E vitamini, biyolojik bir antioksidan olup yağda çözünen bir vitamindir. Doymamış yağ asitleri çift bağa sahip olduklarından serbest oksijen radikalleri ile hızlı bir şekilde reaksiyona girer ve hücre zarının yapısını bozarlar. E vitamini, hidrojen protonları ile bu peroksit ve hidroperoksitleri doyurarak peroksit radikallerinin etkilerini azaltıp, otooksidasyon başlatan bu reaksiyonu daha işin başında duraksatır ^5-7. E vitamini antioksidan özelliğinden dolayı hücre içi ve hücreler arası zarların oksidasyonunu önleyerek dokuların yapılarını ve işlevlerini sağlarlar. Özellikle ruminantlarda görülen beyaz kas hastalığı ve buna benzer hastalıklar bu tip metabolik yetersizlik sonucu meydana gelmekte ve bu yetersizlik sonucunda kan hücreleri etkilenmekte ve sonuçta alyuvar ve akyuvar sayılarında değişiklikler görüldüğü belirtilmektedir ^5,7.

Veteriner hekimlikte, hayvanlarda yapılan hematolojik muayeneler, bakteri, virus ve parazitlerin meydana getirdiği hastalıkların erken teşhisi, etiyolojisi, prognozu ile uygulanan tedavinin gidişatı hakkında Veteriner hekime bilgi vermesi bakımından önemli bir kriterdir. Hayvanlarda genel olarak hastalığa göre hematolojik değerlerde azalma yada artmalar olmaktadır. Bunun yanında sağlıklı hayvanların hematolojik değerlerinde bile bazı farklılıkların olduğu bildirilmektedir ^8,9. Fizyolojik olarak bu farklılığa neden olan etkenlerin başında hayvanın ırkı, cinsiyeti, mevsim, iklim, beslenme, gebelik, stres ve yaş gelmektedir ^10-14.

Yapılan bir araştırmada süt ineklerinde Gram-negatif mastitisli olanlarda lökosit, nötrofil, monosit ve lenfosit sayılarının Gram-pozitif mastitisli olanlara kıyasla düşük olduğu belirtilmektedir. Ayrıca hemoglobin, hematokrit düzeylerinin Gram-pozitif mastitislilerde Gram-negatiflilere kıyasla yüksek olduğu bildirilmektedir ¹⁵. Yine bir başka araştırmada keçilerde hemoglobin düzeyi yüksek olanlarda SHS’ının düşük, hemoglobin düzeyi düşük olanlarda ise SHS’ının yüksek olduğu ve her iki parametre arasında negatif bir ilişkinin bulunduğu belirtilmektedir ¹⁶. Mastitis enfeksiyonlarında yangıya bağlı olarak kanda lökosit sayısında artış meydana gelmektedir. Mastitiste memede doku hasarı sonucu sütün kalitesi bozulmakta, bölgede lökositlerden makrofajlar ve nötrofillerin sayıları artmaktadır. Ayrıca SHS’ının artışına bağlı olarak kanda lökosit sayısında da artış olmaktadır ¹⁷. Yapılan bir araştırmada total lökosit ve nötrofil sayılarındaki artışın mastitisli hayvanlarda sağlıklı olanlara göre yüksek olduğu bildirilmektedir ¹⁸.

Süt ineklerinde bakteriler tarafından oluşturulan meme enfeksiyonu sonucu meydana gelen klinik mastitiste hayvanlarda süt verimi, akyuvar ve alyuvar sayılarında değişikliklerin olduğu belirtilmektedir. Mastitis sonucu akyuvar sayısı yüksek olanlarda süt veriminin düşük olduğu bildirilmektedir. Ayrıca alyuvar sayısının da mastitisle orantılı olarak düşük sayıda tespit edildiği ifade edilmektedir ¹⁹. Yapılan bir diğer araştırmada ise hemoglobin, hematokrit, eozinofil ve lökosit sayıları mastitisli ineklerde sağlıklılardan daha yüksek bulunmuştur ²⁰.

E vitamininin mastitiste hematolojik değerler üzerine doğrudan etkisinin tartışıldığı yeterli sayıda araştırmaya rastlanmamıştır. Bu araştırmada, subklinik mastitisli ineklerde E vitamininin bazı hematolojik değerler üzerine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.

