[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi
2017, Cilt 31, Sayı 2, Sayfa(lar) 093-096
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Trikofitozisli Sığırlarda Haptoglobin ve Serum Amyloid A Düzeyleri ve Nigella Sativa’nın Antiinflamatuar Etkisi
Engin BALIKCI1, Abdullah GAZİOĞLU2
1Fırat Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
2Bingöl Üniversitesi, Teknik Bilimler Meslek Yüksekokulu, Veterinerlik Bölümü, Bingöl, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Trikofitozis, sığır, serum amyloid A, haptoglobin, Nigella sativa
Özet
Bu çalışma, trikofitozisli sığırlarda akut faz yanıtının hangi değerlerde olabileceğini serum amyloid A (SAA) ve haptoglobin (Hp) düzeylerine bakılarak tesbit edilmesi ve ayrıca Nigella sativa’nın (NS) Hp ve SAA düzeylerini nasıl etkileyebileceğini ortaya çıkarmak amacıyla yapılmıştır. Bu çalışmada klinik ve mikrobiyolojik olarak teşhis edilen trikofitozisli 16 sığır (7-12 aylık, Holştayn ve Montofon ırkı) ve sağlıklı 8 sığır (7-12 aylık, Holştayn ve Montofon ırkı) kullanılmıştır. Denemede kullanılan hayvanlar, sağlıklı hayvanlardan oluşan kontrol grubu (Grup 1, n=8), trikofitozisli sığırların NS ile tedavi edildiği grup (Grup 2, n=8, iki hafta boyunca günde bir kez topikal olarak NS uygulanmış) ve trikofitozisli tedavi edilmeyen grup (Grup 3, n=8) olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Serum Hp ve SAA konsantrasyonları ticari olarak bulunan ELISA kitleri kullanılarak ölçüldü. Tedaviden önce, trikofitozisli sığırların (Grup 2 ve 3) SAA (36.05±0.28 mg/L ve 38.19±0.35 mg/L) ve Hp (0.354±0.018 g/L ve 0.328±0.023 g/L) düzeyleri kontrol grubundaki sığırların (Grup 1) SAA (9.43±0.11 mg/L) ve Hp (0.084±0.007 g/L) düzeylerine göre, istatistiksel olarak artığı (P<0.05) tespit edilmiştir. Trikofitozisli sığırlara NS uygulamasından 48 saat sonra alınan kan serum örneklerinde Grup 2’de SAA (18,34±0.52 mg/L) ve Hp (0.103±0.016 g/L) düzeyleri Grup 3’e göre SAA (32,26±0.52 mg/L) ve Hp (0.284±0.024 g/L) düzeylerinin istatistiksel olarak azaldığı (P<0.05) saptanmıştır. Sonuç olarak; Hp ve SAA'nın yükselmiş değerlerinin trikofitosize karşı inflamatuvar cevabın sonucu olduğu aynı zamanda, NS grubunda, Hp ve SAA düzeylerinin azalmasının NS'nin antiinflamatuar etkisinden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.
  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Trikofitozis, özellikle baş ve boyun bölgesi olmak üzere tüm vücutta epitel tabakasının keratinize olarak kalınlaşması ve kılların enfekte olarak dökülmesiyle karakterize olan bulaşıcı ve zoonoz bir dermatomikozistir 1. Hastalığın sığırlardaki en önemli etkenleri Trichophyton verrucosum ve Trichophyton mentagrophytes olarak bildirilmiştir 1. Dünyanın her yerinde yaygın olarak görülen dermatofitozisin gelişmesinde en önemli faktörler bireysel farklılık, ırk predispozisyonu ve çevresel koşullardır. İnfeksiyonun bulaşmasında fungal sporların alınması, hayvanlar arası temas ve infekte materyaller önemlidir. Genç, zayıf ve immun sistemi baskılanmış hayvanlar hastalığa daha fazla yatkınlık göstermektedirler 2.

