Birbirlerine çok yakın türlerin iskelet sistemleri arasında bile keskin ayırıcı noktalar bulunmaktadır. Bu ayırıcı noktalar türler arası sınıflandırılmaların yapılmasında, arkeolojik ve adli bulguların değerlendirilmesinde oldukça önemlidir 1. Kafatası evrimsel düzeyde taksonomileri oluşturmak için en çok çalışılan kemiklerden biridir. Kafatası karakterlerine dayanan tür tayini yüksek intraspesifik değişkenlik nedeniyle çok zordur 2. Kafatası kemikleri, hayvan davranışlarını anlamada da anahtar rol oynar. Bu kemikler coğrafik etkenlere bağlı olarak şekil ve büyüklük varyasyonları gösterdikleri için populasyonlar arasındaki farkları ortaya çıkarması bakımından da önem arz etmektedirler 3. Taksonomistler, popülasyonu oluşturan türlerin hangi değişkenler ile en etkili şekilde ayırt edildiklerini morfometri kullanarak sorgularlar. Morfometri aynı zamanda şekil karşılaştırmalarını ele almanın nicel bir yoludur 4. Morfometrik analizler morfolojik olarak benzer türlerin tanımlanmasında yardımcı olabilir. Ayrıca, bu yöntem moleküler analize göre daha ucuzdur ve elde edilen sonuçlar güvenilirdir 5.
İvesi koyunu, Avrupa kökenli olmayan 6, Orta Doğu ülkelerinde yetiştirilen en yaygın koyun cinsidir 7. Güney Batı Asya'daki menşei konumundan Avustralya ve Güney Amerika dahil tüm kıtalara yayılmıştır 6. Bu ırk Türkiye’nin toplam koyun popülasyonunun %3.5'ini teşkil eder 8. Farklı çevre koşullarına kolaylıkla uyum sağlar. Her ne kadar yüksek süt verimi ile tanınsa da Orta Doğu'daki ülkelerin çoğunda üç yönlü (et, süt, yapağı) bir koyun ırkı olarak yetiştirilmektedir 6. Ayrıca bu koyunlar, farklı beslenme şekillerine karşı dayanıklılık, hastalıklara ve parazitlere karşı direnç, yüksek süt verimi ve büyüme kabiliyetlerinin yanı sıra aşırı sıcaklıklara karşı tolerans göstermede arzu edilen özelliklere sahiptir 9. Bu koyun cinsi üzerinde yapılmış genetik 10, reprodüktif 11 ve morfolojik 12 araştırmalar bulunmasına rağmen kafatası üzerinde yapılmış herhangi bir osteometrik çalışmaya rastlanmamıştır. Çevrenin ve genetiğin farklı popülasyon gruplarındaki kafatası şekilleri üzerindeki etkisini anlamak için kraniometrik çalışmalar yapılmalıdır 13.
Bu çalışma, Türkiye’nin güney ve güneydoğu bölgelerinde yaygın olarak yetiştirilen İvesi koyunlarda, kafatasının morfometrik özelliklerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. |
Başa Dön
Özet
Giriş
Materyal ve Metot
Bulgular
Tartışma
Kaynaklar
|
Örneklerin Toplanması ve Hazırlanması: Çalışma için Harran Üniversitesi Deney Hayvanları Yerel Etik Kurulu’ndan (Karar numarası: 2019/005/05) gerekli izinler alındı. Çalışmaya ait örnekler Şanlıurfa’daki yerel bir kesimhaneden temin edildi. Bu amaçla 30 adet (15 erkek, 15 dişi) erişkin İvesi koyun kafatası kullanıldı. Kafatasları alınan hayvanlarda iskelet deformasyonu, patolojik ve nörolojik bozukluk olmamasına dikkat edildi. Tüm kafatası örnekleri Taşbaş ve Teciroğlu 14’na göre yapılan maserasyon tekniği sonrasında morfometrik incelenmelere hazır hale getirildi.
