Amaç: Küçük çocuklarda virüslerin neden olduğu gastroenteritler evrensel bir sorundur. Bu çalışmada viral gastroenteritin iki önemli etkeni olan rotavirüsün ve adenovirüslerin çocuklarda akut gastroenteritteki (AGE) rolünü daha iyi anlamak için bu patojenleri epidemiyolojik olarak değerlendirilmesi amaçlandı.

Gereç ve Yöntem: Temmuz 2010-Ocak 2018 yılları arasında ishal nedeniyle gaita örnekleri gönderilen toplam 4607 olgu çalışmaya alındı. Gaitada rotavirüs veya adenovirüs antijen testi pozitif saptanan 486 hastanın verileri geriye dönük olarak tıbbi kayıtlardan değerlendirildi. Hastane kökenli (nozokomiyal) enfeksiyonu olan hastalar çalışma dışı tutuldu.

Bulgular: Rotavirüs ve adenovirüs prevalansları sırasıyla %9.3 ve %1.2 bulundu. Rotavirüs ve adenovirüs saptanan hasta sayısı sırasıyla 430 (%88.5) ve 56 (%11.5) idi. Hastaların K/E cinsiyet dağılımları rotavirüs için 201/229, adenovirüsler için 21/35 bulundu. Hastaların ortanca yaşı 14 ay (sınır: 1–153 ay) idi. Rotavirüs enfeksiyonları en sık 8-14 aylık, adenovirüs enfeksiyonları ise en sık 6-7 aylık çocuklarda saptandı. Rotavirüs enfeksiyonları en sık Ekim, Kasım, Aralık aylarında; adenovirüs enfeksiyonlarının ise Ağustos, Kasım ve Aralık aylarında görülmekteydi. Başlıca yakınmaların ishal (n: 486, %100), kusma (n: 257, %73.3), ateş (n: 125, %25.7), konvülsiyon (n: 25, %5.14) ve karın ağrısı (n: 18, %3.7) olduğu belirlendi. Rotavirüs enfeksiyonu olan hastaların %68.4’ünün, adenovirüs saptanan hastaların ise %42.9’unun dehidratasyon nedeniyle yatarak tedavi aldığı (n: 318) görüldü. Hastaların ortalama yatış süresi 5.11±3.15 gün olup, rotavirüs ile adenovirüs enfeksiyonları arasında anlamlı bir fark yoktu (P=0.570).

Sonuç: Bölgemizde adenovirüse kıyasla rotavirüse bağlı AGE olguları ile daha sık karşılaşıldığı için rotavirüs aşısı konusunda ailelerin bilgilendirilmesi önem taşımaktadır. Ayrıca rotavirüs aşısının ülkemiz ulusal aşı programına eklenmesi için geniş serilerden oluşan çok merkezli prospektif çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.