[ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]
Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Veteriner Dergisi
2012, Cilt 26, Sayı 2, Sayfa(lar) 111-114
[ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
Holştayn Irkı Bir İnekte Klinik Koksidiyozis Olgusu
Ersoy BAYDAR1, Sezayi ÖZÜBEK2
1Fırat Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, İç Hastalıkları Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
2Fırat Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Parazitoloji Anabilim Dalı, Elazığ, TÜRKİYE
Anahtar Kelimeler: Eimeria spp., inek, koksidiyozis, ookist
Özet
Bu çalışmada, 3 yaşındaki bir inekte klinik koksidiyozis tanısı sunuldu. Olguyu Haziran 2012 tarihinde kanlı ishal, iştahsızlık ve halsizlik şikayetleri ile Fırat Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, Hayvan Hastanesi'ne getirilen Holştayn ırkı 3 yaşında bir inek oluşturdu. Anamnezde hayvanda 3 gün önce ishalin başladığı ve bir gün önce ise ishalin kanlı olduğu belirlendi. Fiziksel muayene ve laboratuvar değerlendirmesinde rektal ısının 39.8oC, nabız frekansının 80/dk, solunum frekansının 28/dk, rumen hareketinin 2/5dk ve hematokrit değerin %40 olduğu tespit edildi. İneğin rektumundan alınan dışkının sulu, muhatlı ve kanlı olduğu görüldü. Dışkının flotasyon muayenesinde ise yoğun miktarda Eimeri spp. ookistleri saptandı. Ookist saptanan dışkıya %2.5 potasyum dikromat (K2CrO7) ilave edilip petri kutusu içerisinde bekletilerek sporlanması sağlandıktan sonra tür tayinleri yapıldı. İnceleme sonucunda ineğin E. bovis, E. bukidnonensis, E. ellipsoidalis ve E. zurneii olmak üzere toplam 4 türle enfekte olduğu görüldü. Anamnez, fiziksel ve dışkı muayenesi bulgularına dayanılarak hastaya klinik koksidiyozis tanısı konuldu ve tedaviye alındı.

Sonuç olarak, koksidiyozis her ne kadar 3 haftalıktan 6 aylığa kadar olan genç hayvanların hastalığı olarak bilinse de kanlı ishal görülen yaşlı hayvanlarda da enfeksiyon oluşabileceği göz önünde bulundurulmalıdır.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Olgu Sunusu
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Giriş
    Koksidiyozis, Eimeria veya Isospora soylarına ait protozoonların neden olduğu bağırsak mukozasının yıkıma uğraması sonucu genellikle akut seyreden bir enfeksiyondur1-3. Sporlanmış Eimeria ookistlerinin su veya yem ile ağız yolundan alınması ile bulaşma gerçekleşir. Enfeksiyonun şiddeti alınan ookist sayısıyla ilişkilidir4. Hastalık ishal, ateş, iştahsızlık, canlı ağırlık kaybı, zayıflama ve bazen de ölümle seyreder. Dışkı çok sulu kıvamda, bol muhatlı ve kan ile karışık görünümdedir2,5.

    Koksidiyozis başta kümes hayvanları olmak üzere sığırların, koyunların, keçilerin, domuzların ve tavşanların ciddi bir hastalığıdır. Köpek, kedi ve atlarda daha az sıklıkla teşhis edilse de klinik olarak bu hayvanlarda da hastalık oluşturabilmektedir1,2,6. Bir konak aynı anda birçok koksidia türüyle enfekte olabilmektedir. Özellikle buzağılarda ve danalarda şiddetli seyretmektedir1,3. Dünyada yapılan çalışmalar sonucunda sığır koksidiyozis etkeni olarak 17 Eimeria ve 2 Isospora türünün bulunduğu bildirilmiştir. Eimeria bovis ve E. zuernii sığırlarda hastalığa neden olan en patojen türlerdir4,7-9). Özellikle damızlık hayvan çiftlikleri ve buzağı yetiştirme sistemlerinde görülen ölüm, zayıf performans, diğer hastalıklara artan duyarlılık, korunma ve tedavi masrafları koksidiyozise bağlı önemli ekonomik kayıplardandır4.