    Akut faz cevap; doku hasarını sınırlandırmada, travma, enfeksiyon veya yangıyı takiben iyileştirmeyi stimule etmede rol oynayan doğal bir savunma mekanizmadır. Bu akut faz cevap ile yangısal bölgede granulosit ve mononüklear hücrelerin aktive edilmesiyle birlikte, TNF-alfa ve interlokin-6 gibi proinflamatör sitokinlerin salınır ve proinflamatuar sitokinler akut faz proteinler (AFP) olarak bilinen glikoproteinlerin karaciğerden üretimini sitimüle eder. Bu proteinlerin serum veya plazma konsantrasyonları travma, çeşitli enfeksiyon ve yangısal durumlarda doku hasarını takiben arttığı belirtilmiştir 3,4. Haptoglobin (Hp) ve Serum amiloid-A (SAA) sığırlarda önemli AFP’lerdir 5. Trikofitozisli sığırların AFP’lerindeki değişimler sınırlı sayıdaki çalışmada değerlendirilmiştir. Bu çalışmalardan birinde, trikofitozisli mandalarda sağlıklı mandalara göre serum Hp ve SAA düzeylerinde önemli artışlar olduğu bildirilmiştir 6.

    Halk arasında çörekotu olarak bilinen Nigella sativa (NS) bitkisinin ekstreleri ve yağı birçok farmakolojik etki göstermektedir. Bu etkiler içerisinde antidiyabetik, antioksidan, hepatoprotektif, gastroprotektif, antitümoral, antibakteriyel, antifungal ve antienflamatuar gibi birçok etki sayılabilir 7-9. Bu etki çeşitliliği NS’nin içeriğinde bulunan aktif bileşenlerden kaynaklanmaktadır. Bu bileşenlerden bazıları; timokinon, ditimokinon, timol, karvakrol (uçucu yağlar), nigellicine, nigellimine-N-oksit ve nigellidine’dir (alkaloidler) 7.

    Bu çalışma, trikofitozisli sığırlarda akut faz yanıtının hangi değerlerde olabileceğini Hp ve SAA düzeylerine bakılarak tesbit edilmesi ve ayrıca NS’nin Hp ve SAA düzeylerini nasıl etkileyebileceğinin ortaya konulması amacıyla yapılmıştır

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Bu çalışmada klinik ve mikrobiyolojik olarak teşhis edilen trikofitozisli 16 sığır (7-12 aylık, Holştayn ve Montofon ırkı) ve sağlıklı 8 sığır (7-12 aylık, Holştayn ve Montofon ırkı) kullanılmıştır. Çalışmaya alınan trikofitozisli sığırlara çalışma öncesi herhangi bir tedavi ve aşı uygulaması yapılmamıştır. Bu çalışmada, NS yağı (Origo Gida Kimya Tarımsal Sanayi ve Ticaret A.Ş. Şti. - Gaziantep) kullanılmıştır. Sağlıklı hayvanlardan oluşan kontrol grubu (Grup 1, n= 8), trikofitozisli sığırlar NS ile tedavi edilen grup (Grup 2, n= 8) NS, iki hafta boyunca günde bir kez topikal olarak uygulanmış ve trikofitozisli herhangi bir tedavi edilmeyen grup (Grup 3, n= 8) olmak üzere 3 gruba ayrılmıştır. Trikofitozisli sığırların klinik muayenesinde özellikle baş ve boyun olmak üzere vücudun çeşitli bölgelerinde gri-beyaz renkte, asbest görünümünde çapları 3 cm veya daha büyük kabartılar tarzında lezyonların bulunduğu ve lezyonların bulunduğu bölgelerde kıl dökülmesi ve kepeklenme olduğu gözlenmiştir. Sağlıklı sığırlarda herhangi bir deri lezyonu veya hastalık semptomu bulunmamıştır. Deri lezyonlarından toplanan deri ve saç örnekleri Saboraud Dextrose Agar'da %0.5 Kloramfenikol (Oxoid CM0041) ile kültürlendikten sonra, yedi gün boyunca 20 ⁰C'de inkübe edilmiştir. İnkübasyonun sonunda, koloniler bir halka ve lam üzerine alınmış ve malahit yeşili ile boyanmıştır. Işık mikroskop altında muayene ettikten sonra hifa yapılarına ve koloni morfolojisine göre sınıflandırılmıştır 10. Tüm hayvanların rutin klinik muayenesi yapıldıktan sonra sığırların vena jugularis'inden antikoagulansız tüplere kan alınmıştır.

