[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi
2011, Cilt 25, Sayı 1, Sayfa(lar) 007-010
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Hatay Yöresinde Bulunan Miyaz Sinekleri ve Mevsimsel Dağılımları
Mehmet YAMAN1, Cem Ecmel ŞAKİ2
1Mustafa Kemal Üniversitesi Veteriner Fakültesi, Parazitoloji Anabilim Dalı, Hatay, TÜRKİYE
2Fırat Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Parazitoloji Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Hatay, external miyaz sinekleri, morfoloji, mevsimsel dağılım
Özet
Bu çalışma 2002 yılında Hatay'ın Antakya, Kırıkhan, Hassa ve Belen ilçelerinde miyaz sineklerinin varlığını ve mevsimsel dağılımlarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu ilçelere sineklerin aktif oldukları aylarda düzenli olarak gidilmiş, üzerine snip (Z-9 tricosen, Azamethiphos) granül serpilen kokuşturulmuş karaciğer parçaları yardımıyla 138 adedi erkek, 908 adedi de dişi olmak üzere toplam 1046 adet sinek yakalanmıştır.

Morfolojik incelemeler sonucunda tespit edilen 6 miyaz sineği türünün çoğunluğunu Lucilia sericata (% 63,58) oluşturmuştur. Bunu Chrysomyia albiceps (% 26,39) takip etmiştir. Calliphora vicina (% 4,88), C. vomitaria (% 0,03), Sarcophaga haemorrhoidalis (% 3,54) ve S. carnaria (% 1,34) az oranda yakalanmışlardır. Lucilia sericata ve Ch. albiceps'e Hatay'ın bütün ilçelerinde rastlanmıştır. Fauna tespiti amacıyla sadece bir kez gidilen Reyhanlı, Altınözü, Dörtyol ve Erzin ilçelerinde toplanan sinekler arasında C. vicina ve C. vomitaria türlerine rastlanmadı. Sineklerin çoğunluğunu hayvansal kaynaklı proteinleri üreme kaynağı olarak gören dişiler oluşturdu (% 86.81).

Sinekler Nisan – Kasım ayları arasında mevsimsel aktivite gösterdi. Nisan ayında ortaya çıkan sinekler Mayıs ayına kadar artış göstermiş, Kasım ayına doğru ise sayıları kademeli olarak azalmıştır. En fazla sinek Mayıs (% 24,28) ayında, en az sinek de Kasım (% 1,43) ayında elde edilmiştir.

Sonuç olarak Hatay yöresinde toplanan sinekler içinde L. sericata ve Ch. albiceps gibi önemli miyaz türlerinin çoğunlukta olması (% 90) dikkate değer bulunmuştur.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Myiasis, bazı Diptera larvalarının insan ve hayvanların ölü veya canlı dokuları üzerinde beslenirlerken oluşturdukları lezyonlarla karakterize bir hastalıktır1-2. Miyaz vakalarının esas sorumlusu Calliphoridae ve Sarcophagidae ailelerindeki sinek türleridir. Bunlardan Cochliomyia hominivorax, Chrysomya bezziana ve Wohlfahrtia magnifica türleri zorunlu parazit olmalarından dolayı gelişebilmek için canlı dokulara ihtiyaç duyarlar. Lucilia, Chrysomya, Calliphora, Phormia ve Sarcophaga soylarına ait diğer türler fakültatif parazitlik yaparlar1,3-6. Bu türlere ait sinekler, hastalık taşımaları ve larvalarının myiasis oluşturmaları yönüyle insan ve hayvanlar açısından potansiyel bir tehlikeye sahiptirler.

    Myiasislerin oluşması ve sıklığı; sineklerin türüne, duyarlı konaklara, iklim ve ekolojik faktörlere, kemirici ve kenelerin varlığına bağlıdır. Myiasis etkeni sinekler kentlerde bulunurlarsa da daha çok kırsal kesimde, özellikle hayvan popülasyonunun fazla olduğu yörelerde yaygın olarak rastlanırlar2,7,8.