    Koksidiyozis her ne kadar 3 haftalıktan 6 aylığa kadar olan genç hayvanların hastalığı olarak bilinse de, kanlı ishal görülen yaşlı hayvanlarda da enfeksiyon ihtimalinin akla getirilmesinin klinisyen meslektaşlarımızın bilgisine sunulması amacıyla bu olgu sunumunun yayınlanması düşünülmüştür.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Olgu Sunusu
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Olgu Sunusu
    Çalışma materyalini, 2012 yılı Haziran ayında Fırat Üniversitesi Veteriner Fakültesi Hayvan Hastanesi İç Hastalıkları Kliniği'ne muayene ve tedavi için getirilen 3 yaşlı Holştayn ırkı bir inek oluşturdu. Anamnezden hayvanın 40 gün önce ilk doğumunu yaptığı, doğumdan 20 gün sonra iştahsızlık, süt veriminde azalma ve irinli vaginal akıntı şikayetleriyle veteriner hekime muayeneye götürüldüğü ve akut purulent metritis tedavisine alındığı, 3 gün önce ise hayvanda ishal başladığı ve bu ishalin bir gün önce koyu-siyah ve kanlı hale dönüştüğü bilgisi alındı. Hastanın fiziksel muayenesi genel muayene sistematiği izlenerek yapıldı. Olgunun fiziksel muayenesi ve laboratuvar değerlendirmesinde vücut sıcaklığının 39.8oC, nabız frekansının 80/dk, solunum frekansının 28/dk, rumen hareketinin 2/5dk ve hematokrit değerinin %40 olduğu tespit edildi. Ayrıca şiddetli derecede dehidrasyonu olan hayvanda tenesmus görülmesinin yanında koyu-siyah, kanlı ve muhatlı dışkı yaptığı belirlendi (Şekil 1).


    Büyütmek İçin Tıklayın
    Şekil 1: Koksidiyozisli sığıra ait koyu-siyah, kanlı ve muhatlı dışkı

    Gaitanın parazitolojik muayenesi için hayvanın rektum bölgesinden taze dışkı örneği alındı. Alınan dışkı örneği Fülleborn'un doymuş tuzlu suyu ile flotasyon yöntemi uygulanarak incelendi ve çok sayıda koksidia ookistleri tespit edildi. McMaster metodu ile gram dışkıdaki ookist sayısı (OPG) saptandı. Daha sonra koksidia ookisti bulunan dışkı örneği bir miktar çeşme suyunda iyice ezilip karıştırıldıktan sonra süzgeçten geçirilip petri kutusuna aktarıldı. Tür ayrımlarını yapabilmek için bu petri kutusuna %2.5'luk potasyum dikromat (K2Cr2O7 ) ilave edildi ve oda ısısında sporlanmaya bırakıldı10-12. Sporlanmış ookistleri içeren örnek, santrifüj flotasyon tekniği ile toplanarak, mikroskopta 10X100 (immersiyon) büyütmede incelendi. Eimeria ookistlerinin şekline, büyüklüğüne, rengine, mikropil ve mikropil kepinin bulunup bulunmamasına, ookist kabuğunun kalınlığına, kabuk dış yüzeyinin düz veya pürüzlü olmasına göre tür ayrımları yapıldı1,3,9,13,14.

