[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi
2010, Cilt 24, Sayı 1, Sayfa(lar) 001-004
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Koyun Dalak Doku Arjinazının Fotoinaktivasyonu ve Bazı Kinetik Özellikleri
Fatih Mehmet KANDEMİR1, Mehtap ÖZÇELİK2, Necmi ÖZDEMİR1
1Fırat Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Biyokimya Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
2Veteriner Kontrol ve Araştırma Enstitüsü, Elazığ, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Arjinaz, fotoinaktivasyon, koyun dalak dokusu
Özet
Bu çalışmanın amacı koyun dalak doku arjinazının bazı kinetik özelliklerinin tesbit edilerek metilen mavisinin inhibisyon etkisinin araştırılmasıdır.

Çalışmada kullanılan dalak dokuları Elazığ'daki Elkas kesimevinden temin edilmiştir. Arjinaz aktivitesi spektrofotometrik olarak tiyosemikarbazid-diasetilmonoksim üre (TDMU) metodu kullanılarak ölçüldü. Protein Lowry ve arkadaşlarının metoduna göre ölçülmüştür.

Çalışmada dört grup kullanıldı. Birinci grupta, birinci preinkübasyonda MnCl2 eklendi ve örnekler oda ışığında tutuldu. Bu grup kontrol grubu olarak kabul edildi. İkinci grupta metilen mavisi ve MnCl2 birinci preinkübasyonda eklendi ve örnekler 150 watt ışığa maruz bırakıldı. Üçüncü grupta örneklere birinci preinkübasyonda MnCl2, ikici preinkübasyonda metilen mavisi eklenerek 150 w ışık uygulandı. Dördüncü grupta ise birinci preinkübasyonda metilen mavisi ikinci preinkübasyonda ise MnCl2 eklenerek örnekler 150 w ışığa tabi tutuldu.

Koyun dalak doku arjinaz aktivitesinde en fazla kayıp dördüncü grupta olurken bunu ikinci grup takip etti. En az aktivite kaybı ise üçüncü grupta görüldü. Enzim aktivitesinde oda ışığında % 66, karanlıkta % 60 ve 150 w ışıkta % 72' lik bir inhibisyon olduğu saptandı. Metilen mavisinin koyun dalak doku arjinazı üzerinde non-kompetetif inhibisyona neden olduğu tesbit edildi.

Fotoinaktivasyonun, muhtemelen arjinaz molekülünde bulunan histidil artıklarının imidazol gruplarının değişikliğe uğraması sonucu meydana geldiği düşünülmektedir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Arjinaz, L- arjininin ortinitin ve üreye dönüşümünden sorumlu olan üre döngüsünün son enzimidir1. Arjinaz enziminin esas kaynağı memeli karaciğeri olmasına rağmen böbrek, kalp kası, akciğer, dalak, beyin, iskelet kası gibi ekstrahepatik dokularda da düşük miktarda arjinaz aktivitesi saptanmıştır2.

    Arjinazın dokulara yayılmış iki formu bulunmaktadır. Bunlar sitozolik form A1 ve mitokondrial form A2’ dir. Sitozolik form (A1) daha çok karaciğerde bulunur ve üre döngüsünde görev alır1. Mitokondrial form (A2) ise üre siklusunun olmadığı ekstrahepatik dokularda, poliaminlerin (putressin, spermin, spermidin), protein biyosentezi için gerekli olan prolinin sentezlenmesi gibi özel fonksiyonlara sahiptir ve yangısal mekanizmaların biyosentezinde görev almaktadır2.

    Muszynska ve ark.3, arjinaz enziminin histidil artıklarının imidazol gruplarına Mn+2 katyonlarının bağlanması ile enzimin tetramerik yapıya ulaşarak tam aktivite gösterdiğini bildirmişlerdir. Mn+2 iyonlarının enzime bağlanması ısıya dayanıklılığı artırmakta ve enzimin inaktivasyonlara karşı daha dayanıklı hale gelmesini sağlamaktadır4.

    150 watt ışık ve metilen mavisi varlığında enzim histidil artığının imidazol gruplarının parçalanması ile Mn+2 katyonlarının tetramerik yapıyı oluşturamadığı ve bu nedenle fotoinaktivasyonun meydana geldiği bildirilmiştir5,6.

    Bu araştırmada koyun dalak doku arjinazının bazı kinetik özelliklerinin saptanması, arjinazın fotoinaktivasyonu ile enzimin histidil artığının imidazol gruplarının parçalanmasıyla ortamda inhibisyonun nasıl olacağı ve preinkübasyon aşamalarında inhibitörün farklı zamanlarda ilavesiyle nasıl bir sonuç alınacağının tespiti amaçlanmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Araştırma materyali olan koyun dalağı Elazığ Elkas tesislerine kesim için getirilen 2-3 yaşlarındaki, barınak, bakım ve beslenme şartları aynı olan bir sürüdeki 20 adet Akkaraman ırkı koyunlardan temin edilmiştir. Kesimden sonra alınan dalak dokusu, üzerindeki kan ve pıhtıdan temizlendikten sonra %0.9’luk soğuk NaCl çözeltisi içerisinde behere aktarılmış ve buz içerisinde hızlı bir şekilde laboratuara ulaştırılmıştır.