Araştırma iki grup üzerinde yürütüldü ve ineklere yem ve su ad-libitum olarak verildi. Subklinik mastitisli ineklerden oluşan gruptaki her hayvana 20 gün boyunca gün aşırı 2.000 IU E vitamini kas içi uygulandı. Sağlıklı grubu oluşturan ineklere ise, her hayvana 20 gün boyunca gün aşırı 1 ml serum fizyolojik kas içi uygulandı. Kan örnekleri, sağlıklı gruptaki hayvanlardan bir kez mastitisli gruptakilerden ise E vitamini vermeden ve verdikten sonra olmak üzere iki kez vena jugularis’ten 30 ml EDTA’lı vakumlu tüplere alındı.

Kan örneklerinde, alyuvar sayımı için; kan Hayem eriyiği ile 200 kez sulandırılarak, akyuvar sayımı için; Türk eriyiği ile 10 kez sulandırılarak Thoma lamında yapıldı ^8,14. Hematokrit değeri, mikrohematokrit yöntem ile ^8,14, Hemoglobin miktarı, Cyanmethemoglobin metodu ile ²¹ spektrofotometrik olarak tespit edildi. Ortalama alyuvar hacmi (OAH), ortalama alyuvar hemoglobin (OAHb) ve ortalama alyuvar hemoglobin yoğunluğu (OAHbY) değerleri, alyuvar sayısı, hematokrit ve hemoglobin miktarlarından hesaplanarak belirlendi ^8,14,21,22. Formül lökosit değerleri; hazırlanan frotilerde May Grünwald-Giemsa karışık boyama yöntemi kullanılarak belirlendi ¹⁴.

Sonuçlarının değerlendirilmesinde, sağlıklı ve tedavi öncesi mastitisli grup ortalamaları arasında bağımsız gruplarda t-testi, tedavi öncesi ve sonrası mastitisli grup ortalamaları arasında ise eşleşmiş gruplarda t-testi kullanıldı ²³.

Büyütmek İçin Tıklayın

Tablo 1: Sağlıklı, Mastitisli ve Tedavi Gruplarında Bazı Hematolojik Parametreler.

Sağlıklı ve mastitisli grup hemoglobin (P<0.05), hematokrit (P<0.01), eozinofil (P<0.05) ve lenfosit (P<0.01) olarak önemli bulunurken aynı gruplarda; alyuvar sayısı, akyuvar sayısı, OAH, OAHb, OAHbY, nötrofil, bazofil ve monosit değerleri farkının ise (P>0.05) önemsiz olduğu gözlendi. Tedavi öncesi ve sonrası mastitisli gruplar arasında hematokrit (P<0.05), eozinofil (P<0.001), lenfosit (P<0.05) ve monosit farkı (P<0.05) önemli bulunurken, alyuvar sayısı, akyuvar sayısı, hemoglobin, OAH, OAHb, OAHbY, nötrofil ve bazofil (P>0.05)’in ise önemsiz olduğu saptandı (Tablo 1).

Yaman ^26, ineklerde normal hematolojik değerlerden alyuvar sayısını (106/mm³); 7 (5.0-10.0) akyuvar sayısını (103/mm³); 8 (4.0-12.0), Hemoglobin miktarını (100 mg/gr); 12 ^9-15, Hematokrit düzeyini (%); 35 ^24-45 olarak bildirmektedir. Swenson ve Reece ^27, sığırlarda OAH (m³); 46-54, OAHb (pg); 15-20, OAHbY (%), 32-39 olduğunu belirtmektedirler. Ayrıca sığırlarda formül lölosit sayılarını nötrofil (%) 25-30, eozinofil (%); 2-5, bazofil (%); <1, lenfosit (%); 60-65 ve monosit (%); 5 olarak bildirilmektedir ²⁷.

