Ürtiker, atların deri ve mukozal membranlarında fokal şişkinliklerle karakterize nodüler bir deri hastalığıdır. En yaygın nedeni tip-I aşırı duyarlılık reaksiyonu olmakla beraber basınca maruz kalma, fiziksel travmalar, ısı, ultraviole ışınlar, egzersiz, yarış öncesi stres, aşılamalar, paraziter ilaç uygulamaları, çeşitli bitki ve yem maddeleri de oluşumunda etkili olmaktadır
1-3. Özellikle fiziksel nedenlerden oluşan ürtikerde, derinin dış uyarılara karşı duyarlı hale gelmesindeki temel biyokimyasal etmen olarak, antioksidanlar ile peroksidasyona uğrayabilen bileşikler arasındaki dengenin bozulması işaret edilmektedir
4. Aynı zamanda yangı mediatörlerinin serbestleşmesi antioksidant düzeylerdeki değişimle alakalı olabilir
5. Ürtikerin meydana gelişinde ırk, cinsiyet ve yaş ayrımı yoktur. Lezyonlar aniden veya yavaş şekilde gelişerek lokal veya genel bir dağılım gösterebilir
6. Oluşan ödemlerin çapı genel olarak 1-10 cm arasında olup
3, bazı olaylarda kaşıntılı bazı olaylarda ise kaşıntısız lezyonlar şeklindedir. Çoğu vakada lezyonlar 24 saat içerisinde gerileme gösterirken bazı durumlarda kalıcı lezyonlar da gözlenebilmektedir
7,8. Tedavide asıl olan etmeni bulup ortadan kaldırmaktır, fakat çoğu vakada bu mümkün olamadığından tedavi amacıyla kortikosteroidler ve antihistaminik ilaçlar kullanılmaktadır
9,10. Hastalık nedeniyle oluşan kaşıntı ve diğer lezyonlar hayvanın kullanım amacını olumsuz etkilemektedir
11.
AP çoğu türde intra ve ekstrahepatik safra kanalı tıkanıklıklarının belirlenmesinde ve büyük hayvanlarda özelliklede atlarda karaciğer ve safra kanalı hastalıklarının değerlendirilmesinde oldukça faydalı bir enzimdir 12. AST çoğu dokuda mevcut olduğundan organ spesifik bir enzim değildir ve bir hastalık durumunda organ spesifik enzimlerle beraber değerlendirilmelidir 12,13. LDH’ın artan değerleri genel olarak yoğun ve yorucu egzersize işaret etmektedir 13. GGT büyük hayvanlarda başlıca hepatobilier sistem hastalıkları ve kolestazisi belirlemede kullanılan bir enzimdir 14. Genel olarak bu enzimlerin düzeylerindeki artış akut hepatik hasara yanıt olarak oluşmaktadır 15,16. Plazma TP konsantrasyonlarındaki artışlar genel olarak dehidrasyonla ilişkilidir 3. Malabsorbsiyon veya maldigesyon durumu gelişen atlarda gıdasal proteinlerin emilme yeteneğindeki azalmalardan dolayı hypoproteinemi gelişebilir 2.
Bir kaynakta 2 tam kan sayımı ve kan biyokimyasal analizlerinin teşhiste fazla önemli olmadığı bildirilmiş olmasına rağmen bu çalışmada tedavi öncesi ve sonrası dönem arasında bazı biyokimyasal parametrelerin ve organizmayı stres altında bırakan her durumda düzeyleri artan lipid peroksidasyonun nasıl değişim gösterdiğini belirlemek amaçlanmıştır.
)
)
)
)
)
)
)