    Ayrıca hasta genital organ muayenesi için Doğum Kliniği'ne sevk edildi ve akut purulent metritis hastalığının büyük ölçüde iyileştiği öğrenildi. Daha sonra hastaya anamnez, fiziksel ve dışkı muayenelerine göre koksidiyozis teşhisi konuldu. Tedavide 25 ml/25 kg CA dozunda sulfadimidin sodyum (Sulphamezathine, CEVA, DİF) başlangıç dozu daha sonraki günlerde yarıya indirilerek ağız yoluyla uygulandı. Ayrıca ağızdan günde iki kez 10 mg/kg dozunda Metronidazol (Flagyl 500 mg film tablet, Eczacıbaşı) ve 3 L % 0.9 NaCI (Fizyol, Vilsan), 1 L %5 Dekstroz (Dekstrosol, Vilsan) ve 1 L dengeli elektrolit solüsyonü (Isolyte, Eczacıbaşı, Baxter) i.v. olarak uygulandı. Bununla birlikte multimineral (Depomin, Vetaş) günlük 3 L suya 30 mL ağızdan, günde 25 mL i.m. multivitamin (Berovit, Sanofi, DİF) uygulamaları ile oral rehidrasyon tedavisi yapıldı. Oral rehidrasyon tedavisi için 140 g NaCl, 25 g KCl ve 10 g CaCl3 20 L ılık suda çözdürüldü ve sonda ile içirildi. Olgu hayvan sahibinin isteği üzerine taburcu edildi ve takibe alındı. Tedavinin 3. gününde hayvanın tam iyileşme göstermemesi nedeniyle olgunun hayvan sahibi tarafından elden çıkarıldığı öğrenildi.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Olgu Sunusu
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Tartışma
    Koksidiyozis, Eimeria veya Isospora soylarına ait protozoonların neden olduğu bağırsak mukozasının yıkıma uğramasıyla sonuçlanan genellikle akut seyirli bir enfeksiyondur1-3. Özellikle buzağılarda ve danalarda şiddetli seyretmektedir1,3. Genç sığırlar buzağılamadan sonraki 6-8. haftalarda yaygın olarak hastalanabilirler. Klinik koksidiyozis yetişkin sığırlarda ise nadir olarak görülür15.

    Hayvan sahibinin anamnez bilgisinden hayvanda iştahsızlık ve ağırlık kaybının olduğu, 3 gün önce ishal başladığı ve 1 gün önce ise ishalin kanlı olduğu öğrenildi. Dışkının fiziksel muayenesinde ise dışkının, muhatlı ve kanlı olduğu görüldü. Bu bulgular koksidiyozisde görülen ani ishal, ateş, iştahsızlık, ağırlık kaybı, zayıflama ve sulu, muhatlı ve kanlı dışkı şeklindeki klinik bulgularla2,5 paralellik göstermektedir. Sığırların bazı hastalıkla

    rında da dışkıda kan ve mukus görülebilmektedir. Bu hastalıklar arasında Salmonellozis, enterotoksemi, koriza gangrenoza bovis (CGB), akut bovin viral diyare (BVD), volvulus, invaginasyon ve intestinal helmintler sayılabilmektedir. Hastalık, akut kanlı ve fibrinli ishalin gözlenmemesiyle ve tenesmusun varlığıyla salmonellosisten, olayın akut ve kronik seyretmesiyle Clostridium perfiringes tip C enfeksiyonu'ndan, ultrason bulgularına göre volvulus ve invaginasyondan, ağızda erozyon, ülserlerin olmaması ve gözde keratitis bulunmaması ile CGB'den, ağız lezyonlarının olmamasıyla akut BVD'den, dışkı muayenesi ile intestinal helmintozis'ten ayrılır16.

    Bazı yazarlar17,18 klinik olarak kanlı ishal görülen, gram dışkıdaki ookist sayısının (OPG) 5000-10000'nin üzerinde olduğu ve patojen türlere ait ookistlerin bulunduğu vakaları klinik koksidiyozis olarak ifade etmektedirler. Bu vakada ise klinik olarak kanlı ishalin yanında, 18700 OPG sayısı ve dünyadaki en patojen iki tür olan Eimeria bovis ve E. zuernii'nin yanında E. ellipsoidalis ve E. bukidnonensis tespit edilmiştir. Bu bulgular klinik koksidiyozisi ifade eden literatürlerle paralellik göstermektedir.

    Sığırlarda Eimeria enfeksiyonlarının genellikle birden fazla tür tarafından meydana getirildiği, miks enfeksiyonların %47.719, %57.610 ve %81.120 oranında görüldüğüne dair bildirimler yapılmıştır. Miks enfeksiyonların en fazla 6 ve 7 farklı tür tarafından meydana getirildiği10,19, yaygın olarak ise 2 ve 3 türün bulunduğuna dair çalışmalar mevcuttur7,10,21-23. Bu vakada ise hayvanın 4 farklı türle enfekte olduğu tespit edilmiştir.