    Hayvanlarda iştahsızlığa, et, süt ve yün veriminde, deri kalitesinde kayıplara, körlüğe, topallığa ve ciddi enfestasyonlarda ölümlere neden olan3,9 ve milyonlarca dolarlık ekonomik kayıplara yol açan1,3,6,10 miyaz vakalarının önlenebilmesi için öncelikle çeşitli bölgelerde miyaz sineklerinin faunasının belirlenmesi gerekmektedir.

    Bu araştırma, Hatay ili ve çevresinde eksternal myiasis etkeni sineklerinin yaygınlığını ve mevsimsel dağılımını belirlemek amacıyla yapılmıştır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Materyal ve Metot
    Bu çalışma 2002 yılında sineklerin aktif oldukları Nisan ve Kasım ayları arasında Hatay'ın Antakya (4 lokalite), Kırıkhan (1 lokalite), Hassa (1 lokalite) ve Belen (1 lokalite) ilçelerinde yapılmıştır. Miyaz sineklerinin bol miktarlarda görüldükleri mezbaha, balık pazarı, çöplük gibi sakatat atılan yerlerde ayda bir kez düzenli olarak toplama yapılmıştır. Ayrıca Hatay'ın Reyhanlı, Altınözü, Dörtyol ve Erzin ilçelerinden fauna tespiti amacıyla bir defaya mahsus toplama yapılmıştır. Sinekleri cezbetmek ve öldürmek amacıyla üzerine Snip Granül (Z-9 tricosen isimli feromon ve Azamethiphos) dökülmüş kokuşmuş ciğer parçalarının bulunduğu küvetler günün sıcak saatlerinde (10.00-14.00 arasında) toplama yerlerine konulmuş ve bir saat kadar beklenmiştir. Bu sürenin sonunda insektisitten etkilenen sinekler bir pens yardımı ile zedelenmeden içerisinde % 70'lik alkol bulunan ağzı kapaklı cam şişelere alınmış, üzerine materyalin alındığı yer ve tarih bilgileri yazılarak etiketlenen şişeler inceleneceği güne kadar laboratuarda saklanmıştır5. Daha sonra inceleme amacıyla şişelerden çıkarılan sinekler kurutulduktan sonra parafin üzerine yerleştirilerek stereo-mikroskop altında ilgili literatürlerin yardımıyla6,11,12 morfolojik özelliklerine bakılarak tür ve cinsiyetleri belirlenmiştir. Erişkin sinekler renk, oksipital kılların sayısı, antenler ve antenlerin üzerinde bulunan aristaların görünümü, palplerin rengi, erkek ve dişi bireylerin frons genişliği ve gözler arasındaki mesafe, toraks üzerindeki kılların miktarı, anterior torasik stigmaların rengi, kanatların basikostasının rengi, ekstremitelerin rengi ve erkek bireylerin genital organlarının dış görünüşü ile surstil ve fallosomların yapısına bakılarak teşhis edilmişlerdir.
  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Bulgular
    Düzenli olarak gidilen Antakya, Kırıkhan, Hassa ve Belen ilçelerinde belirlenen toplama yerlerinden 1046 adet miyaz sineği toplanmıştır. Odaklara göre en fazla sinek merkez ilçe Antakya (716:4 odak=179 adet) ve Hassa'dan (174 adet), sonra sırasıyla Kırıkhan (81 adet) ve Belen (75 adet) ilçelerinden elde edilmiştir (Tablo 1). Yapılan incelemeler sonucunda Hatay ve yöresinden altı miyaz türü tespit edilmiştir. Araştırmada düzenli olarak dört ilçeden toplanan türlerin çoğunluğunu Lucilia sericata (% 63,58) oluşturmuştur. Bunu Ch. albiceps (% 26,39) takip etmiştir. Calliphora vicina (% 4,88), S. haemorrhoidalis (% 3,54), S. carnaria (% 1,34) ve C. vomitoria (% 0,03), az oranda yakalanmışlardır (Tablo 1).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Tablo 1: Hatay yöresinden toplanan miyaz sineklerinin toplama merkezlerine göre dağılımı.

    Fauna tespiti amacıyla sadece bir kez gidilen Reyhanlı, Altınözü, Dörtyol ve Erzin gibi ilçelerde toplam 96 sinek elde edilmiştir. Bu ilçelerde C. vomitaria ve C. vicina türlerine rastlanamamıştır. Lucilia sericata ve Ch. albiceps'e ise Hatay'ın gidilen bütün ilçelerinde rastlanmıştır (Tablo 1).