Prin-Mathieu ve ark. ^17, mastitisli ineklerde total lökosit, makrofaj ve lenfosit sayılarının normal ineklere oranla yüksek olduğunu bildirmektedirler. Zargham ve ark. ^18, mastitisli ineklerde sağlıklılara kıyasla kanda total lökosit ve nötrofil sayılarının önemli (p<0.05) olduğunu belirtmektedirler. Atroshi ve ark. ^16, keçilerde SHS yüksek olanlara kıyasla düşük olanlarda hemoglobin miktarının yüksek olduğunu ve her iki parametre arasında negatif bir ilişkinin bulunduğunu bildirmektedirler. Atoshi ve ark. ^20, mastitisli ineklerde hemoglobin, hematokrit, eozinofil, ve lökosit değerlerini sağlıklılara kıyasla yüksek bulmuşlardır. Sischo ve ark. ^19, mastitisli ve sağlıklı sığırlarda akyuvar sayısı farkını önemli bulurlarken, alyuvar sayısının ise mastitislilerde sağlıklılardan daha düşük düzeyde olduğunu tespit etmişler ancak bu farkı istatistiksel olarak önemsiz bulmuşlardır. Bu araştırmada tedavi öncesi mastitisli ineklerde sağlıklılara kıyasla total lökosit sayısı yüksek bulunmuş ancak istatistiksel olarak bunun önemsiz olduğu saptanmıştır. Sonucun araştırmacıların ^17-20 bildirimleri ile benzer olmadığı gözlenmiştir Bunun nedeni mastitisin şiddetine ve enfeksiyonu oluşturan bakterilerin tür farkına bağlı olarak oluşacağı şeklinde düşünülmektedir. Çünkü mastitiste enfeksiyonu oluşturan bakterilerin türüne bağlı olarak, lökosit ve buna benzer parametrelerde farklılıkların olabileceği bildirilmektedir ¹⁵.

Yaptığımız bu araştırmada alyuvar sayısı tedavi öncesi mastitisli ineklerde sağlıklılara kıyasla düşük düzeyde tespit edilmiş ancak bunun istatistiksel olarak önemsiz olduğu gözlenmiştir. Bu sonucun Sischo ve ark. ¹⁹’nın bildirimleri ile benzer olduğu görülmüştür. Mastitisli ineklerde tedavi öncesi alyuvar sayısının sağlıklılara göre düşük düzeyde olması bu hücrelerin yaşlanması ve makrofajlar tarafından fagositozundan kaynaklanabilmektedir ^26-28. Bu araştırmada hematokrit ve hemoglobin düzeyleri Atroshi ve ark. ¹⁶’nın bulguları ile benzer ancak diğer araştırmacıların ²⁰ bildirimleri ile benzer değildir. Mastitis enfeksiyonuna bağlı olarak alyuvarlar makrofajlar tarafından fagosite edilmekte ve oluşan hemoliz sonucu hematokrit ve hemoglobin düzeyi tedavi öncesi mastitisli ineklerde sağlıklılara kıyasla düşük olabilmektedir ^26-28. Eosinofil sayısı Atroshi ve ark. ²⁰’nın bildirimleri ile benzer bunun yanında Yaman ²⁶’nın bildirimleri ile benzer değildir.

Eozinofil sayısının mastitisli ineklerde tedavi öncesi yüksek düzeyde bulunması bu hayvanlarda paraziter ve diğer bazı hastalıklara bağlı olarak ta şekillenebileceği ifade edilmektedir ^26,27. Mastitis enfeksiyonu sonrası bakterilerin vücutta yabancı bir madde olmasına bağlı olarak eozinofil sayısı artmaktadır. Yapılan bu araştırmada nötrofil sayısının Zargham Khon ve ark. ¹⁸’nın bulguları ile benzer değildir. Bu durumun, araştırmada kullanılan ineklerin mastitis enfeksiyonunun akut yada kronik dönemlerine bağlı olarak oluşabileceği şeklinde düşünülmektedir. Çünkü genel olarak hastalıkların akut döneminde nötrofil sayısı yüksektir ^26-28. Bu çalışmada lenfosit sayısı Prin-Mathieu ve ark. ¹⁷’nın bildirimleri ile benzer değildir. Enfeksiyonların kronik dönemlerinde genel olarak lenfosit sayısı daha yüksektir ^26,27,28. Yapılan bu araştırmada tedavi öncesi mastitisli ve sağlıklı hayvanlar arasında OAH, OAHb ve OAHbY farkı önemesiz bulunmuştur. Ancak mastitisli hayvanlarda OAH, OAHb ve OAHbY üzerine yapılmış çalışmalara rastlanmamıştır.