    İkinci kan örnekleri tedavi sonrası 48. saatte toplanmıştır. Alınan kan örnekleri 3000 devirde 10 dk santrifüj edildikten sonra serumları ayrılmıştır. Serumlar analiz yapılıncaya kadar –20 ⁰C'de saklanmıştır. Serum SAA (Tridelta Development LTD, İrlanda), Hp (Life Diagnostics Inc., West Chester, PA) konsantrasyonları ELİSA yöntemiyle, üretici firmanın talimatları doğrultusunda ölçülmüştür.

    İstatistiksel analizlerde SPSS Ms Windows Release 21.0 programı kullanılmıştır. Veriler ortalama ± SD olarak ifade edilmiştir. Grup ortalamaları arasındaki farklar tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılarak tahmin edilmiş ve çoklu karşılaştırmalar Duncan testi, tedavi öncesi ve sonrası gruplar arası değerlendirmelerde paired t-testi kullanılmıştır. Sonuçlar P<0.05'de istatistiksel olarak anlamlı kabul edilmiştir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Trikofitozisli buzağıların kıl ve deri örneklerinde Trichophyton verrucosum izole edilmiştir. Tedaviden önce, trikofitozisli sığırların (Grup 2 ve 3) SAA (36.05±0.28 mg/L ve 38.19±0.35 mg/L) ve Hp (0.354±0.018 g/L ve 0.328±0.023 g/L) düzeyleri kontrol grubundaki sığırların (Grup 1) SAA (9.43±0.11 mg/L) ve Hp (0.084±0.007 g/L) düzeylerine göre, istatistiksel olarak artığı (P<0.05) tespit edilmiştir (Tablo 1). Trikofitozisli sığırlara NS uygulaması yapıldıktan sonraki 48 saat sonra alınan kan serum örneklerinde Grup 2’de SAA (18.34±0.52 mg/L) ve Hp (0.103±0.016 g/L) düzeyleri Grup 3’e göre SAA (32.26±0.52 mg/L) ve Hp (0.284±0.024 g/L) düzeylerinin istatistiksel olarak azaldığı (P<0.05) saptanmıştır (Tablo 1).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: Klinik olarak sağlıklı (Grup 1), trikofitozisli Nigella sativa kullanılan (Grup 2) ve trikofitozisli Nigella sativa kullanılmayan (Grup 3) sığırlarda haptoglobin ve serum amiloid-A ortalamaları

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Sığırlardaki trikofitozisin en önemli etkenleri Trichophyton verrucosum ve Trichophyton mentagrophytes olarak bildirilmiştir 1. Bu çalışmada da trikofitozisli sığırların lezyonlarından alınan örneklerde Trichophyton verrucosum teşhis edilmiştir. Bu sonuç ülkemizde yapılan trikofitozisli sığırlarda yapılan çalışmalarla uyum içerisindedir 6,8,11.

    AFP'ler doku hasarının nonspesifik belirteci olup, sığırlar için en duyarlı olanları Hp ve SAA olduğu bildirilmiştir 5. Bu çalışmada da akut faz proteinlerini değerlendirirken Hp ve SAA değerlerine bakılmıştır. Birçok türde çalışılan önemli bir AFP olan Hp ve SAA; mastitis, pnömoni, enteritis, peritonitis, endokarditis, travmatik retiküloperitonitis, subakut ruminal asidozis, viral veya bakteriyel solunum sistemi enfeksiyonu gibi doğal ve deneysel birçok hastalıkta konsantrasyonunun arttığı bildirilmiştir 3,4,12. Haptoglobin, sağlıklı sığırların serumunda bulunmamakta veya çok az düzeyde (0.1 g/L) bulunmaktadır 4. Yapılan çalışmalarda serum haptoglobin konsantrasyonunun 0.2-0.4 g/L arası olması hafif, 1-2 g/L arası ise şiddetli enfeksiyon olarak tanımlanmıştır 13. Sağlıklı sığırlarda serum SAA düzeyleri ortalama 14 mg/L olarak bildirilmiştir 14. Sığırlarda akut faz yanıtı sırasında SAA 2-5 kez artar 12. Trikofitozisli sığırların AFP’lerindeki değişimler sınırlı sayıdaki çalışmada değerlendirilmiştir. Bu çalışmalardan birinde, trikofitozisli mandalarda sağlıklı mandalara göre serum Hp ve SAA düzeylerinde önemli artışlar olduğu bildirilmiştir 6. Bu çalışmada da sağlıklı sığırların bulunduğu kontrol grubuna göre trikofitozisli sığırlarda (grup 2 ve 3) Hp ve SAA değerleri istatistiksel olarak arttığı (P<0.05) tespit edilmiştir. Fakat bu değerler hafif şiddette enfeksiyonu ifade eden değerler içerisinde yer almıştır.