Morfometrik Analizler: Kafataslarından 39 adet doğrusal ölçüm alındı. Çalışılan kraniometrik parametreler Von Den Driesch 15 ve Parés-Casanova 16’ya göre yapıldı. Elde edilen parametrik değerler kullanılarak kafatasına ait 6 indeks değeri hesaplandı. Morfometrik ölçümlerde kullanılan referans noktalar ve indeks formülleri aşağıda sunulmuştur.
A: Akrokranion, Br: Bregma, Ect: Ectorbitale, Ent: Entorbitale, Eu: Euryon, Ni: Nasointermaxillare, If: Infraorbitale, N: Nasion, P: Prosthion, Rh: Rhinion, Sp: Supraorbitale, Pd: Postdentale, Pm: Premolare, Po: Palatinoorale, B: Basion, O: Opisthion, Ot: Otion.
1: Başın toplam uzunluğu: Akrokranion-prosthion arasındaki mesafe (BTU), 2: Condylobasal uzunluk: Condylus occipitalis’in caudal kenarı-prosthion (CBU), 3: Cranial tabanın toplam uzunluğu: basion-prosthion (CTTU), 4: Kısa kafatası uzunluğu: basion-premolare (KKU), 5: Premolare-prosthion uzunluğu (PPU), 6: Neurocranium uzunluğu: basion-nasion (NCU), 7: Viscerocranium’un üst uzunluğu (VCU), 8: Median frontal uzunluk: akrokranion-nasion (MFU), 9: Akrokranion-bregma uzunluğu (ACBU), 10: Frontal uzunluk: bregma-nasion (FRU), 11: Üst neurocranium uzunluğu: akrokranion-supraorbitale (UNCU), 12: Fasiyal uzunluk: supraorbitale-prosthion (FCU), 13: Akrokranion-infraorbitale uzunluğu (ACIO), 14: Lacrimal kemiğin en büyük uzunluğu (OLU), 15: Os nasale’nin en büyük uzunluğu: nasion-rhinion (ONU), 16: Entorbitale-prosthion uzunluğu (EOPU), 17: Condylus occipitalis’in caudal sınırı ile aynı tarafın for. infraorbitale’si arasındaki mesafe (COIO), 18: Dental uzunluk: postdentale-prosthion (DTU), 19: Oral palatal uzunluk: palatinoorale-prosthion (OPL), 20: Premaxilla’nın lateral uzunluğu: nasointermaxillare-prosthion (PMU), 21: Maxillar diş sırası uzunluğu (MDU), 22: Üst molar dişlerin uzunluğu (UMDU), 23: Üst premolar dişlerin uzunluğu (UPDU), 24: Orbitanın en büyük iç genişliği: ectorbitale-entorbitale (OEBG), 25: Orbitanın en büyük iç yüksekliği (OEBY), 26: En büyük mastoid genişliği: otion-otion (EBMG), 27: Condylus occiptalis’lerin en büyük genişliği (COG), 28: Processus paracondylaris’lerin en büyük genişliği (PPG), 29: Foramen magnum genişliği (FMG), 30: Foramen magnum yüksekliği: basion-opisthion (FMY), 31: En kısa parietal genişlik (EKPG), 32: Boynuz köklerinin lateral sınırları arasındaki en büyük genişlik (BLEG), 33: En büyük neurocranium genişliği: euryon-euryon (ENCG), 34: En büyük frontal genişlik: ectorbitale-ectorbitale (EFG), 35: Orbitalar arasındaki en kısa genişlik: entorbitale-entorbitale (OEG), 36: Fasiyal genişlik: Tuber faciale’ler arasındaki uzunluk(FCG), 37: Os nasale’ler boyunca en büyük genişlik (ONBG), 38: Premaxilla boyunca en büyük genişlik (PEG), 39: En büyük palatal genişlik (EBPG).