    Elde edilen sineklerin 138 adedini (% 13,19) erkekler, 908 adedini (% 86,81) dişiler oluşturmuştur. Calliphora vomitoria'nın sadece 3 adet dişisine, diğer türlerin hem erkek hem de dişilerine rastlanmıştır (Tablo 1).

    Hatay yöresinden elde edilen miyaz sineklerinin mevsimsel aktivitesine bakıldığında Kasım (15 adet) ve Nisan (58 adet) aylarında az miktarda sinek yakalanmış, en fazla sinek ise Mayıs (254 adet) ayında elde edilmiştir. Bunu sırasıyla Ağustos (183 adet), Haziran (168 adet), Temmuz (139 adet), Eylül (125 adet) ve Ekim (104 adet) ayları takip etmiştir (Şekil 1).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 1: Hatay yöresinde tespit edilen miyaz sineklerinin mevsimsel dağılımı.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Miyaz sinekleriyle ilgili dünyada birçok çalışma yapılmış olup7,8,13,14,20,22 Türkiye'de yapılan çalışma sayısı sınırlı, bir kısmı da vaka takdimi şeklindedir4,5,9,15-18. Bu çalışmada Hatay ve yöresinden 6 miyaz sineği türü elde edilmiştir. Yapılan incelemede bu türlerin morfolojik özelliklerinin literatür bilgilerle5,6,11,12 uyumlu olduğu anlaşılmıştır. Tespit edilen sinekler Calliphoridae ve Sarcophagidae ailelerinde yer alan ve fakültatif miyaz oluşturduğu bildirilen1,3,6 türlerdir. Bunlardan L. sericata ve Ch. albiceps bütün ilçelerde ve çok sayıda yakalanmıştır. Calliphora vicina, S. haemorrhoidalis, S. carnaria ve C. vomitoria türlerine az miktarda rastlanmıştır. Önceki çalışmalarda Türkiye'de tespit edilen 21 sinek türünden L. caesar ve W. magnifica'ya bu çalışmada rastlanmamıştır (Tablo 1). Türkiye'de çeşitli hayvanlarda primer miyaz oluşturduğu tespit edilen4,9 ve sadece canlı hayvanlarda geliştiği bildirilen1-3-6 W. magnifica'nın yöremizde elde edilemeyişi kurulan tuzaklarda canlı materyal kullanılmamasından kaynaklanmış olabilir. Bu çalışmada miyaz sineklerinin türlerini ve yoğunluklarını belirlemede uygulaması kolay, pratik tuzaklardan olduğu bildirilen doğal veya sentetik koku kaynaklarından5,14,19 kokuşmuş ciğer parçaları kullanılmıştır. Bu nedenle çalışmada elde edilen türlerin tamamını kokuşmuş materyalde de üreyebilen fakültatif miyaz sinekleri oluşturmuştur6.

    Lucilia sericata ve Ch. albiceps larvalarının fakültatif leş yiyiciler olmaları nedeniyle kokuşmuş materyalde birbirleriyle rekabet halinde oldukları, dünyanın her yerinde6,13 ve Türkiye'de5,9,18 yaygın olarak görüldükleri bildirilmiştir. Ch. albiceps türünün koyunlarda primer miyaz etkeni olarak tanınan L. sericata'yı takiben sekonder miyaz oluşturduğu6,19 ifade edilmiştir. Özellikle Batı Avrupa'da ciddi ekonomik ve sağlık problemlerine1,8,10 yol açtığı bildirilen bu türlerin Hatay yöresinde fazla miktarda yakalanması oldukça dikkat çekicidir. Yörede baskın ve bir arada görülen bu iki türden, predatör özelliğe sahip olan Ch. albiceps larvalarının13,19 primer miyaz etkeni L. sericata'nın kontrolsüz bir şekilde çoğalmasını ve zarar vermesini sınırladığı söylenebilir.