Mastitisli ineklerde E vitamini uygulamasından sonra hematokrit düzeyi önemli (P<0.05) bulunmuştur. Bunun E vitamini tarafından alyuvarların yaşam sürelerini artırarak hemolitik anemiden korumasındandır ²⁹. Aynı gruplarda eosinofil sayısı önemli (P<0.001) bulunmuştur. Eosinofil sayısının tedavi öncesi mastitisli gruba kıyasla düşük olması E vitamininin enfeksiyonu tedavi edici etkisinden olabilmektedir ^30,31. Lenfosit ve monosit sayılarının da önemli (P<0.05) olduğu gözlenmiştir. Lenfosit sayısı hastalığın iyileşme döneminde artması ve bağışıklıkta aktif rol almalarındandır. Hastalığın son dönemlerinde monositlerin mikroorganizmalarla savaşma yeteneği kazanması sonucu olgun hale geçerek makrofajların oluşumu ile monosit sayısı azalmaktadır ^26-28.

Enfeksiyon sonrası oluşan radikaller belirli bir düzeyin üstünde olması sonucu bu oksidanlar nötrofil ve makrofajlar tarafından salınarak bakteri öldürücü etki gösterirler ³⁰. Alyuvar ve akyuvar sayısı, hemoglobin miktarı, OAH, OAHb, OAHbY, nötrofil ve bazofil değerlerinin ise istatistiksel yönden önemsiz olduğu görülmüştür. Tedavi sonrasında alyuvar sayısı, hemoglobin, hematokrit düzeyinin yüksek bulunması E vitamininin biyolojik bir antioksidan olarak hücre zarlarını hemolizden ve serbest radikallerinin zararlı etkilerinden korumasından olabilmektedir ^5-7. Ayrıca E vitamini, alyuvarların yaşam sürelerini artırarak hemolotik anemiden de korumaktadır ²⁹. E vitamini uygulaması sonrasında akyuvar sayısının düşük düzeyde olması E vitamininin fagositik hücrelerin fonksiyonunu artırmak sureti ile vücudun savunma sistemini güçlendirmesinden kaynaklanmaktadır ^31,32. Ancak yapılan literatür taramalarında E vitamininin subklinik mastitisli hayvanlarda hematolojik değerlere doğrudan etkisinin tartışıldığı literatüre rastlanmamıştır.

Sonuç olarak bu araştırmada, mastitisli ineklerde E vitamini uygulamasının tüm hematolojik parametrelerde olmasa da genel olarak önemli düzeyde etkide bulunduğu gözlenmiştir. E vitamininin mastitisli hayvanlarda hematolojik değerlere doğrudan etkisinin olup olmadığına yönelik daha kapsamlı araştırmaların yapılmasının ülke hayvancılığı için faydalı olabileceği kanaatine varılmıştır.

1) Aydın F, Leloğlu N, Çolak A, Otlu S. Kars yöresi süt ineklerinde klinik ve subklinik mastitislere neden olan mikroorganizmaların identifikasyonları ve antibiyotiklere duyarlılıkları üzerine araştırmalar. Pendik Veteriner Mikrobiyoloji Derg 1995; 26: 55-65.

2) Jain NC. Common mammary pathogens and factors in infection and mastitis. J Dairy Sci 1979; 62: 128-134.

3) Aytuğ CN, Alaçam E, Görgül S, ve ark. Sığır Hastalıkları. 2. Baskı, Ankara: Teknoğrafik Matbaası, 1991.

4) Sandholm M, Mattila T. Biochemical aspects of bovine mastitis Isr J Vet Med 1986; 42: 405-415.

5) Dowel LRM. Vitamins in animal nutrution comparative aspects to human nutrution. London: Academic Press limited. 1989.

6) Putnam ME, Comben N. Vitamin E. The Vet Rec 1987; 121: 541-545.

7) Zintzen H. Summary of Vitamin E/Selenium Problem in Ruminants. News and Reviews, 1978.

8) Schalm OW. Veterinary Hematology. Second Edition, Philadelphia: Lea and Febiger. 1971.

9) Turgut K. Veteriner Klinik Laboratuvar Teşhisi. Özel Baskı, Konya: Selçuk Üniversitesi Veteriner Fak. Yayınları, 1995.

10) Altuntaş A, Fidancı UR. Evcil hayvanlarda ve insanda kanın biyokimyasal normal değerleri. Ankara Üni. Veteriner Fakültesi Derg 1993; 40: 173-186.