    Türkiye'de sığırlarda E. alabamensis, E. auburnensis, E. bovis, E. brasiliensis, E. bukidnonensis, E. canadensis, E. cylindrica, E. ellipsoidalis, E. illinoisensis, E. subspherica ve E. zurneii türlerinin bulunduğu kaydedilmiştir24. Türkiye'de bulunan türlerden en yaygınları olarak E. bovis, E. zurneii ve E. auburnensis'in olduğu, en az görülenlerin ise E. brasiliensis, E.alabamensis, E. bukidnonensis, E. ellipsoidalis ve E.illinoisensis olduğu bildirilmiştir10,11,19,24-28. Elazığ yöresi sığırlarında adı geçen türlerden E.alabamensis hariç diğer Eimeria türleri ile Isospora sp. tanımlanmıştır19. Bu vakada ise hastalık etkeni olarak E. ellipsoidalis, E. bukidnonensis, E. bovis ve E. zurneii tespit edilmiştir.

    Klinik olarak koksidiyozis tanısı konulan hayvanlarda tedavinin ilk adımı olarak sulfonamidlerin, trimethoprime ile birlikte kombine olarak kullanılması tavsiye edilmektedir. Gerekli görülen durumlarda ise destekleyici olarak parenteral ve oral rehidrasyon tedavileri önerilmektedir.2,15,29. Bu vakada da tedaviye trimetoprim+sülfadimidin ile başlanmış ve anaerob bakterilerin olası enfeksiyonuna karşıda metronidazole uygulanmıştır. Ayrıca hayvanın şiddetli dehidrasyon durumu göz önüne alınarak hem paranteral hem de oral rehidrasyon tedavisi tercih edilmiştir.

    Sonuç olarak, koksidiyozis her ne kadar 3 haftalıktan 6 aylığa kadar olan genç hayvanların hastalığı olarak bilinse de kanlı ishal görülen yaşlı hayvanlarda da enfeksiyon oluşturabileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Ayrıca ülkemizde iyi bakım ve besleme koşullarına sahip işletmelerde dahi koksidiyozis önemli bir sorun olmaya devam etmektedir. İşletmelerde rutin kontrollerin yapılması ve hijyen kurallarına uyulmasının, hastalıktan korunmada etkili olacağı kanısındayız.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Olgu Sunusu
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • Kaynaklar

    1) Levine ND. Veterinary Protoozoology. First ed. Ames, Iowa State Univ Press, 1985; 142-149

    2) Anonim. “Merck Veterinary Manual”. http://www. merckvetmanual.com/mvm/index.jsp? cfile=htm/bc/ 21202.htm&hide=1, 01.08.2012.

    3) Soulsby EJL. Helminths, Arthropods and Protozoa of Domesticated Animals. 7th edition, London: Bailliere Tindall, 1986.

    4) Thomas HS. Coccidiosis in calves. The Cattlemen 1994; 81: 21-32.

    5) Aytuğ CN. Protozoon Hastalıkları. In: Aytuğ CN, Alaçam E, Görgül S ve ark. (Editors.). Sığır Hastalıkları. 2. Baskı, İstanbul: Tümvet Hayvancılık ve Veteriner Hizmetleri San. Tic. Ltd. Şti. 1991: 363-366.

    6) Waruiru RM, Kyvsgaard NC, Thamsborg SM, et al. The prevalence and intensity of helminth and coccidial infections in dairy cattle in central Kenya. Vet Res Commun 2000; 24: 39-53.

    7) Ernst JV, Ciordia H, Stuedemann JA. Coccidia in cows and calves on pasture in North Georgia (U.S.A.) Vet Parasitol 1984; 15: 213-221.

    8) Ernst JV, Benz GW. Intestinal coccidiosis in cattle, The veterinary clinics of North America/Parasites: epidemiology and control. Philadelphia: Saunders Company, 1986.

    9) Levine ND, Ivens V. The coccidian parasites (Protozoa, Apicomplexa) of Artiodactyla. İllinois Biol Monorg. 55, Urbana and Chicago, Illinois Univ. Press, 1986.

    10) Arslan MÖ. Trakya yöresi Sığırlarında Eimeriidae Türlerinin Yaygınlığı. Doktora Tezi. İstanbul; İstanbul Üniv. Sağ. Bil. Enst., 1995.

