Bu çalışmada Bisfenol A (BPA) ile indüklenmiş deneysel hepatorenal toksisite modelinde zingeron’un etkileri araştırıldı. Bu amaçla 24 wistar albino rat rastgele 4 gruba ayrıldı. Gruplar şu şekilde oluşturuldu; Kontrol; dimetil sülfoksit (DMSO), BPA; (Bisfenol A 25 mg/kg), Zingeron (50 mg/kg), BPA+Zingeron (Bisfenol A 25 mg/kg + Zingerone 50 mg/kg). Çalışma tüm hayvanlar için 30 gün sürdürülmüştür. Çalışma sonunda hayvanların karaciğer ve böbrek dokularında biyokimyasal parametrelerden malondialdehit (MDA), redukte glutatyon (GSH), glutatyon proksidaz (GSH.Px), katalaz(CAT) ve serum biyokimyasal parametreleri aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), üre, kreatinin, C-reaktif protein (CRP) incelendi. Elde edilen verilere göre, BPA uygulaması ile birlikte karaciğer ve böbrek dokuları MDA seviyesi önemli olarak artış gösterirken (p<0.001), BPA+Zng grubunda ise kontrol grubuyla aynı seviyelere geldiği görüldü (p<0.001). Karaciğer ve böbrek dokusu GSH.Px aktiviteleri de benzer şekilde BPA uygulamasıyla azalma görülürken (p<0.01), BPA+Zng grubunda ise kontrol grubuyla aynı seviyelere geldiği tespit edilmiştir. Serum biyokimyasal parametreleri incelendiği zaman; BPA uygulaması ile birlikte AST (p<0,01), ALT (p<0.05), üre (p<0.01) ve Kreatinin (p<0.05) seviyeleri artış göstermiştir. Bununla birlikte BPA+Zng grubunda ise serum üre (p<0.01) ve kreatinin (p<0.05) seviyelerinin kontrol grubuyla aynı seviyelere geldiği belirlenmiştir. Sonuç olarak, BPA uygulamasının karaciğer ve böbrek dokusunda oksidatif stresi artırdığı, antioksidan etkinliği azalttığı ve serum biyokimyasal parametreleri üzerine ise olumsuz etkilerinin olduğu belirlendi. Bununla birlikte Zingeron’un oksidatif stresi azalttığı, üre ve kreatinin gibi serum biyokimyasallarında ise iyileştirici etkiler gösterdiği tespit edilmiştir.