Kalpte bulunan erişkin dişi parazitlerden çıkan mikrofilerler kan dolaşımında bulunurlar. Perifer kandaki mikrofiler yoğunluğunun günün farklı zamanlarına göre değişiklik gösterdiği kaydedilmiştir
4,17. Bazı araştırıcılar
9,20, 16
00 ile 24
00 saatleri arasında mikrofiler sayısının maksimum düzeyde gözlendiğini bildirmişlerdir. Bu nedenle bu çalışmada da kan örneklerinde natif muayene yapmak için perifer kanda mikrofilerlerin muhtemelen en çok bulunduğu sanılan 16
00 ile 20
00 saatleri arasında alınmıştır.
Coşkun ve ark.’ları 10, Bursa’da 168 köpeğin 5’inde (% 2,9), Sarnıç ve Alkan 19, Eskişehir’de 20 köpeğin 6’sında (% 30), Yıldırım 21, Ankara’da 300 köpeğin 19’unda (% 6,3), ve Şahin ve ark. 11, 92 köpeğin 7’sinde kandaki mikrofilerlerin varlığını çeşitli yöntemlerle tespit etmişlerdir. ELİSA testi kullanılarak yapılan çalışmalarda ise Ağaoğlu ve ark.’ları 8, Van’da 106 köpeğin 49’unda (% 46,2), Börkü ve ark.’ları 12, Ankara’da 32 köpeğin 9’unda (% 28,1), Öge ve ark.’ları 18, Ankara’da 280 köpeğin 26’sında (% 9,3) seropozitiflik bildirmişlerdir. Elazığ ve çevresinde yapılan bu çalışmada ise 120 köpeğin 11 (%9,1)’i D. immitis yönünden seropozitif bulunmuştur. Natif kan muayenelerinde ise sadece 4 köpekte mikrofilerlerin varlığı tespit edilmiştir.
Bu çalışmanın yapıldığı yerleşim yerleri içerisinde en yüksek prevalans saptanan Sivrice (% 20,0), Keban (% 20,0) ve Kovancılar (% 13,3) ilçelerinde hastalık etkeninin prevalansının yüksek çıkmasının en önemli nedeni, bu bölgelerde sulak ve yeşil örtüsünün fazlalığından kaynaklanmış olabilir.
Köpeklerde D. immitis’in oluşturduğu dirofilariosis’de sivrisinek ve sıcaklık gibi çevre şartları önemli rol oynamaktadır 14,15. Dirofilaria immitis larvasının arakonak sivrisinekte gelişmesi çevre sıcaklığından etkilenmektedir 7,22. Sıcaklık 21.1ºC’ nin altına düşünce larvanın gelişme süresinin uzadığı bildirilmiştir 22. Çalışmanın yapıldığı yaz aylarında çevre sıcaklığının yüksek olması, sivrisinek yoğunluğunun artmasına, hastalık etkeninin gelişme süresinin kısalmasına ve hastalık riskinin artmasına yol açabilir 14,15. Bununla birlikte, köpeklerin yaşı da önem taşımakta olup, 4-7 yaş arasındaki köpeklerde enfeksiyon riskinin en yüksek olduğu 6,8,12, ayrıca erkek köpeklerde dişilerden daha fazla enfeksiyon riski olduğu bildirilmiştir 6,12. Bu çalışmada da D. immitis saptanan 11 köpeğin 7’sinin (% 10,3) erkek, 8’inin (% 18,2) 4 yaşın üzerinde olması ilgili literatürlerle uyum göstermektedir. Bununla birlikte bazı yazarlar 8,16,21 parazitin erkek ve dişi köpeklerde insidensinin farklı olmadığını, Martin ve Collins 17 ise yaşın önemi olmadığını bildirmişlerdir. Ayrıca ev dışında, açık alanlarda barındırılan ve özellikle iri yapılı köpeklerde hastalığın daha çok görüldüğü bildirilmiştir 6,15,21. Bu çalışmada da D. immitis saptanan 11 köpeğin tümünün açık alanda beslendiği ve çoğunun sokak köpeği olduğu görülmüştür. Dirofilaria immitis enfeksiyonunun dışarıda beslenen, erkek ve yaşlı köpeklerde daha çok görülmesi, parazitin prepatent döneminin uzun olması, köpeklere profilaksi amacıyla ilaç uygulanmaması ve sivrisineklere maruz kalma risklerinin daha yüksek olmasıyla açıklanabilir.
Sonuç olarak, Elazığ ve çevresindeki köpeklerde D. immitis’in prevalansı % 9,1 olarak bulunmuş, ayrıca erkek, yaşlı ve dışarıda beslenen köpeklerde D. immitis’in daha yaygın olduğu saptanmıştır.