    Doku örnekleri iki süzgeç kağıdı arasında kurutulduktan ve MnCl2 ile sulandırıldıktan (sulandırma oranı 1/6) sonra cam-cam homojenizatörde homojenize edilmiştir. Homojenat +4ºC 14000 rpm'de 13 dakika santrifüj edilerek örneklerin süpernatantları enzim kaynağı olarak kullanılmıştır. Arjinaz aktivitesi Tiyosemikarbazid-Diasetil Monoksim Üre (TDMU) Metodu7 ile; protein miktarı ise Lowry8 yöntemine göre ölçülmüştür. Çalışmamızda kullandığımız homojenatta koyun dalak doku örneklerinin her ml süpernatantına 3 ünite Jack-Bean üreaz enzimi ilave edildikten sonra 37ºC' de 15 dakika inkübe edilerek endojen ürenin parçalanması sağlanmıştır9.

    Örneklerin metilen mavisiyle muamelesi: Deney şartlarına göre preinkübasyon işlemi, metilen mavisinin etkisini araştırmak üzere 58 ºC’ de 13 dakikalık iki dönem halinde toplam 26 dakika olarak uygulanmıştır. Metilen mavisi şartlara göre I. ve II. preinkübasyon aşamasında ilave edilmiştir.

    Örneklerin ışık kaynağı (150 w) ile muamelesi: Metilen mavisinin ilave edildiği koşullara göre numuneler preinkübasyonun değişik aşamalarında 10 cm mesafeden 150 w ışık kaynağına maruz bırakılmıştır. Enzimatik karışım toplam 1 ml olup bu karışım 0.3 ml 120 mM arjinin (pH 9.5), 0.4 ml 200 mM karbonat tamponu (pH 9.5) ve 0.3 ml enzim kaynağı olacak şekilde hazırlanmıştır. Tüplere önce L-arjinin, sonra karbonat tamponu konulmuş ve daha sonra preinkübasyondan çıkan enzim kaynağı eklenerek inkübasyon için 37 ºC’ de 10 dakika sallantılı metabolik su banyosunda tutularak tepkime başlatılmıştır. Tepkime sonunda tüplere 3 ml asit karışımı ilave edilerek reaksiyon durdurulmuş ve son olarakta 2 ml renk ayıracı eklenerek tüpler 10 dakika kaynar su banyosunda tutularak renk oluşumu sağlanmıştır. 520 nm dalga boyunda elde edilen örneklerin absorbansından sıfır zaman körlerinin absorbanslarının çıkarılmasıyla kalan değer ünite üzerinden değerlendirilmiştir.

    Çalışmada, 1 ünite enzim 1 saatte, 37ºC'de L-arjininden 1 µmol üre oluşturan enzim miktarı olup, spesifik aktivite µmol üre / saat / mg protein olarak ifade edilmiştir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Koyun dalak doku arjinaz aktivitesi üzerine metilen mavisinin fotoinaktivasyon etkisini incelemek amacıyla enzim değişik metilen mavisi konsantrasyonlarına ve 150 w ışığa maruz bırakılmıştır. Enzim, 0,3 mM metilen mavisi konsantrasyonunda %72, 0,6 mM’ da % 85, 0,9 mM’ da % 92 aktivite kaybına uğramıştır (Şekil 1).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 1: Değişik konsantrasyonlarda metilen mavisinin koyun dalak doku arjinaz aktivitesi üzerine inhibisyon etkisi

    Metilen mavisinin koyun dalak doku arjinaz aktivitesi üzerine yaptığı inhibisyon tipini belirlemek için farklı arjinin konsantrasyonlarında ve 0,3 mM metilen mavisi varlığında enzim aktiviteleri incelenerek veriler Michaelis-Menten (Şekil 2) ve Lineweaver-Burk eğrisi (Şekil 3) ile değerlendirilmiş, sonuç olarak metilen mavisinin enzimi non-kompetetif inhibisyona uğrattığı saptanmıştır.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 2: Farklı substrat konsantrasyonlarında metilen mavisinin koyun dalak doku arjinaz aktivitesi üzerine etkisinin Michaelis-Menten grafiği ile değerlendirilmesi.


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 3: Metilen mavisinin koyun dalak doku arjinaz aktivitesi üzerine etkisinin Lineweaver-Burk eğrisi ile değerlendirilmesi.