    Çörek otu tohumu (Nigella sativa) ve timokinonun eter ekstresinin antifungal aktivitesinin araştırılmasından elde edilen bulgular deri mantar enfeksiyonlarının tedavisinde halk ilacı olarak çörek otunun kullanımını desteklemiş ve antidermatofit ilaçlar için bir kaynak oluşturmuştur 8,15. Dermatofitozlu sığırlarda NS ve NS+enilkonazol tedavisi yapılan bir çalışmada NS'nin, antidermatofit ve antioksidan etkilere sahip olabileceği ve NS+enilkonazol tedavisinin antidermatofit etkisinin diğer tedavi gruplarına göre daha iyi olduğu ve antifungal etkileri nedeniyle NS’nin, dermatofitoz tedavisinde adjuvan veya alternatif bir ajan olarak kullanılabilineceği bildirilmiştir 8. NS’nin antidermatofit ve antioksidan etkileri yanında antienflamatuar etkisinin ortaya konulması amacıyla yapılan bu çalışmada, inflamasyonun bir belirtisi olarak ortaya çıkan akut faz proteinlerden Hp ve SAA değerleri araştırılmıştır. NS’nin antienflamatuar etkisini ortaya koymak için, yapılan bir çalışmada endometritisli ineklere ceftiofur hydrochloride ve Nigella sativa intrauterin uygulamaları yapılmış, tedavi sonrası Hp ve SAA değerlerinin tedavi öncesine göre istatistiksel olarak azaldığı ve ceftiofur hydrochloride ve Nigella sativa ile tedavi edilen gruplarda Hp ve SAA düzeylerinin tedavi edilmeyen kontrol grubuna göre istatistiksel azalmalar saptandığı bildirilmiştir 9. Bu çalışmada da NS kullanılan trikofitozisli sığırların Hp ve SAA düzeylerinin tedavi edilmeyen trikofitozisli sığırlara göre istatistiksel olarak (P<0.05) azaldığı saptanmıştır.

    İnflamasyon, siklooksijenaz ve lipooksijenaz olmak üzere başlıca iki enzim tarafından düzenlenmektedir. Bunlardan siklooksijenaz yolunda prostaglandinler sentezlenirken, lipooksijenaz yolunda ise lökotrienler sentezlenmektedir ki bunlar alerji ve inflamasyonda görev almaktadırlar. NS’nin en önemli bileşinlerinden olan timokinon, kalsiyum iyonofor ile uyarılan rat peritonal lökositlerindeki araşidonik asit metabolizmasının hem siklooksijenaz hem de lipooksijenaz yollarını inhibe etmektedir. Bu yüzden siklooksijenaz ve lipooksijenaz’ın inhibisyonu, timokinonun antienflamatuar etkilerini düzenleyen anahtar bir faktör olduğu savunulmuştur 16. LPS ile indüklenen rat bazofil hücresinde timokinonun TNFα mRNA ekspresyonunu ve protein üretimini önemli ölçüde inhibe ettiği ve NF-κB’nin nükleer transaktivasyonunu modüle ederek proinflamatuar yanıtları azalttığı bildirilmiştir 17. Başka bir çalışmada, pankreas duktal adenokarsinoma hücrelerinde timokinonun doz ve zamana bağlı olarak COX-2, interlökin (IL)-1beta, TNF-α sentezini azalttığı ve NF-κB’nin inhibisyonuna paralel olarak antiinflamatuar aktiviteye sahip olduğu rapor edilmiştir 18. Bu çalışmada da NS’nin en önemli bileşenlerinden olan timokinonun antiinflamtuar etkisi nedeniyle NS kullanılan trikofitozisli sığırlarda Hp ve SAA düzeylerinin azalmasının yukardaki mekanizmalarla gerçekleştiği savunulabilir.