    Hayvansal proteinler miyaz sineklerinin gelişmesi için ana kaynaklardan birisidir. Dişiler üreyebilmek için bu tür kaynakları aktif olarak araştırmak zorundadırlar7. Elde edilen sineklerin 138 adedini (% 13.19) erkekler, 908 adedini (% 86.81) dişiler oluşturmuştur. Bazı çalışmalarda da işaret edildiği gibi14 sinekleri cezbetmekte ve yakalamakta kullanılan kokuşmuş ciğer parçasını bir üreme kaynağı olarak gören dişiler erkeklerden daha fazla yakalanmışlardır.

    Sinekler ilkbahar sonları ile yaz başlarında aktivite gösterirler. Yaz ortalarında sayıları en yüksek seviyeye ulaşır. Yazın sıcak ve kurak günlerinde ise sayıları oldukça azalırken, yağışlı geçen yaz günlerinde, sonbahar başlangıcında ve sonbahar yağmurlarından sonra sayıları artış göstermektedir. Larval enfestasyonlara en çok Haziran-Temmuz aylarında rastlanmaktadır5,6,20. Japonya'da L. sericata'nın ilkbahar ve sonbahar aylarında çok sayıda yakalandığı bildirilmiştir14. Türkiye'de Nisan-Ekim ayları arasında görüldüğü bildirilen erişkin sineklere5,18 Hatay yöresinde Kasım ayında da rastlanmıştır. Elazığ ve Şanlıurfa'da yapılan benzer çalışmalarda olduğu gibi5,18 bu çalışmada yakalanan bütün sinekler ve baskın tür L. sericata'nın yaz aylarında ve bilhassa Mayıs ayında fazla miktarda yakalandığı görülmüştür (Şekil 1).

    Yakalanan sineklerden termofilik olan L. sericata ve Ch. albiceps türlerinin düşük rakımlı, sıcak ve nemli iklimleri tercih ettikleri, C. vicina ve C. vomitaria türlerinin ise termofobik olmaları nedeniyle soğuk, nemli ve yüksek rakımlı bölgelere adapte oldukları bildirilmiştir13,21,22. Bu bilgiler bize Türkiye'nin sahil şeridinde yer alan, düşük rakıma, sıcak ve nemli bir iklime sahip olan Hatay yöresinde L. sericata ve Ch. albiceps türlerinin C. vicina ve C. vomitaria türlerinden çok daha fazla yakalanmasının nedenini açıklamaktadır. Calliphora türleri çoğunlukla ilkbahar ve sonbahar gibi serin mevsimlerde yakalanmışlardır. Bu çalışmada Antakya, Belen ve Hassa ilçelerinden Ekim ayında sadece üç adet C. vomitoria'ya, Nisan, Mayıs, Ekim ve Kasım aylarında ise C. vicina'ya rastlanmıştır. Miyaz sinekleri ormanlık ve kentsel alanda üreyenler olmak üzere iki kısma ayrılmaktadır21. Bu araştırmanın insan yerleşim birimleri ve mezbahalar yakınında yapılmış olması, açık alanlarda ürediği21 ve kentsel dağılım gösterdiği bildirilen14 L. sericata türünün çok sayıda yakalanmasının bir başka nedeni olabilir. Yine ormanlık alanda üremeyi tercih ettiği bildirilen C. vomitaria'nın21 bu çalışmada az miktarda yakalanması çalışmanın açık alanlarda yapılmasından kaynaklanmış olabilir.

    Türkiye'nin güneyinde yer alan Akdeniz ve Suriye ile komşu olan Hatay ili, önemli turistik ve ticaret merkezlerinden birisidir. Tarım ve hayvancılık yönünden oldukça canlı bir ekonomiye sahiptir. Batı Avrupa'da ciddi ekonomik ve sağlık problemlerine yol açan primer miyaz etkeni L. sericata'nın ve bu sinekle rekabet ederek sekonder miyaz oluşturan Ch. albiceps'in % 90 gibi yüksek bir oranda yakalanmış olması miyaz riski açısından dikkate değer bulunmuştur. Bu nedenle yöremizde olası miyaz vakalarının önlenebilmesi açısından mücadele ve kontrol çalışmalarına yönelik tedbirlerin alınması gerekli görülmüştür.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Hall M, Wall R. Myiasis of humans and domestic animals. Adv Parasitol 1995; 35: 258-334.