    11) Mimioğlu M, Göksu K, Sayın F. Ankara ve civarı sığırlarında coccidiosis olayları üzerine araştırmalar. Ankara Üniv Vet Fak Derg 1956; 3: 136-158.

    12) Weinandy, H. A Long Term Study on the Epizootiology of Coccidian Infections of Housed Calves and Young Cattle. GieBen, Juctus-Liebig-Univ., Diss. 1989.

    13) Çakmak A, Vatansever Z. Coccidiosis'de tanı. In: Dinçer Ş. (Editor). Coccidiosis. Türkiye Parazitoloji Derneği Yayını No 17, İzmir, 2001; 127-132.

    14) Sayın F. Eimeria türlerinin genel biyolojik ve morfolojik özellikleri. In: Dinçer Ş. (Editor). Coccidiosis. Türkiye Parazitoloji Derneği Yayını No 17, İzmir, 2001, 9-38.

    15) Radostits, OM, Gay CC, Hichcliff KW, Constable PD. Diseases aaociated with protozoa. Veterinary Medicine, 10th ed., Edinburgh: Saunders-Elsevier, 2007.

    16) Batmaz H. Sığırların İç Hastalıkları. Semptomdan Tanıya Tanıdan Sağaltıma. 2. Baskı, Bursa: F. Özsan Mat. San. ve Tic. Ltd. Şti., 1997.

    17) Boughton DC. Bovine coccidiosis: from carrier to clinical cases. N Am Vet, 1982; 26: 147-153.

    18) Horton-Smith C. Coccidiosis in domestic mammals. Vet Rec 1958; 70: 256-261.

    19) Dumanlı N, Güler S, Erdoğmuş Z, ve ark. Elazığ yöresinde sığırlarda bulunan coccidia etkenleri ve bunların yayılışı. Doğa Türk Vet Hay Derg 1993; 17: 223-227.

    20) Oda K, Nishida Y. Prevalence and distrubution of bovine coccidia in Japan. Jap J Vet Sci 1990, 52: 71-77.

    21) Eller G. Infections in Calves: Prevalence Course under Different Housing Conditions. Gieben, Juctus-Liebig-Univ Diss, 1991.

    22) Ernst JV. Stewart TB. Witlock DR. Quantitative determination of coccidian oocysts in beef calves from the coastal plain area of Georgia (U.S.A.). Vet Parasitol 1987; 23: 1-10.

    23) Mumyua WK, Ngotho IW. Prevalence of eimeria species in cattle in Kenya. Vet Parasitol 1990; 35: 163-168.

    24) Sayın F. The species of Eimeria occurring in cattle in Turkey. Ankara Üniv Vet Fak Derg 1970; 17: 311-326.

    25) Arslan MÖ. Kars yöresi buzağılarında Eimeria türlerinin yaygınlığı. Kafkas Üniv Vet Fak Derg 1997; 3: 69-72.

    26) Değer S, Biçek K, Gül A. Eraslan E. Van yöresi buzağı ve danalarında Eimeria türlerinin yaygınlığı. YYÜ Vet Fak Derg 2001; 7: 69-72.

    27) Gül A, Biçek K, Değer S. Van Belediye mezbahasında kesimi yapılan sığırlarda bulunan Eimeria türleri ve bunların yayılış oranları. YYÜ Vet Fak Derg 2000; 2: 12-14.

    28) Güleğen AE, Okursoy S. Bursa bölgesi sığırlarında coccidiosis etkenleri ve bunların yayılışı. T Parazitol Derg 2000; 24: 297-303.

    29) Kaufmann J. Parasitic Infections of Domestic Animals. Berlin: Birkhauser Verlag, 1996.

  • Başa Dön
  • Özet
  • Giriş
  • Olgu Sunusu
  • Tartışma
  • Kaynaklar
  • [ Başa Dön ] [ Özet ] [ PDF ] [ Benzer Makaleler ] [ Yazara E-Posta ] [ Editöre E-Posta ]
    [ Ana Sayfa | Editörler | Danışma Kurulu | Dergi Hakkında | İçindekiler | Arşiv | Yayın Arama | Yazarlara Bilgi | E-Posta ]