www.atsdr.cdc.gov/csem/toluene/15.09.2011

    4) Dossing M, Aelum JB, Hansen SH, Lundqvist GR, Andersen NT. Urinary hippuric acid and orthocresol excretion in man during experimental exposure to toluene. Br J Ind Med 1983; 40: 470-473.

    5) Balster RL. Neural basis of inhalant abuse. Drug Alcohol Depend 1998; 51: 207-214.

    6) Gotohda T, Nishimura A, Morita K. Immunohistochemical studies on early stage of hepatic damage induced by subacute inhalation of toluene vapor in rats. J Appl Toxicol 2009; 29: 505-509.

    7) Kanter M. Protective Effects of Nigella sativa on the Neuronal Injury in Frontal Cortex and Brain Stem after Chronic Toluene Exposure. Neurochem Res 2008; 33: 2241-2249.

    8) Arıncı K, Elhan A. Anatomi (2.cilt). Ankara: Güneş Kitabevi, 1995: 388.

    9) Duncan J. An adaptive coding model of neural function in prefrontal cortex. Nat Rev Neurosci 2001; 2: 820-829.

    10) Ganong WF. Tıbbi Fizyoloji. İstanbul: Nobel Tıp Kitabevi, 2002: 249-268.

    11) Ranganath C, Jonson MK, D’Espisoto M. Prefrontal activity associated with working memory and episodic long-term memory. Neuropsychologia 2003; 41: 378-389.

    12) Shida CS, Castrucci AM, Lamy-Freund MT. High melatonin solubility in aqueous medium. J Pineal Res 1994; 16: 198-201.

    13) Okatani Y, Wakatsuki A, Reiter RJ. Melatonin protects hepatic mitochondrial respiratory chain activity in senescence-accelerated mice. J Pineal Res 2002; 32: 143-148.

    14) Forsling ML, Stoughton RP, Zhou Y, Kelestimur H, Demaine C. The role of the pineal in the control of the daily patterns of neurohypophysial hormone secretion. J Pineal Res 1993; 14: 45-51.

    15) Zararsiz I, Kus I, Ogeturk M, et al. Melatonin prevents formaldehyde-induced neurotoxicity in prefrontal cortex of rats: an immunohistochemical and biochemical study. Cell Biochem Funct 2007; 25: 413-418.

    16) Longoni B, Salgo MG, Pryor WA, Marchiafava PL. Effects of melatonin on lipid peroxidation induced by oxygen radicals. Life Sci 1998; 62: 853-859.

    17) Yilmaz B, Canpolat S, Sandal S, et al. Paint thinner exposure inhibits testosterone synthesis and secretion in a reversible manner in the rat. Reprod Toxicol 2006; 22: 791- 796.

    18) Saraste A, Pulkki K. Morphologic and biochemical hallmarks of apoptosis. Cardiovasc. Res 2000; 45: 528- 537.

    19) Friedlander MR. Apoptosis and caspases in neurodegenerative diseases. N Engl J Med 2003; 348: 1365-1375.

    20) Fulda S, Debatin KM. Resveratrol modulation of signal transduction in apoptosis and cell survival: a mini-review. Cancer Detect Prev 2006; 30: 217-223.

    21) Tao W, Kurschner C, Morgan JI. Modulation of cell death in yeast by the Bcl-2 family of proteins. J Biol Chem 1997; 272:15547-15552.

    22) D'Amelio M, Cavallucci V, Cecconi F. Neuronal caspase-3 signaling: not only cell death. Cell Death Differ 2010; 17: 1104-1114.

    23) Ladefoged O, Hougaard KS, Hass U, et al. Effects of combined prenatal stress and toluene exposure on apoptotic neurodegeneration in cerebellum and hippocampus of rats. Basic Clin Pharmacol Toxicol 2004; 94: 169-176.

    24) Coskun O, Yuncu M, Kanter M, Buyukbas S. Ebselen protects against oxidative and morphological effects of high concentration chronic toluene exposure on rat sciatic nerves. Eur J Gen Med 2006; 3: 64-72.

    25) Bowen SE, Hannigan JH, Irtenkauf S. Maternal and fetal blood and organ toluene levels in rats following acute and repeated binge inhalation exposure. Reprod Toxicol 2007; 24: 343-352.

    26) El-Nabi Kamel MA, Shehata M. Effect of toluene exposure on the antioxidant status and apoptotic pathway in organs of the rat. Br J Biomed Sci 2008; 65: 75-79.

    27) Gotohda T, Tokunaga I, Kubo S, et al. Effect of toluene inhalation on astrocytes and neurotrophic factor in rat brain. Forensic Sci Int 2000; 113: 233-238.

    28) Fujita K, Koga Y, Takemasa K, Koike H, Akai J. A case of chronic toluene intoxication with atrophy of cerebrum, cerebellum and brainstem on CT and MRI. Rinsho Shinkeigaku 1992; 32: 421-425.

    29) Tas U, Ogeturk M, Meydan S, et al. Hepatotoxic activity of toluene inhalation and protective role of melatonin. Toxicol Ind Health 2011; 27: 465-473.

    30) Kanter M. Thymoquinone attenuates lung injury induced by chronic toluene exposure in rats. Toxicol Ind Health 2011; 27: 387-395.

    31) Kanter M. Thymoquinone reestablishes spermatogenesis after testicular injury caused by chronic toluene exposure in rats. Toxicol Ind Health 2011; 27: 155-166.

    32) Calderon-Guzman D, Espitia-Vazquez I, Lopez-Dominguez A, et al. Effect of toluene and nutritional status on serotonin, lipid peroxidation levels and NA+/K+-ATPase in adult rat brain. Neurochem Res 2005; 30: 619-624.

    33) Reiter RJ, Tan DX, Mayo JC, et al. Melatonin as an antioxidant: biochemical mechanisms and pathophysiological implications in humans. Acta Biochim Pol 2003; 50: 1129-1146.

    34) Mayo JC, Sainz RM, Uria H, et al. Melatonin prevents apoptosis induced by 6-hydroxydopamine in neuronal cells: implications for Parkinson's disease. J Pineal Res 1998; 24: 179-192.

    35) Kavakli A, Parlakpinar H, Yahsi S, Ogeturk M, Acet A. The effects of melatonin on focal cerebral ischemia-reperfusion model. Saudi Med J 2004; 25: 1-2.

    36) Baydas G, Reiter RJ, Nedzvetskii VS, et al. Melatonin protects the central nervous system of rats against toluenecontaining thinner intoxication by reducing reactive gliosis. Toxicol Lett 2003; 137: 169-174.

    37) Baydas G, Ozveren F, Akdemir I, Tuzcu M, Yasar A. Learning and memory deficits in rats induced by chronic thinner exposure are reversed by melatonin. J Pineal Res 2005; 39: 50-56.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]