Bu çalışmada L- ornitin ile L- lizinin manda karaciğer ve böbrek doku arginazını farklı konsantrasyonlarda inhibe ettiği ortaya konulmuştur. L- ornitinin 20 mM konsantrasyonunda karaciğer doku arginazını %60, böbrek doku arginazını ise %39'ını inhibe ederken 80 mM'lık konsantrasyonda ise karaciğer doku arginazını %89, böbrek doku arginazını %86 oranında inhibe ettiği görülmüştür. Diğer taraftan, 20 mM'lık L- lizin karaciğer doku arginazını %47 inhibe ederken böbrek doku arginazını %41 oranında inhibisyona uğratmıştır. 80 mM'lık L-lizin denendiğinde karaciğer doku arginazını %81, böbrek doku arginazını %79 inhibisyona uğrattığı saptanmıştır. Farklı substrat konsantrasyonlarında karaciğer dokusu 20 mM L- arginin konsantrasyonundan sonra doyuma ulaşırken böbrek dokusu 50 mM'dan sonra doyuma erişmiştir. Karaciğer 2,4 mM, böbrekte ise 8 mM olarak bulunmuştur. Bu sonuçlara göre 50 mM L- ornitin ve L- lizin ilavesiyle farklı substrat konsantrasyonlarında manda karaciğer ve böbrek dokusunda arginaz Km'lerinin de farklı olduğu bulunmuştur.

Sonuç olarak; L- ornitin ve L- lizinin, manda karaciğer ve böbrek doku arginazının farklı oranlarda inhibisyonuna neden olduğu görülmüştür. L- ornitin ve L- lizin amino asitleri manda karaciğer ve böbrek doku arginazını karışık tipte (kompetatif- nonkompetatif) inhibe ettiği saptanmıştır.