    Koyun dalak doku arjinaz aktivitesi üzerine metilen mavisinin etkisi farklı ortamlar (oda ışığı, karanlık, 150 watt ışık) altında incelenmiştir. Buna göre enzim oda ışığında % 66, karanlıkta % 60, 150 watt ışık altında ise % 72 aktivite kaybına uğramıştır (Tablo 1).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: Değişik ışık koşullarında metilen mavisinin arjinaz aktivitesi üzerine olan etkisi.

    Metilen mavisi ilave edilmemiş örnekler kontrol olarak kabul edilmiş ve aktivite %100 olarak tanımlanmıştır. Metilen mavisi ilave edilmiş örneklerdeki aktivite kaybedilen aktiviteyi göstermektedir. Bu aşamayla metilen mavisinin hangi ortamda daha etkili olduğu saptanmıştır.

    Değişik ışıklandırmalar, MnCl2 (2 mM) ve % 0,3’ lük metilen mavisinin I. ve II. preinkübasyon ortamına eklenmesiyle elde edilen veriler değerlendirilmiştir (Tablo 2).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 2: Metilen mavisi, MnCl2 ve ışığın koyun dalak doku arjinazının fotoinaktivasyonuna olan etkileri.

    I. preinkübasyona sadece MnCl2 (2 mM) eklenmiş ve bu kontrol olarak kabul edilmiştir (A). MnCl2 (2 mM) ve % 0,3’ lük metilen mavisi 150 watt ışık altında I. preinkübasyonda uygulanmış ve enzimin % 63 aktivite kaybına uğradığı görülmüştür (B). I. preinkübasyonda MnCl2 (2 mM) , II preinkübasyonda ise % 0,3’ lük metilen mavisi eklenmiş ve enzim 150 watt ışığa maruz bırakıldığında % 51 aktivite kaybının olduğu saptanmıştır (C). % 0,3’ lük metilen mavisi I. preinkübasyonda, MnCl2 (2 mM) ise II. preinkübasyonda ortama eklenmiş ve enzimin 150 watt ışık altında aktivitesi incelendiğinde % 81’ lik aktivite kaybına uğradığı tespit edilmiştir.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Koyun dalak doku arjinaz aktivitesi üzerine metilen mavisinin fotoinaktivasyon etkisini incelemek için enzim kaynağı 150 watt ışık altında, değişik metilen mavisi konsantrasyonlarına maruz bırakılmıştır. 0.3 mM metilen mavisi varlığında enzim aktivitesinde %72, 0.6mM konsantrasyonda ise % 85’ lik bir azalma tesbit edilmiştir. İnhibisyon tipini belirlemek için 0.3 mM metilen mavisi varlığında enzim aktivitesi incelenmiş ve metilen mavisinin enzimi non-kompetetif inhibisyona uğrattığı saptanmıştır. Çalışmamızla paralel olarak koyun meme doku arjinazı10, M. Benedeni arjinazı6, manda karaciğer ve böbrek doku arjinazı5 ve insan tükürük arjinazının da11 metilen mavisi tarafından non-kompetetif inhibisyona uğratıldığı belirtilmiştir.

    Metilen mavisinin inhibisyon etkisi farklı ortamlarda incelenmiş, oda ışığında aktivitenin % 66’ sının, karanlıkta % 60’ ının ve 150 watt ışık altında ise % 72’ sinin kaybolduğu görülmüştür. Koyun dalak doku arjinaz enzimini, metilen mavisinin 150 wat ışık altında daha güçlü inhibisyona uğrattığı saptanmıştır. Enzimin 150 w ışık altında reaksiyona sokulmasının bir fotoinaktivasyon olayı olduğu kanıtlanmıştır.

    Rat karaciğer arjinazı üzerine metilen mavisi ile 150 w ışık uygulanmış ve aktivitedeki düşüşe 21 histidil artığının fotoinaktivasyona uğramasıyla enzimin subünitelere ayrılmasının neden olduğu belirtilmiştir. Fotoinaktivasyon, enzimdeki histidil artıklarının imidazol gruplarının parçalanmasıyla oluşmaktadır. Çeşitli dokularda arjinaz enzimi dimerik yapıdadır. Mn+2 iyonları dimerik yapıya bağlanarak enzimi tetramerik (E- Mn4) yapıya dönüştürmekte ve bu şekilde arjinaz enzimi tam aktivite göstermektedir12. 150 w ışık ve metilen mavisi varlığında enzimin histidil artığının imidazol gruplarının parçalanması ile Mn+2 katyonlarının tetramerik yapıyı oluşturamadığı ve bu nedenle fotoinaktivasyonun meydana geldiği bildirilmiştir5,6,11,13.