İndeksler ve formülleri:
Kafatası indeksi = (EFG / BTU) x 100
Kranial indeks = (ENCG / MFU) x 100
Foramen magnum indeksi = (FMY / FMG) x 100
Orbital indeks = (OEBG / OEBY) x 100
Fasiyal indeks = (FCG / FCU) x 100
Nazal indeks = (ONBG / ONU) x 100
İstatistiksel analizler: İstatistiksel analizler SPSS 17.0 yazılımı ile yapıldı. Verilerin normal dağılıma uygunlukları Kolmogrov-Smirnov testi ile değerlendirildi. Cinsiyetler arasındaki farklılıkların varlığı Mann-Whitney U testi ile incelendi. Tüm morfometrik parametreler ortalama ± standart hata (SH) olarak ifade edildi 17. |
Başa Dön
Özet
Giriş
Materyal ve Metot
Bulgular
Tartışma
Kaynaklar
|
Çalışmada her kafatasına ait 39 morfometrik ölçüm alındı. Bu ölçümlere ait referans noktalar Şekil 1-4’te, elde edilen morfometrik değerler Tablo 1’de, hesaplanan indeks değerleri ise Tablo 2’de sunulmuştur.
 Büyütmek İçin Tıklayın |
Şekil 1: Kafatasındaki kraniometrik ölçüm noktaları (dorsal görünüm). A: Akrokranion, Br: Bregma, Ect: Ectorbitale, Ent: Entorbitale, Eu: Euryon, If: Infraorbitale, N: Nasion, P: Prosthion, Rh: Rhinion, Sp: Supraorbitale, 1: Başın toplam uzunluğu (BTU), 8: Median frontal uzunluk (MFU), 9: Akrokranion-bregma uzunluğu (ACBU), 10: Frontal uzunluk (FRU), 11: Üst neurocranium uzunluğu (UNCU), 12: Fasiyal uzunluk (FCU), 13: Akrokranion-infraorbitale uzunluğu (ACIO), 15: Os nasale’nin en büyük uzunluğu (ONU), 16: Entorbitale-prosthion uzunluğu (EOPU), 31: En kısa parietal genişlik (EKPG), 33: En büyük neurocranium genişliği (ENCG), 34: En büyük frontal genişlik (EFG), 35: Orbitalar arasındaki en kısa genişlik (OEG), 36: Fasiyal genişlik (FCG), 37: Os nasale’ler boyunca en büyük genişlik (ONBG), 38: Premaxilla boyunca en büyük genişlik (PEG) |
 Büyütmek İçin Tıklayın |
Şekil 2: Kafatasındaki kraniometrik ölçüm noktaları (ventral görünüm). B: Basion, P: Prosthion, Pd: Postdentale, Pm: Premolare, Po: Palatinoorale, 2: Condylobasal uzunluk (CBU), 3: Cranial tabanın toplam uzunluğu (CTTU), 4: Kısa kafatası uzunluğu (KKU), 5: Premolare-prosthion uzunluğu (PPU), 18: Dental uzunluk (DTU), 19: Oral palatal uzunluk (OPL), 21: Maxillar diş sırası uzunluğu (MDU), 22: Üst molar dişlerin uzunluğu (UMDU), 23: Üst premolar dişlerin uzunluğu (UPDU), 39: En büyük palatal genişlik (EBPG) |
 Büyütmek İçin Tıklayın |
Şekil 3: Kafatasındaki kraniometrik ölçüm noktaları (lateral görünüm). A: Akrokranion, Br: Bregma, Ect: Ectorbitale, Ent: Entorbitale, Ni: Nasointermaxillare If: Infraorbitale, N: Nasion, P: Prosthion, 6: Neurocranium uzunluğu (NCU), 7: Viscerocranium’un üst uzunluğu (VCU), 14: Lacrimal kemiğin en büyük uzunluğu (OLU), 17: Condylus occipitalis’in caudal sınırı ile aynı tarafın for. infraorbitale’si arasındaki mesafe (COIO), 20: Premaxilla’nın lateral uzunluğu (PMU), 24: Orbitanın en büyük iç genişliği (OEBG), 25: Orbitanın en büyük iç yüksekliği (OEBY). |
 Büyütmek İçin Tıklayın |