    2) Dinçer Ş. İnsan ve Hayvanlarda Myiasis. İçinde: Özcel MA, Daldal N. (Editörler) Parazitoloji'de Artropod Hastalıkları ve Vektörler. Türkiye Parazitoloji Derneği. Yayın No: 13. İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi 1997: 169-233.

    3) Farkas R, Hall MJR, Kelemen F. Wound myiasis of sheep in Hungary. Vet Parasitol 1997; 69: 133-144.

    4) Şaki CE. Elazığda Köpeklerde tespit edilen travmatik myiasisler. F Ü Sağlık Bil Dergisi 2004; 18: 29-33.

    5) Şaki CE, Özer E. Elazığ ve yöresinde tespit edilen eksternal myiasis sineklerinin morfolojileri ve mevsimsel dağılımları. Turk J Vet Anim Sci 1999a; 23: 733-746.

    6) Zumpt F. Myiasis in Man and Animals in the Old World. London: Butterwoths & Co Ltd 1965.

    7) Fenton A, Wall R, French N. The incidence of sheep strike by Lucilia sericata on sheep farms in Britain: a simulation model. Vet Parasitol 1998; 76: 211-228.

    8) French N, Wall R, Cripps PJ et al. Blowfly strike in England and Wales: The relationship between prevalence and farm and management factors. Med Vet Entomol 1994; 8: 51-56.

    9) Şaki CE, Özer E. Elazığ ve çevresinde sığır, koyun ve keçilerde myiasisler ve bunların tedavileri. Turk J Vet Anim Sci 1999b; 23: 261-268.

    10) Colebrook E, Wall R. Ectoparasites of livestock in Europe and the Mediterranean region. Vet Parasitol 2004; 120: 251-274.

    11) Furman DP, Catts EP. Manual of Medical Entomology. Cambridge: Cambridge University Press 1986.

    12) Bei-Bienko GYa. Keys to the Insects European Part of the USSR. Part 2. Washington DC: Smithsonian Institution Libraries and the National Science Foundation 1988.

    13) Baz A, Cifrián B, Díaz-Aranda LM, Martín-Vega D. The distribution of the adult blowflies (Diptera: Calliphoridae) along an altitudinal gradient in central Spain. Ann Soc Entomol Fr 2007; 43: 289-296.

    14) Tachibana SI, Numata H. Seasonal prevalence of blowflies and flesh flies in Osaka City. Entomol Sci 2006; 9: 341-345.

    15) Karatepe M, Yağcı Ş, Karatepe B, Karaer Z. Sığır kesim artıkları üzerinde gelişmelerini sürdüren myiasis sinekleri. Türkiye Parazitol Derg 2005; 29: 271-274.

    16) Özdal N, Değer S, Van ve yöresinde travmatik myiasis larvalarının gelişmeleri ve identifikasyonları. YYÜ Vet Fak Derg 2005; 16: 81-85.

    17) Ütük AE. Bir köpekte travmatik miyazis olgusu. F Ü Sağlık Bil Dergisi 2006; 20: 97-99.

    18) Sevgili M, Şaki CE, Özkutlu Z. Şanlıurfa yöresinde tespit edilen external myiasis sineklerinin yayılışı. Türkiye Parazitol Derg 2004; 28: 150-153.

    19) Grassberger M, Friedrich E, Reiter C. The blowfly Chrysomya albiceps (Wiedemann) (Diptera: Calliphoridae) as a new forensic indicator in Central Europe. Int J Legal Med 2003; 117: 75-81.

    20) Smith, KE, Wall R. Estimates of population density and dispersal in the blowfly Lucilia sericata (Diptera: Calliphoridae). Bull Entomol Res 1998; 87; 65-73.

    21) Hanski I. Breeding experiments with carrion flies (Diptera) in natural conditions. Ann Entomol Fenn 1976; 42: 113-121.

    22) Martinez-Sanchez A, Rojo S, Marcos-Garcia MA. Annual and spatial activity of dung flies and carrion in a Mediterranean holm-oak pasture ecosystem. Med Vet Entomol 2000; 14: 56-63.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Materyal ve Metot
  • Bulgular
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]