    Koyun dalak doku arjinaz enzimine farklı ortamlarda iki preinkübasyon uygulanmış, oda ışığında I. preinkübasyona sadece MnCl2 konularak yapılan çalışma kontrol kabul edilmiş ve diğer çalışmalar bununla kıyaslanmıştır. Bu çalışma sonucunda en az aktivite kaybının Mn+2 ile preinkübasyona sokulduktan sonra metilen mavisi uygulanan grupta (C) olduğu gözlemlenmiştir. Mn+2 katyonları enzimi tetramerik yapıya kavuşturduktan sonra histidil artıklarının yıkımı ve tetramerik yapının değişimi ancak belli miktarda etkilenmektedir. Bu yüzden en az aktivite kaybı bu grupta olmuştur. Ray14, metilen mavisinin oda ışığında fotokimyasal bir oksidant olarak hareket ettiğini ve bu fotokimyasal oksidasyon esnasında proteinlerde bulunan histidin, methionin, sistein, triptofan, tirozin ve sistin amino asitlerinin yan gruplarının değişime maruz kaldığını bildirmiştir. Moss15, arjinaz enziminin substrat ilave edilmeden inhibitörle karşılaştığında inhibisyonun daha fazla olduğunu, substrat ile inhibitör karşılaştıktan sonra enzim ilave edildiğinde ise inhibisyonun daha az olduğunu bildirmiştir. Elde ettiğimiz sonuçlar literatürlerle uyum içerisindedir.

    Sonuç olarak metilen mavisinin her türlü ortamda koyun dalak doku arjinazı üzerine inhibisyon etkisinin olduğu, ışığın (150 W) eklenmesi ile inhibisyonun daha da arttığı ve enzimin fotoinaktivasyona uğradığı tespit edilmiştir. Bu fotoinaktivasyona da enzimin histidil artıklarının imidazol gruplarının parçalanması ve enzimin aktivasyon gösterdiği tetramerik yapısını oluşturamamasının neden olduğu düşünülmektedir. Metilen mavisinin ve ışığın bu inhibisyon etkisinin engellenmesinin mümkün olmadığı ancak enzimin önce aktivatörle muamele edilerek tetramerik yapıya kavuştuktan sonra inhibitörle muamele etmenin inhibisyonu azaltacağı sonucuna ulaşılmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Cederbaum SD, Yu H, Grody WW, et al. Arginases I and II: do their functions overlap? Mol Genet Metab 2004; 81: 38-44.

    2) Kandemir FM, Özdemir N. Sığır dalak doku arginazının bazı kinetik özellikleri. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2008; 22: 153-158.

    3) Muszynska G, Wojtczak M. Influence of immobilization on conformation of rat liver arginase. Int J Biochem 1979; 10: 665-668.

    4) İlhan N, Gülen Ş. Tiroid arginaz enzim aktivitesinin farklı metal iyonları varlığında ısıya karşı stabilitesi. Turk J Bioch 1993; 18: 59-67.

    5) Özdemir N, Özçelik M. Manda karaciğer ve böbrek doku arginazının fotoinaktivasyonu ve kinetik özellikleri. Turk J Vet Anim Sci 2001; 25: 995-1000.

    6) Özdemir N, Ozan S. Moniezia Benedeni arginazının fotoinaktivasyonu ve kinetik özellikleri. Eciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 1993; 2: 152-157.

    7) Geyer JW, Dabich D. Rapid method for determination of arginase activity in tissue homogenates. Anal Biochem 1971; 39: 412-417.

    8) Lowry OH, Rosenbrough NJ, Farr AL, et al. Protein measurements with the folin phenol reagent. J Biol Chem 1951; 193: 265-275.

    9) Mohammed SM, Greenberg DM. Liver arginase I. preperation of extracts of high potency, chemical properties, activation, inhibition and pH activity. Arch Biochem Biophys 1945; 8: 349-357.

    10) Özçelik M, Özdemir N. Koyun meme doku arginaz aktivitesi üzerine metilen mavisinin inhibisyon etkisi. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi 2002; 16: 107-112.

    11) Ozan S, Gürsu MF, Gülen Ş. İnsan tükürük arginazının fotoinaktivasyonu. Turk J Bioch 1991; 16: 57-65.

    12) Ber E, Muszynska G. Chemical modification of rat liver arginase. Acta Biochim Pol 1979; 26: 103-114.

    13) Ozan S, Gülen Ş. Farklı türlerin organlarında bulunan arginazların metilen mavisi ile fotoinaktivasyonu. Turk J Biol 1991; 15: 222-229.

    14) Ray WJ. Photochemical oxidation. In: SP Colowick, NO Kaplan (Editors). Methods in Enzymology. Newyork: Academic Pres 1967; 490-497.

    15) Moss S. Sodium nucleata inhibition of arginase activity. Science 1952; 115: 69-70.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]