Şekil 4: Kafatasındaki kraniometrik ölçüm noktaları (occipital görünüm). A: Akrokranion, B: Basion, O: Opisthion, Ot: Otion, 26: En büyük mastoid genişliği (EBMG), 27: Condylus occiptalis’lerin en büyük genişliği (COG), 28: Processus paracondylaris’lerin en büyük genişliği (PPG), 29: Foramen magnum’un en büyük genişliği (FMG), 30: Foramen magnum’un yüksekliği (FMY) |
Morfometrik incelemelerde PPU, VCU, FCU, EOPU, DTU, OPL, OEBY, EBMG, COG, FMG, FMY, EKPG, ENCG ve FCG parametrelerinde dişi ve erkekler arasında anlamlı farklar bulundu (P˂0.05). Kafatasının uzunluk parametrelerinden olan BTU, CBU, CTTU ve KKU ortalama değerleri dişilerde erkeklerden daha yüksekti. Fakat bu değerler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı değildi. Kafatasını transversal geçen ve aynı zamanda kafanın en geniş bölgesi olarak da kabul edilen EFG değerlerinde cinsiyetler arasında anlamlı bir fark tespit edilmedi. Neurocranium’a ait morfometrik verilerden MFU, PPG ve EFG değerlerinde önemli farklılıklar görülmedi. Fakat EBMG ölçüsü dişilerde, FMY ve FMG değerleri ise erkeklerde daha yüksek bulundu. Bu değerler arasındaki farkın istatistiksel olarak önemli olduğu (P<0.05) belirlendi. Dişilerde viscerocranium’dan alınan morfometrik ölçüm değerleri (PPU, VCU, DTU, PMU, OEG, PEG ve EBPG) erkeklere nazaran daha yüksek tespit edildi. Fakat bu parametrelerden sadece PPU, VCU ve DTU değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar bulundu (P<0.05). Kafatası indeksi, kranial indeks, foramen magnum indeksi, orbital indeks, fasiyal ve nazal indeks değerleri sırasıyla ortalama 44.77±3.23, 67.62±9.46, 97.32±16.28, 105.05±10.09, 45.57±3.80 ve 30.99±6.10 olarak tespit edildi. İndeks değerleri açısından dişi ve erkekler arasında sadece kranial ve orbital indeks değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı farklar bulunduğu (P˂0.05) tespit edildi. |
Başa Dön
Özet
Giriş
Materyal ve Metot
Bulgular
Tartışma
Kaynaklar
|
İskelet kemikleri arasında ayrım yapmak, zooarkeolojide bilinen bir zorluktur. Bu görevi kolaylaştırmak için, makro-morfolojik bir yaklaşıma dayanarak, farklı zamanlarda ve çeşitli kişiler tarafından çeşitli metodolojik yayınlar yapılmıştır 18. Mevcut çalışmada İvesi kafatasının osteometrik özellikleri geleneksel morfometrik metotla değerlendirilmiş ve istatistiksel olarak spesifik sonuçlara ulaşılmıştır.
Seksüel dimorfizm memeliler arasında yaygındır ve sosyal ekolojide önemli bir evrim faktörü olmuştur 19. Kemik morfolojisi üzerindeki cinsiyete bağlı etkiler keçilerde 20 ve yabani koyunlarda 21 yaygın olarak belirlenmiştir. Bir hayvanın cinsiyetini kafatasından belirlemek çoğu zaman zordur. Bazı türlerde, erkekler veya dişiler diğer cinsiyette bulunmayan bazı özelliklere veya büyüme farklılıklarına sahip olabilir 3. İvesi koyunlarda yaptığımız morfometrik incelemelerde erkek ve dişi İvesi kafatasları arasında anlamlı bir fark gösteren 14 morfometrik parametre bulunduğu tespit edildi. Bunlar sırasıyla PPU, VCU, FCU, EOPU, DTU, OPL, OEBY, EBMG, COG, FMG, FMY, EKPG, ENCG ve FCG parametreleriydi (P˂0.05).