11) Despande SD, Sawat MK, Vadlamudi VP. Leucocytic studies in red kandhari cows with special reference to pregnancy and lactation. Indian Vet J 1987; 64: 287-289.

12) El-Nouty FD, Hassan GA, Salem MH. Effect of season and level of production on haematological values in holstein cows. Indian J Anim Sci 1986; 56: 346-350.

13) Karakılçık AZ, Aksakal M, Kalkan C. İnek ve düvelerde bazı hematolojik değerler üzerine ırk, yaş, gebelik ve laktasyonun etkileri. Türk J Vet Anim Sci 1993; 14: 22-34.

14) Konuk T. Pratik Fizyoloji I. Ankara: Ankara Üniversitesi Veteteriner Fak. Yayınları, 1975.

15) Smith GW, Constable PD, Morin DE. Ability of hematologica and serum biochemical variables to differentiate gram-negative and gram-positive mastitis in dairy cows. J Vet Med 2001; 15 (4): 394-400.

16) Atroshi F, Sankari S, Lindstrom UB. Somatic cell count and milk yield in relation to haemoglobin concentration in Finnish dairy goats. Vet Res Commun 1986; 10(1): 57-63.

17) Prin-Mathieu C, Le Roux Y, Faure GC, et al. Enzymatic activites of bovine peripheral blood leukocytes and milk polymorphonuclear neutrophils during intramammary inflammation caused by lipopolysaccharide. Clin Diagn Lab Immunol 2002; 9(4): 812-817.

18) Zargham Khan M, Muhammed G, Umar A, Ali Khan S. Apreliminary comparison of plasma fibrinogen concentrations, leukocyte numbers and erythrocyte sedimentation rate as non-spesific indicators of inflammatory conditions in buffalo (Bubalis bubalis). Vet Res Commun 1997; 21(4): 265-271.

19) Sischo WM, Moore DA, Fedon JC. Use of physiologic variables to predict milk yield after clinical mastitis in dairy cattle. J Am Vet Med Assoc 1997; 211(4): 470-475.

20) Atroshi F, Parantainen J, Sankari S, et al. Changes in inflammation-related blood constituents of mastitic cows. Vet Res 1996; 27(2): 125-132.

21) Cannan RK. Hemoglobin (as cyanmethemoglobin) in blood. Clin Chem 1958; 4: 246-251.

22) Şendil Ç. Normal Anemili Sığırlarda Eritrosit, Leukosit Sayısı ve Hemoglobin Miktarı ile Hematokrit Değerler Arasında Karşılaştırmalı Araştırmalar. Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Veteriner Fakültesi, 1965.

23) Sümbüloğlu K, Sümbüloğlu V. Biyoistatistik. Özdemir Basım Yayım ve Dağıtım LTD Şti. 1995.

24) Graaf T, Dwinger RH. Estimation of Milk Production Losses Dueto Subclinical Mastitis in Dairy Cattle in Costa Rica. Israil: The Third IDF International Mastitis Seminar Book 11. 28. May-1 June Tel-Aviv, 1995: 65-68.

25) Smith KL. Mastitis control: A discussion. J Dairy Sci 1983; 66: 1790-1794.

26) Yaman K. Fizyoloji. Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi, 1996.

27) Swenson MJ, Reece WO. Dukes’Physiologiy of Domestic Animals. Ithace and London: Comstock Publishing Associates a Division of Cornell University Press, 1993.

28) Yılmaz B. Fizyoloji. Ankara: Hacettepe–TAŞ, Kitapçılık LTD. ŞTİ, 1984.

29) Siddons RC, Mils CF. Glutathione peroxidase activity and erythrocyte stability in calves differing in selenium and vitamin E status. Br J Nutr 1981; 46: 345-355.

30) Çay M. Ratlarda Selenyum ve Vitamin E’nin Alveolar ve Peritoneal Makrofajların Fagositik Aktivitesi Üzerindeki Etkisi. Doktora Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 1996.

31) Babior BM. The respiratory burst of phagocytes. J Clin Invest 1984; 8: 599-601.

32) Baker SS, Cohen HJ. Altered oxidative metabolism in selenium-deficient ratgranulocytes. J Immunol 1983; 130: 2856-2865.