    Sonuç olarak; yapılan bu çalışmada trikofitozizli sığırlarda akut faz yanıtı'nın oluştuğu, bunun sonucu olarak da Hp ve SAA düzeylerinin arttığı, NS kullanılan grupta ise Hp ve SAA düzeylerinin belirgin olarak azaldığının tesbit edilmesi, NS’nin antienflamatuar etkisinden kaynaklanabileceği düşünülmektedir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Coetzer JAW, Thomson GR, Tustin RC. Infectious diseases of livestock with special reference to South Africa. Vol 2. Oxford University Press, Cape Town 1994: 1521-1533.

    2) Gudding R, Lund A. Immunoprophylaxis of bovine dermatophytosis. Can Vet J 1995; 36: 302-306.

    3) Gökçe Hİ, Bozukluhan K. Çiftlik hayvanlarında önemli akut faz proteinleri ve bunların veteriner hekimlik alanındaki kullanımı. Dicle Üniv Vet Fak Derg 2009; 1: 1-14

    4) Eckersall PD, Conner JG. Bovine and canine acute phase proteins. Vet Res Com 1988; 12: 169-178.

    5) Piccione G, Casella S, Giannetto C, Giudice E, Fazio F. Utility of acute phase proteins as biomarkers of transport stress in ewes. Small Rum Res 2012; 107: 167-171.

    6) Kabu M, Sayın Z. Concentrations of serum amyloid A, haptoglobin, tumour necrosis factor and interleukin-1 and -6 in Anatolian buffaloes naturally infected with dermatophytosis Vet Med-Czech 2016; 61: 133-135.

    7) Burtis M, Bucar F. Antioxidant activity of Nigella sativa essential oil. Phytother Res 2000; 14: 323-328.

    8) Balıkcı E. Antidermatophyte and antioxidant activities of Nigella sativa alone and in combination with enilconazole in treatment of dermatophytosis in cattle. Vet Med-Czech 2016; 61: 539-545.

    9) Yıldız A, Balıkcı E. Antimicrobial, anti-inflammatory and antioxidant activity of Nigella sativa in clinically endometritic cows JAAR 2016; 44: 431-435.

    10) Koneman EW, Roberts GD. Practical Laboratory Mycology. The Williams and Wilkins Co., Baltimore. 1985.

    11) Şahal M, İmren HY, Börkü MK, Yardımcı H. Türkiye’de sığırlarda Trichophytie infeksiyonuna karşı ilk avirulent aşı uygulamaları. A Ü Vet Fak Derg 1988; 35: 567-587.

    12) Alsemgeest SP, Kalsbeek HC, Wensing T, et al. Concentrations of serum amyloid-A (SAA) and haptoglobin (Hp) as parameters of inflammatory diseases in cattle. Vet Quart 1994; 16: 21-23.

    13) Skinner JG, Brown RAL, Roberts L. Bovine haptoglobin response in clinically defined field conditions. Vet Rec 1991; 128: 147-149.

    14) Lomborg SR, Nielsen LR, Heegaard PMH, Jacobsen S. Acute phase proteins in cattle after exposure to complex stress. Vet Res Comm 2008; 32: 575-582.

    15) Aljabre SHM, Randhawa MA, Akhtar N, et al. Antidermatophyte activity of ether extract of Nigella sativa and its active principle, thymoquinone. J Ethnopharmacol 2005; 101: 116-119.

    16) Mansour M, Tornhamre S. Inhibition of 5- lipoxygenase and leukotriene C4 synthase in human blood cells by thymoquinone. J Enzyme Med Chem 2004; 19: 431-436.

    17) El Gazzar MA, El Mezayen R, Nicolls MR, Dreskin SC. Thymoquinone attenuates proinflammatory responses in lipopolysaccharide-activated mast cells by modulating NF-kappaB nuclear transactivation. Biochimica et Biophysica Acta 2007; 177: 556-564.

    18) Chehl N, Chipitsyna G, Gong Q, Yeo CJ, Arafat HA. Anti-inflammatory effects of the Nigella sativa seed extract, thymoquinone, in pancreatic cancer cells. HPB (Oxford) 2009; 1: 373-381.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]