Hayvanlar büyüyüp geliştikleri sürece kafatasları da büyür. Bireyin kemik büyümesinin derecesini hayvanın sağlığı, genetiği ve üyesi olduğu coğrafik popülasyonun etkilediği bildirilmektedir 3. Literatürde kafatası uzunluğu (BTU); İspanya kökenli Xisqueta koyunlarda 22 265.51±22.24 mm, Nijerya kökenli Yankasa koçlarda 23 325±9.9 mm olarak bildirilirken, Türkiye’de yetiştirilen Hemşin koyunlarda 24 241.20±25.17, Morkaraman koyunlarda 204.49±9.71 mm ve Tuj koyunlarda 25 ise 198.09±7.69 mm olduğu rapor edilmiştir. Mevcut çalışmada bu değer ortalama 241.30±14.01 mm olarak tespit edildi. Kafatası uzunluğunun bir göstergesi olan CBU ve CTTU değerleri ortalamasının dişi hayvanlarda erkeklerden daha yüksek olduğu belirlendi.
Köpeklerde 26,27 ve devede 28 iki zygomatik bölge arasındaki mesafe kafatasının en geniş alanı olarak bildirilmiştir. Koyunlarda ise kafatasına ait en geniş bölgenin morfolojik farklılıklar nedeniyle en büyük frontal genişlik (ectorbitale – ectorbitale) parametresi olduğu ifade edilmiştir 25. Yazarlar 25, Morkaraman koyunlarda bu mesafenin 102.98±2.52 mm, Tuj koyunlarda ise 101.66±1.69 mm olduğunu rapor etmişlerdir. Biz de mevcut çalışmada en geniş kafatası mesafesinin Özcan ve ark. 25’nın bildirdiklerine benzer şekilde olduğunu ve İvesi koyunlarda bu mesafenin ortalama 115.07±7.74 mm olduğunu belirledik.
Orbital bölge, craniofasiyal ölçüm ve değerlendirme ile adli süreç ve çoklu tanısal işlemlerde önemli rol oynar 29. Parés-Casanova ve ark. 22 dişi İspanyol Xisqueta koyunlarda kafatasının biometrik görünümü üzerine yaptıkları çalışmada orbital indeks değerin 109.77±10.23 olduğunu bildirmişlerdir. Mevcut çalışmada ise orbital indeks değeri dişilerde 112.27±3.50, erkeklerde 97.82±9.32 olarak tespit edildi.
İvesi koyunlarda FMG ve FMY değerleri sırasıyla 24.63±3.94 ve 23.63±3.50 mm olarak tespit edildi. İvesi koyunlardaki bu değerler koyun 25 ve keçilerden 30 daha yüksek bulundu. FMG değeri koyun ve keçilerdeki bulgulara benzer şekilde FMY değerinden daha uzundu 25,30.
Kraniofasial indeksler, iskelet deformitelerinin ve beyin gelişiminin araştırılmasında kullanılan klinik parametreler olarak kabul edilir 13. Morkaraman koyunlarda kafatası indeks değerinin 51.36±0.69, Tuj koyunlarda 50.42±0.78 25, Hemşin koyunlarda 75.88±4.63 24, Mehraban koyunlarda ise 53.57±3.26 31 olduğu bildirilmiştir. İvesi koyunlarda bu değer 47.77±3.23 olarak tespit edildi. Bu sonuç aynı zamanda İvesi koyunların kafa yapısının diğer koyunlara nazaran daha kompakt yapıda olduğunu göstermektedir.
Çalışma sonuçlarının, İvesi koyunlarda kraniometrik ölçüm ve indeks veri bankası oluşturulmasına yardımcı olarak osteo-arkeoloji, şirürji, anatomi gibi farklı alanlarda çalışma yapan bilim dallarına referans sağlayacağı, ayrıca türlerin taksonomik sınıflandırılmasında ve cinsiyet tayininde kullanılabileceği düşünülmektedir. Ancak parametreler arasındaki ilişkilerde daha mutlak verilerin elde edilmesi için daha fazla örneklem üzerinde yapılan çalışmalara ihtiyaç olduğu düşüncesindeyiz. |
Başa Dön
Özet
Giriş
Materyal ve Metot
Bulgular
Tartışma
Kaynaklar
|